Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ο Παναθηναϊκός υπήρξε πολύ καλύτερος της Ρέιντζερς: τόσο στο πρώτο ημίχρονο του «Άιμπροξ», όσο στο 90λεπτο του Ολυμπιακού Σταδίου. Αλλά στην επόμενη φάση πέρασαν οι Σκοτσέζοι, πράγμα που σημαίνει, προφανώς ότι το να υπήρξες καλύτερος, ούτε έφτασε, ούτε ήταν αρκετό.
Διαβάστε επίσης...
Τι έφταιξε τότε; Η αστοχία και η απειρία στη διαχείριση του άγχους. Αδυναμίες εμφανείς στις οποίες, στο παρελθόν ο Παναθηναϊκός ούτε καν θα έδινε σημασία διαφορετικά δεν θα είχε καταφέρει να φτάσει ούτε σ’ έναν τελικό, ούτε σε μετέπειτα δύο ημιτελικούς του άλλοτε Πρωταθλητριών/ Champions League.
Κακά τα ψέματα, η ομάδα που κάποτε «τρόμαζε» τα ευρωπαϊκά μεγαθήρια και που αντιμετωπιζόταν με σεβασμό και ένα είδος ψυχολογικής ομηρίας είτε από τη Γιουβέντους και τον Άγιαξ, είτε από τη Λίβερπουλ και τη Μπαρτσελόνα δεν υπάρχει πλέον. Και ούτε είναι δυνατόν, οι φίλαθλοί του να επαναπαυτούν εφ’ όρο ζωής στις επιτυχίες του παρελθόντος. Όταν μάλιστα οι κόκκινοι «αιώνιοι» έγιναν η πρώτη ομάδα που έφερε στην Ελλάδα έναν ευρωπαϊκό τίτλο. Ας το ονόμασαν κοροϊδευτικά «Milko Cup» οι «πράσινοι», Conference League όλοι οι υπόλοιποι.
Αλήθεια: στο φετινό… «Milko Cup» ο επόμενος αντίπαλος του Παναθηναϊκού θα είναι η Σαχτάρ, η κατεξοχήν και επί χρόνια, πλέον «βραζιλιάνικη» ομάδα σε Ουκρανία και ευρωπαϊκές διοργανώσεις. «Βατός» αντίπαλος; Ας μην έχουμε αυταπάτες, γιατί δυστυχώς είναι πολύ χειρότερος από τη Ρέιντζερς που είδαμε ε Γκλασγκόβη και Αθήνα.
Ο Αλαφούζος προανήγγειλε τουλάχιστον τρεις μεταγραφικές ενισχύσεις, που σημαίνει πως κι εκείνος συνειδητοποίησε και εντόπισε τις αντικειμενικές αδυναμίες που εμφάνισε η ομάδα στις διπλές αναμετρήσεις με τους Σκοτσέζους. Δεν θα ήταν όμως σοφότερο να είχε προνοήσει νωρίτερα; Και κάτι ακόμη. Ας μην κρυβόμαστε: τι δεν θα έδινε ο κάθε φίλαθλος του Παναθηναϊκού για την κατάκτηση ενός έστω «Milko Cup»;