Έγραψα μετά το Αλκμάαρ-Ολυμπιακός ότι μπορεί να μην ήταν το ίδιο διασκεδαστικό στο μάτι, δηλαδή γεμάτο φάσεις, σε σχέση με αυτό (το α' ημίχρονο) κόντρα στη Μπρέντα και εκείνο με τη Νόριτς αλλά ήταν με διαφορά το πιο χρήσιμο φιλικό από τα πρώτα τρία των νταμπλούχων στο πλαίσιο της προετοιμασίας τους στην Ολλανδία. Ακριβώς την ίδια οπτική / αίσθηση έχω και για το 4ο στη σειρά preseason ματς των ερυθρόλευκων: ήταν εξίσου χρήσιμο με το προηγούμενο.

Μπορεί, από αστοχία / τύχη η Αλκμάαρ να μην είχε παραβιάσει την εστία του Ολυμπιακού ωστόσο το έκανε η Χέρενφεν. Η φάση του γκολ με το οποίο προηγήθηκε η ολλανδική ομάδα στο 28' είναι η πλέον χαρακτηριστική ώστε να αποτυπωθεί η χρησιμότητα για την οποία κάνω λόγο. Ξέρουμε ότι η ομάδα του Μεντιλίμπαρ πιέζει μαζικά και... μανιασμένα πολύ ψηλά, ως και τον αντίπαλο τερματοφύλακα. Ωστόσο όταν αυτή η πίεση δεν έχει αποτέλεσμα, καμιά φορά και λόγω ικανότητας του αντιπάλου στο passing game, το πλεονέκτημα γίνεται μειονέκτημα.

Στο 1-0 της Χέρενφεν ο Ολυμπιακός είχε ανέβει μαζικά ψηλά, στο β' μισό του γηπέδου προς την περιοχή των Ολλανδών, και στις λεπτομέρειες, για μερικές... τρίχες, δεν έγινε deflection ή κλέψιμο στις πάσες των αντιπάλων. Αφού λοιπόν γλίτωσαν την απώλεια μπάλας οι Ολλανδοί, με μια κάθετη πάσα βρέθηκαν σε θέση τετ-α-τετ και γκολ. Ο Ρέτσος προσπάθησε να τραβηχτεί τελευταία στιγμή, ο Ροντινέι στο βάθος έδειξε να καλύπτει ούτως ή άλλως τον αντίπαλο, και ήρθε το τετ-α-τετ και το 1-0 για τη Χέρενφεν. Τόσο άμεσα, σε 2-3 δεύτερα, και τόσο απλά. Με 1-2 πάσες, από τη δύσκολη θέση να χάσουν τη μπάλα εκτός της περιοχής τους, σε θέση τετ-α-τετ!                                  

Ανάλογες στιγμές είχαμε δει και στο ματς με την Αλκμάαρ, μόνο που εκείνη δεν κατάφερε να σκοράρει. Ο Μεντιλίμπαρ ωστόσο τις είδες και τις κράτησε αυτές τις φάσεις και στο ένα και στο άλλο φιλικό γι' αυτό και τον βλέπουμε συχνά να «εκρήγνυται». Ξέρει ότι από μικρές λεπτομέρειες μπορείς να βρεθείς από τον παράδεισο στην κόλαση και το αντίστροφο. Και ειδικά στα επίσημα και δη ματς Champions League, τα ματς θα είναι ΓΕΜΑΤΑ τέτοιες λεπτομέρειες.
Γεμάτα φάσεις με... ξαφνικούς θανάτους. Να, σαν κι αυτόν στο γκολ ισοφάρισης του Ολυμπιακού. Πίεση του Πνευμονίδη στον αντίπαλο στόπερ κοντά στη γραμμή του άουτ (!), ρισκαδόρικη πάσα του αντιπάλου εκτός μεγάλης περιοχής, κλέψιμο του Τσικίνιο, πάσα στον Γιάρεμτσουκ που (όντας με πλάτη στο τέρμα) έστρωσε ξανά στον Πορτογάλο για να εκτελέσει δίχως χρονοτριβή. Το έχουμε ξαναδεί; Μία και δύο φορές; Άπειρες το έχουμε στην εποχή Μεντιλίμπαρ και φυσικά σε επίσημα και σημαντικά ματς.

