Η ΑΕΚ ήταν λιοντάρι με τη Χάποελ Μπερ Σεβά. Επικράτησε 1-0 με το γκολ του Φελίπε Ρέλβας και πήρε προβάδισμα πρόκρισης ενόψει του επαναληπτικού αγώνα στην Ουγγαρία. Όπως τονίστηκε και στο match report όμως, θα μπορούσε να είχε πετύχει ένα μεγαλύτερο σκορ, ώστε να πήγαινε με λιγότερο άγχος στο επόμενο ματς. Η εικόνα του παιχνιδιού δεν προσφέρεται για γκρίνια.

Θεωρώ, ότι κάθε οπαδός της ΑΕΚ έφυγε γεμάτος και ικανοποιημένος από τη Νέα Φιλαδέλφεια το βράδυ της Πέμπτης. Ήταν ένα παιχνίδι, στο οποίο η ομάδα του κυριάρχησε από το πρώτο λεπτό, είχε ενθουσιασμό, έβαλε τη μπάλα κάτω, έψαξε εξ αρχής το γκολ, δεν απειλήθηκε παρά σε ορισμένες στιγμές και παρότι είχε κλασσικότερες ευκαιρίες, σκόραρε από μια στατική στάση, με τον Ρέλβας να βάζει ακόμα και τον τερματοφύλακα στα δίχτυα, με την ασύλληπτη κεφαλιά που έπιασε στο 50'.

Και τί κεφαλιά έτσι; Σερβιρισμένη από τον Μάνταλο, ο οποίος σε ένα ακόμα ματς ήταν ο συντονιστής της μεσαίας γραμμής με το ρόλο του εξαριού που του έχει δώσει ο Νίκολιτς. Δίπλα του ο Περέιρα, ο οποίος τα πήγε καλά, είχε κάποιες πολύ ωραίες περίτεχνες ενέργειες, πολλές φορές όμως κούρασε τη μπάλα στο κουβάλημά της, ενώ θα μπορούσε να παίξει απλότερα.

Ο Ζίνι και οι απογοητεύσεις

Πρωταγωνιστής όμως της αναμέτρησης και ας μην σκόραρε, αν και είχε μεγάλες ευκαιρίες να σημειώσει γκολ ήταν ο Ζίνι. Ο Ανγκολέζος ήταν μόνιμος κίνδυνος και απειλή για την ισραηλινή άμυνα. Είναι ένας παίκτης που πέρσι έβγαλε μάτια με τον Λεβαδειακό, φέτος έκανε πολύ καλή προετοιμασία και δικαίως έχει πάρει φανέλα βασικού. Ο Ζίνι προκαλεί ενθουσιασμό και τρελαίνει τον κόσμο, δεν ισχύει όμως το ίδιο με άλλες περιπτώσεις που εξελίσσονται σε απογοήτευση.

Μεγάλος Ζίνι, αλλά θέλει γκολτζή! Αυτόν να πουλήσει ο Ηλιόπουλος

Εντύπωση προκάλεσε η κίνηση του Νίκολιτς να βάλει βασικό τον Πιερό. Ίσως ο Σέρβος ήθελε να εκμεταλλευτεί την εμπειρία του Αϊτινού επιθετικού από Ισραήλ, καθώς ως παίκτης της Μακάμπι Χάιφα είχε σκοράρει τρία γκολ εις βάρος της αντιπάλου της Ένωησς στον β' προκριματικό γύρο του Conference League. Ο Πιερό όμως υστερούσε πολύ. Δεν μπορούσε να κατεβάσει σωστά τη μπάλα και όσες ευκαιρίες του δόθηκαν τις πέταξε στα άχρηστα. Η φάση στο 49' απ'την οποία προέκυψε το κόρνερ του γκολ του Ρέλβας και η ευκαιρία που του έφτιαξε ο Ζίνι στο 53' είναι τα παραδείγματα. Αλλά όταν χάνει ο Μαρσιάλ που είναι παίκτης άλλης κλάσης και αξίας την ευκαιρία (που έφτιαξε πάλι ο Ζίνι) στο 77' τί να περιμένεις από τον Πιερό;

Ο Γάλλος και πάλι προβλημάτισε και μάλιστα όπως διαβάζουμε στις Μιχείες, βρέθηκε ομάδα από Γαλλία (Λίλ ή Λυών), η οποία πρόσφερε 3,5, εκατ.Ευρώ για να τον αγοράσει και ο Μάριος Ηλιόπουλος έβαλε φρένο. Εάν ο παίκτης δεν τραβά και χάνει ευκαιρίες όπως η σημερινή περισσότερο ζημιώνει (γιατί έχει και το υψηλότερο συμβόλαιο στη SL με 3,3 εκατ.Ευρώ ετήσιες απολαβές) παρά βοηθά. Ο ιδιοκτήτης της ομάδας όμως έχει το μαχαίρι και το καρπούζι. Η γνώμη μας περισσεύει...

