Οι μέχρι τώρα κινήσεις του Παναθηναϊκού, η αποστολή στην προετοιμασία σε συνδυασμό με την χρονική στιγμή, δηλαδή αρχή Ιουλίου, δείχνουν ξεκάθαρα αυτό που εδώ και καιρό είπαμε σ' αυτή εδώ την στήλη.
Διαβάστε επίσης...
Ότι δηλαδή ο Παναθηναϊκός θα πάει στο πρώτο τουλάχιστον προκριματικό με την Ρέιντζερς με το περσινό κορμό της ομάδας, αν όχι με την περυσινή βασική του ενδεκάδα συνολικά.
Κι αν κρίνουμε και από την...διανομή του περιβραχιόνιου των αρχηγών, θα πάει με την ενδεκάδα εκείνων των ημερών που ο Μπακασέτας ήταν ο βασικός σε ρόλο δημιουργου στα χαφ και ο Ουναί στον πάγκο.
Αντικειμενικό και το τελευταίο από την στιγμή που δεν υπάρχουν ορατές εξελίξεις σχετικά με το που θα παίζει ο Μαρονικός την νέα σεζόν, αλλά από κει και πέρα η ουσία δεν αλλάζει.
Ο Παναθηναϊκός δηλαδή που θα δούμε στα προκριματικά και άνευ συγκλονιστικού απροόπτου και στην νέα σεζόν, θα διαφέρει ελάχιστα από πλευράς έμψυχου υλικού απ' αυτόν που βλέπαμε στο τελείωμα της σεζόν.
Το θέμα εδώ είναι αν πρώτον θα δούμε διαφορετικούς κάποιους από τους παίκτες κλειδιά αυτού του Παναθηναϊκού όπως για παράδειγμα ο Ιωαννίδης ή οι κεντρικοί αμυντικοι του και αν η εικόνα που έχουμε για τον Παναθηναϊκό από την περσινή σεζόν είναι τέτοια που να επιτρέπει αισιοδοξία για τις δύο αναμετρήσεις με τους Σκωτσέζους.
Κι αυτό γιατί μπορεί το "ρεπορτάζ" να δείχνει... εκστασιασμένο και να πανηγυρίζει για το πως κινήθηκε ο Παναθηναϊκός μέχρι τώρα, μιλώντας για την πιο πλήρη αποστολή που είχε ποτέ στην προετοιμασία του και το πόσο έγκαιρα και σωστά κινήθηκε στις μεταγραφές το επιτελείο του, όμως πρακτικά η ουσία είναι μία.
Με εξαίρεση ίσως τον Τσιριβέγια που και εκεί θα δούμε αν θα... ξεπεράσει στην ιεραρχία τους Σιώπη, Μαξίμοβιτς και Τσέριν που παίζουν και αυτοί στο "6", οι υπόλοιπες μεταγραφές που έκανε ο Παναθηναϊκός είναι ουσιαστικά περισσότερο κινήσεις που "γεμίζουν" το ρόστερ με εναλλακτικές λύσεις πίσω από τους βασικούς που τέτοιοι θα παραμείνουν στις συγκεκριμένες θέσεις και φετος, παρά παίκτες που θα κληθούν να αποτελέσουν στελέχη της βασικής ενδεκάδας ή που να αποκτήθηκαν έστω γι' αυτό τον λόγο.
Απ' αυτή την άποψη, ειλικρινά δεν καταλαβαίνω, ούτε τους πανηγυρικούς τόνους για τις μέχρι τώρα κινήσεις, ούτε αυτή την... αίσθηση πληρότητας του ρόστερ που βγαίνει από παντού από τα εντός και τα... πέριξ του Παναθηναϊκού.
Για παράδειγμα το πρόβλημα των εξτρέμ παραμένει, ενώ θα πρέπει να αλλάξει πολύ-πολύ εντυπωσιακά η συμπεριφορά και αποτελεσματικότητα των επιθετικών που διαθέτει, γιατί με "συγκομιδή" σαν την περσινή στο γκολ, όχι στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά ούτε στα φιλικά προετοιμασίας δεν μπορείς να ελπίζεις ότι θα έχεις πιθανότητες για ένα καλό αποτέλεσμα.
Το βάρος λοιπόν πέφτει όλο πάνω σε Ιωαννίδη και Σφιντέρσκι, από τους οποίους ο Παναθηναϊκός κρέμεται κυριολεκτικά περιμένοντας ότι με το καλημέρα της νέας σεζόν θα είναι εντελώς διαφορετικοί και αποτελεσματικοί στον ρόλο τους.
Από κει και πέρα το γιατί δεν θεωρηθηκαν πρώτες προτεραιότητες και ανάγκες η απόκτηση ενός τουλάχιστον εξτρέμ και ενός επιθετικού, αλλά όλο το βάρος έπεσε στην απόκτηση... αναπληρωματικών πλάγιων μπακ και στόπερ και ενός παίκτη στην θέση που έχει ήδη ο Παναθηναϊκός Μαξίμοβιτς, Σιώπη και Τσέριν, είναι κάτι που μόνο οι έχοντες τα "ηνία" του μεταγραφικού σχεδιασμού στον Παναθηναϊκό το ξέρουν.
Κι ίσως όντως, αυτοί να... ξέρουν καλύτερα από όλους μας, αλλά αυτό στην τελική μόνο στο χορτάρι και στα πρώτα κρισιμότατα επίσημα παιχνίδια της σεζόν θα φανεί.