Ένα κράμα, ανάμεσα στους καλύτερους Κανναβάρο, Νέστα και Μαλντίνι μίας άλλης εποχής, ν’ αλωνίζει, πάνω κάτω, με ή χωρίς τη μπάλα τον αγωνιστικό χώρο του «Signal Iduna Park», στο Ντόρτμουντ χαρίζοντας στη «Squadra Azzurra» εκείνη την ηρεμία που, με τραυματικό τρόπο ο Νεντίμ Μπαϊράμι είχε τσακίσει ύστερα από μόλις 23 δευτερόλεπτα αγώνα.

 Το γκολ του Ελβετό- Αλβανού μέσου επιθετικού της Σασσουόλο, που βρήκε ξαφνικά στα πόδια του τη μπάλα, από λανθασμένο πλάγιο άουτ του Ντι Μάρκο καταγράφηκε ως το γρηγορότερο στην Ιστορία του Euro, ξεπερνώντας τα 65 δευτερόλεπτα του Ρώσου, Ντμίτρι Κιριτσένκο στην ανώδυνη (2-1) ήττα της εθνικής μας, προς 20ετίας στα πορτογαλικά γήπεδα. Ενώ και για την Ιταλία ήταν το γρηγορότερο γκολ που δέχτηκε ποτέ, ύστερα από εκείνο του Μπερνάρντ Λακόμπ στα 38 δευτερόλεπτα του Γαλλία- Ιταλία (1-2), πρεμιέρα του Μουντιάλ ’78.

 Σοκαρισμένη από το απρόσμενο 1-0 της Αλβανίας, ζαλισμένη, αλλά και «θαμμένη» από τις δεκάδες συσκευασίες με… σπαγκέττι που οι αντίπαλοι άνοιγαν με προκλητικό τρόπο στην εξέδρα, η Ιταλία είχε την ψυχραιμία και την πείρα να μην πανικοβληθεί, να μετατρέψει την ψυχρολουσία σε θετική ενέργεια και μέσα σ’ ένα πεντάλεπτο, από το 11’ έως το 16’ ν’ ανατρέψει τα πάντα με δύο από τους ποδοσφαιριστές «Made in… Inter», Μπαστόνι και Μπαρέλλα, αναμφισβήτητα οι κορυφαίοι του αγώνα. Μετά ανέβηκαν και ξεχώρισαν επίσης και οι συμπαίκτες τους «Nerazzurri», Ντι Μάρκο, Φραττέζι, που μαζί με τους Σκαμάκκα, Κιέζα θα μπορούσαν να είχαν κλείσει το ημίχρονο και στο 4-1.

 Μεγάλο παιχνίδι έκανε όμως και ο Καλαφιόρι: μαζί με τον Μπαρέλλα θα ήταν οι δύο κορυφαίοι, αλλά μία αναποφασιστικότητά του στο 90’, με αντίπαλο τον Μανάι λίγο έλειψε να στοιχήσει το γκολ της ισοφάρισης. Σωτήρια η απόκρουση του Ντονναρούμμα στη μοναδική,  δύσκολη επέμβαση στην οποία κλήθηκε το πρώην Νο 1 της Μίλαν, της μοναδικής «big» που δεν έστειλε στη Γερμανία ούτε έναν εκπρόσωπό της.

 «Κρατάω τους τρεις βαθμούς και τη γρήγορη αντίδραση στο 0-1, γιατί κατά τα άλλα είναι στο dna μας να έχουμε μονίμως έτοιμη, στην κάννη τη… μ@@@@@α», είπε ο Σπαλλέττι πλέκοντας πάντως το εγκώμιο και στον Καλαφιόρι, στο επίσημο ντεμπούτο του στη βασική 11άδα. «Ένα λάθος, δεν μπορεί να σβήσει τη συνολική του εικόνα».

 Η αλήθεια είναι ότι τέτοιοι παίκτες, που τη μία σου εμπνέουν σιγουριά στην άμυνα και την αμέσως επόμενη στιγμή, με το κεφάλι ψηλά θα σου κατεβάσουν τη μπάλα στην επίθεση, στο σύγχρονο ποδόσφαιρο σπανίζουν. Η περίπτωση δε του Καλαφιόρι αποκτά ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον, γιατί πριν από μόλις δύο χρόνια ήταν μέλος της Ρόμα που τελικά κατέκτησε, στα Τίρανα το πρώτο Conference League της Ιστορίας, αλλά ένας σοβαρότατος τραυματισμός (ολική ρήξη κνήμης, περόνης, αλλά και επιγονατίδας), ανάγκασε τον τότε προπονητή, Ζοσέ Μουρίνιο να προτείνει την άμεση παραχώρησή του. Δόθηκε στην Τζένοα και από κει στην ελβετική Βασιλεία, απ’ όπου τον αγόρασε πέρυσι η Μπολόνια, με μόλις 8εκ. ευρώ και υπό τις οδηγίες του Τιάγκο Μότα το παιδί ξαναπέταξε δεκαπλασιάζοντας την αξία του.

 Δεν ήταν η πρώτη φορά που ο εγωκεντρισμός του «παντογνώστη» Μουρίνιο δεν τον αφήνει να εκτιμήσει σωστά το ταλέντο κάποιου ποδοσφαιριστή του. Του είχε ξανασυμβεί και με τους Ντε Μπρόινε, Λουκάκου, Ζανιόλο, Αζάρ και Σαλάχ. Είναι όμως η πρώτη που οκτώ big της ευρωπαϊκής μπάλας κυριολεκτικά τσακώνονται για το ποια θα τον αποκτήσει πρώτη. Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, η Άρσεναλ, η Τόττεναμ, η Λίβερπουλ, η Παρί Σεν Ζερμέν, η Ίντερ, η Μίλαν και η Γιουβέντους.

 Αν και δεσμεύεται με συμβόλαιο με τη Μπολόνια έως το ’26, το πιθανότερο είναι ότι τελικά θ’ ακολουθήσει στο Τορίνο τον Τιάγκο Μότα, τον προπονητή που τον εμπιστεύτηκε κα κυρίως αναγέννησε. Υπάρχει όμως ένα μεγάλο, ναι μεν, αλλά: γιατί η Γιουβέντους, ούσα μαθημένη να πιάνει «κότσο» όλο τον κόσμο προσφέρει τη μιζέρια των 25εκ. ευρώ, όταν στο transfer market η αξία του έχει ήδη εκτοξευτεί στα 80. Καθόλου άσχημα για έναν ξεχασμένο, στον «σκουπιδοτενεκέ» του Μουρίνιο, θησαυρό…