Κάτω από τη βάση στη Γεωμετρία η ΑΕΚ

Στην άμυνα εκτός από δύο στιγμές στο πρώτο μέρος, οι Ισραηλινοί δεν μπορούσαν να πατήσουν περιοχή. Ο Ρότα χρειαζόταν περισσότερη συγκέντρωση και στην επίθεση, γιατί έχασε και αυτός μεγάλη ευκαιρία. Αρνητικός ήταν και ο Πινέδα, ο οποίος ήταν μία από τις αλλαγές του Νίκολιτς στη σύνθεση. Ο Μεξικανός δεν έκανε προετοιμασία με την ΑΕΚ καθώς έλειπε λόγω υποχρεώσεων με την εθνική του. Ήταν εντελώς εκτός τόπου και χρόνου, όποτε έπαιρνε τη μπάλα έκανε λάθος και την έχανε. Του πιστώνεται όμως ότι η ευκαιρία στο 53' ξεκινά από τα δικά του πόδια, για να είμαστε και δίκαιοι.

Γενικά ο ρόμβος δεν φάνηκε να βγαίνει και σε αυτό το παιχνίδι ή τουλάχιστον να λειτουργεί σε σημείο να ικανοποιήσει το μάτι του οπαδού. Επίσης ο Νίκολιτς σπαταλά παίκτες όπως ο Κοϊτά που έπαιξε στην κορυφή, ενώ θα μπορούσε να προσφέρει περισσότερα στα άκρα, με την ταχύτητα, την εκρηκτικότητα και τη διεισδυτικότητά του. Από τις αλλαγές αυτή που φάνηκε περισσότερο ήταν ο Γκατσίνοβιτς που πήρε τη θέση του Μαυριτανού και τον ρόλο του. Ήταν δραστήριος και είχε ευκαιρία να σκοράρει. Λιούμπισιτς, Κουτέσα δεν πρόσφεραν πολλά. Και αν για τον Ελβετό υπάρχει δικαιολογία, γιατί μπήκε στο 85', για τον Κροάτη δεν μπορώ να βρω κάποια.

Ίσως η έλευση του Ρουμάνου Ραζβάν Μαρίν, ο οποίος ήταν στο γήπεδο, να βοηθήσει την ΑΕΚ να πάρει καλύτερο βαθμό στη Γεωμετρία. Προς το παρόν παίρνει κάτω από τη βάση στον ρόμβο και το θέμα είναι να μην μείνει μετεξεταστέα στην Ευρώπη, όπως πέρσι. Τουλάχιστον η Ένωση πρόλαβε την προθεσμία για τον αρχηγό της Εθνικής Ρουμανίας και τον πρόσθεσε στην ευρωπαϊκή λίστα. Και σε αυτό το παιχνίδι όμως και οι τυφλοί είδαν, ότι η ΑΕΚ δεν έχει τον επιθετικό που έχει το εύκολο γκολ.

Μεγάλος Ζίνι, αλλά θέλει γκολτζή! Αυτόν να πουλήσει ο Ηλιόπουλος

Έτσι κάθε Κυριακή

Το γήπεδο παρουσίασε πολύ όμορφη ατμόσφαιρα. Ήταν καυτή, όχι μόνο εξαιτίας των καιρικών συνθηκών, αλλά λόγω του παλμού της εξέδρας. Το πέταλο της 21 έδωσε τον ρυθμό εξαρχής. Ομολογουμένως ήταν από τις καλύτερες κερκίδες που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια, με εξαίρεση τη χρονιά του νταμπλ που η επιστροφή στη Νέα Φιλαδέλφεια προκαλούσε εκκωφαντικά ντεσιμπέλ λόγω του ενθουσιασμού και τους ΩΡΙΛΑδες με πονοκέφαλο από τα μαζικά κρούσματα ωτίτιδας ΑΕΚτζήδων μετά τα εντός έδρας ματς στη Νέα Φιλαδέλφεια. Φυσικά χαριτολογώ, αλλά στο ματς με τη Μπερ Σεβά μπορώ να πω, ότι η ατμόσφαιρα θύμισε κάτι από εκείνες τις εορτινές εποχές.

Μακάρι να έπαιζε η ΑΕΚ κάθε Κυριακή με ισραηλινές ομάδες, για να έβρισκε κίνητρο και να ξεσηκωνόταν περισσότερο η εξέδρα. Να έστελνε τα ανθρωπιστικά και κοινωνικά της μηνύματα. Δεν έχω καμία αντίρρηση με αυτά. Αυτό όμως δεν γίνεται, οπότε με οδηγό το ματς με Μπερ Σεβά να είναι η εξέδρα το ίδιο θερμή! Απλά θα ζητούσα περισσότερη ευαισθησία και για τα εθνικά θέματα. Για παράδειγμα, πριν μια εβδομάδα ήρθε η κυπριακή Ομόνοια στην «Αγιά Σοφιά» αλλά δεν υπήρξε ούτε ένα πανό κατά της τουρκικής εισβολής και κατοχής, ειδικά από τη στιγμή που ο Ιούλιος μας θυμίζει εκείνες τις μαύρες ημέρες του 1974. Να τα θυμόμαστε όλα, γιατί και η Κύπρος είναι γεμάτη Ενωσίτες οπαδούς.  

Μεγάλος Ζίνι, αλλά θέλει γκολτζή! Αυτόν να πουλήσει ο Ηλιόπουλος