Ανοιχτό βιβλίο είναι ο Ολυμπιακός του Ισπανού τεχνικού. Το παράδοξο ωστόσο είναι ότι παρότι αυτό το βιβλίο έχει εκθέσει δημόσια όλες του τις σελίδες, κανείς (ή ελάχιστοι) ως τώρα δεν έχει καταφέρει να αποστηθίσει (ή να αποκρυπτογραφήσει αν θέλετε) το περιεχόμενο, να μάθει το μάθημα. Και πιάνεται... αδιάβαστος. Λες και είναι γραμμένο σε... Γραμμική Β από τον Μεντιλίμπαρ.

Πως να ξεμπερδέψεις με αυτά τα πεινασμένα... σκυλιά του Μεντιλίμπαρ; Πως να τα κάνεις -εύκολα- καλά. Πίεση, πίεση και πάλι πίεση. Σε κοντινά πλάνα του σκηνοθέτη της μετάδοσης (ναι, εκτός από τη... νυχτερίδα, είδαμε και λίγη μπάλα, προφανώς ο αγαπημένος του υπερ-ήρωας είναι ο Μπάτμαν) στα πρόσωπα των παικτών της Χέρενφεν, ειδικά στο β' ημίχρονο αλλά ακόμα και στο α', έβλεπες μια μίξη κόπωσης - εξουθένωσης και απογοήτευσης. Κάποια στιγμή πίστεψα ότι θα ζητήσουν, ευγενικά, από τους παίκτες του Ολυμπιακού να σταματήσουν να παίζουν έτσι, τόσο στα... κόκκινα, υπενθυμίζοντας ότι είναι φιλικό. Το νο9 της Χέρενφεν παρεμπιπτόντως, με μυϊκό πρόβλημα έδειξε να αντικαθίσταται λίγο πριν από το τέλος, έβαλε πάγο στη γάμπα. Να ήταν άραγε τυχαίο; Μιλάμε για ομάδα που είναι σε σαφώς πιο προχωρημένο στάδιο προετοιμασίας σε σχέση με τον Ολυμπιακό, αρχίζει πρωτάθλημα.


Βέβαια, όπως επίσης έγραφα στο προηγούμενο blog μετά την Αλκμάαρ, όταν παίζεις πάντα στα κόκκινα, δεν εξουθενώνεις μόνο τον αντίπαλο, κάποια στιγμή κουράζεσαι κι εσύ, όσο καλά γυμνασμένος κι αν είσαι. Που προφανώς ο Ολυμπιακός (και προ Μεντιλίμπαρ) έδινε και πάντα (θα) δίνει σημασία στην καλή φυσική κατάσταση και τις αντοχές. Στο μοντέρνο ποδόσφαιρο δίχως τέτοιες δεν πας πουθενά, σε... καταπίνουν. Από εκεί και έπειτα, αξίζει να πούμε ότι η 11άδα του Μεντιλίμπαρ ήταν κατά τα 7/11 ίδια με την πρώτη 11άδα της προετοιμασίας, στο α' ημίχρονο με τη Μπρέντα. Ίδιοι με τότε ήταν οι Πασχαλάκης, Μπρούνο, Πιρόλα, Λιατσικούρας, Πνευμόνιδης, Ζέλσον και Γιάρεμτσουκ. Διαφορετικοί τότε, σε σχέση με σήμερα, ήταν οι Μπιανκόν αντί Ρέτσου, Κοστίνια αντί Ροντινέι, Γκαρθία αντί Σιπιόνι και Γιαζίτζι αντί Τσικίνιο.

Η… signature move του Πνευμονίδη και η δύσκολη απόφαση Μεντιλίμπαρ
 

Σε επίπεδο προσώπων ο Πνευμονίδης, ξανά, ήταν θετικός και δείχνει να δημιουργεί κάτι σαν signature move αυτή την φαλτσαριστή σέντρα - ξυραφιά στο σημείο του πέναλτι. Θετικός ήταν και ο Λιατσικούρας έχοντας δίπλα του τον επίσης νέο στην ομάδα Σιπιόνι και όχι τον Γκαρθία όπως κόντρα στη Μπρέντα. Γκίνια είχε ο Γιάρεμτσουκ. Ό,τι έβαζε ακυρώνονταν (σωστά) ως οφ σάιντ. Ό,τι ήταν on play δεν έμπαινε στα δίχτυα λόγω αστοχίας του αλλά κυρίως λόγω του σπουδαίου τερματοφύλακα της Χέρενφεν. Τι έβγαζε ο άνθρωπος! Γενικώς ο Ολυμπιακός, σε αντίθεση με το φιλικό κόντρα στην Αλκμάαρ, ήταν σαφέστατα πιο δημιουργικός. Τότε είχε βάλει δύο γκολ με τρεις ευκαιρίες. Τώρα έβαλε ένα και έκανε τριπλάσιες σημαντικές. Shit happens, πάμε παρακάτω.

ΥΓ: Στα πρώτα 18 δευτερόλεπτα του ματς έγινε το 1ο deflection (κόντρα σε πάσα αντιπάλου με τη μπάλα να καταλήγει πλάγιο) από τον Μπρούνο σε θέση αριστερού εξτρέμ. Στα 42 δευτερόλεπτα, μετά από πίεση και του Σιπιόνι, οι Ολλανδοί έκαναν λάθος πάσα παραχωρώντας πλάγιο άουτ. Αν κάποιος δεν ξέρει τι εστί Ολυμπιακός του Μεντιλίμπαρ του αρκούσε να δει αυτό το ματς ως το 42ο δευτερόλεπτο. Α, ναι, και τη φάση με το γκολ του Τσικίνιο.

ΥΓ2: Έχω γράψει εδώ και μήνες ότι ο Μεντιλίμπαρ αυτή τη σεζόν θα κληθεί να πάρει μια πολύ σοβαρή απόφαση, ειδικά στα «μεγάλα» ματς της νέας σεζόν και δη του Champions League, κι αυτή θα αφορά το σε ποιόν παίκτη θα δώσει φανέλα βασικού στο δεξί άκρο της άμυνας. Ναι, όλες οι θέσεις μετράνε αλλά στέκομαι στη συγκεκριμένη για λόγους που έχω εξηγήσει στο παρελθόν και που, φαντάζομαι, αντιλαμβανόμαστε όλοι. Το θυμήθηκα αυτό σε κάποιες ενδεικτικές / χαρακτηριστικές φάσεις της Χέρενφεν στο φιλικό με τον Ολυμπιακό. Καταλαβαινόμαστε νομίζω...

ΥΓ3: Τσικίνιο και Ροντινέι, ξανά, πήραν χαμηλό βαθμό στις εκτελέσεις των ουκ ολίγων στημένων που ανέλαβαν. Τα περισσότερα φάουλ και κόρνερ τα εκτέλεσε ο Βραζιλιάνος και τις περισσότερες φορές κόπηκαν εύκολα. Όπως σημείωνα σε αμέσως προηγούμενα blog μετά από φιλικά που έπαιξε ο Γιαζίτζι, όταν ο Τούρκος παίζει λογικά θα αναλαμβάνει αυτός τις στημένες μπάλες. Γιατί με το καλησπέρα έδειξε πολύ καλύτερος σ' αυτές.

ΥΓ4: Ο Ρέτσος είχε ασυνήθιστη έλλειψη συγκέντρωσης, τουλάχιστον αυτό είδα μπορεί να κάνω λάθος, στο πρώτο μισό του ματς. Έκανε επιπόλαια λάθη στα οποία δεν μας έχει συνηθίσει. Ακόμα και στο γκολ της Χέρενφεν έδειξε να αποφασίζει να τραβηχτεί τη λάθος στιγμή αν και ούτως ή άλλως έδειξε να καλύπτει στο βάθος ο Ροντινέι. Πέρα από τη φάση του γκολ, στο 35' ο Παναγιώτης έδειξε αναποφάσιστος στο αν θα αφήσει ή όχι μια μπαλιά προς την περιοχή του με τον Πασχαλάκη να βγαίνει στο όριο αυτής. Τελευταία στιγμή την ακούμπησε ο Παναγιώτης κάνοντας μάλιστα ένα μίνι τσαφ αλλά στάθηκε τυχερός που καθάρισε ο τερματοφύλακάς του κι ενώ αντίπαλος ήταν έτοιμος να πάρει μπάλα και να πλασάρει ουσιαστικά σε άδεια εστία. Βέβαια ξέρουμε ποιος είναι ο Ρέτσος. Ένας εξαιρετικός στόπερ που όταν πρέπει και συγκεντρωμένος θα είναι και σούπερ. Α, είναι και εξαιρετικός ως αρχηγός του Ολυμπιακού. Προς το φινάλε του ματς, όταν αντίπαλος έπεσε στο έδαφος, ο Παναγιώτης (με το γνωστό του ήθος) τον πλησίασε και τον ρώτησε αν είναι ΟΚ χτυπώντας τον φιλικά στην πλάτη. ΚΥΡΙΟΣ.

ΥΓ5: Παρεμπιπτόντως ένα πολύ καλό δίδυμο στο επιθετικό κομμάτι συνέθεσαν από την αριστερή πλευρά οι Μπρούνο και Πνευμονίδης. Ο Νιγηριανός ανέβηκε πολλάκις, παίζοντας το 1-2 με τον Έλληνα, δημιουργώντας με τις σέντρες του (ήταν βελτιωμένες) καταστάσεις στην αντίπαλη εστία.

ΥΓ6: Πολύ πιο ώριμα για την ηλικία του παίζει ο Πνευμονίδης και φάνηκε χαρακτηριστικά στη φάση του 49' όταν σήκωσε το κεφάλι και σέντραρε τέλεια στον Γιάρεμτσουκ (που αστόχησε απελπιστικά ψηλά από το σημείο του πέναλτι) που ήρθε από πίσω και όχι στην τύχη ή στο πρώτο δοκάρι που βρισκόταν ο Ζέλσον και φαινομενικά έμοιαζε η πιο ευκόλη - λογική επιλογή.

ΥΓ7: Πλάκα πλάκα έχει την αξία του να υπογραμμιστεί ειδικά αν πιστέψουμε ότι θέλει να... μας πει κάτι ο Μεντιλίμπαρ. Σε τι αναφέρομαι; Ότι στο φινάλε πέρασε σέντερ φορ τον Μασούρα αντί του Γιάρεμτσουκ. Λέτε να είναι ένα εναλλακτικό πλάνο παραμονής στο ρόστερ, αφού ως εξτρέμ ο Ισπανός κόουτς δείχνει να μην τον πολυ-υπολογίζει; Ποιος ξέρει; Δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποστηρίζουν πάντως ότι αυτή είναι η πιο καλή θέση του Μασούρα, επιθετικός και κυρίως ως δεύτερος. Μπορεί βέβαια και να ήταν απλά τυχαίο, της στιγμής συνθήκη η αλλαγή αυτή. Θα το δούμε στην πορεία.

ΥΓ8: Κάτι από Θρύλος Youth League ήταν η φάση του 62'. Ανάκτηση από Λιατσικούρα, πάσα στον Πνευμονίδη ο οποίος κράτησε τη μπάλα πριν βγει άουτ και τροφοδότησε τον Λιατσικούρα που έκανε το διαγώνιο σουτ που έβγαλε ο τερματοφύλακας με δυσκολία σε κόρνερ.

ΥΓ9: Θα υπολογίζεται ως 10άρι ή ως 8άρι ο Ντιόγκο Νασιμέντο; Νομίζω ότι ο Μεντιλίμπαρ μας το έχει «πει» ήδη και λίγο πολύ είναι ό,τι περιμέναμε. Υπολογίζει τον Πορτογάλος κυρίως για τη θέση 8. Δεν είναι τυχαίο ότι τον έβαλε στη θέση του Σιπιόνι, όχι του Τσικίνιο. Με τη Νόριτς ο Πορτογάλος ήταν μαζί με Μουζακίτη στο 6 και στο 8 και μπροστά τους ήταν ο Γιαζίτζι. Με την Αλκμάαρ ο Ντιόγκο ήταν μαζί με τον Ντάνι Γκαρθία στο 6 και το 8 και μπροστά τους βρίσκονταν ο Τσικίνιο.

ΥΓ10: Για την ηλικία του και με δεδομένο ότι μιλάμε για παίκτη που μόλις άλλαξε ήπειρο, όχι απλά ομάδα και χώρα, ο Σιπιόνι αποδίδει πολύ καλά. Εντυπωσιάζει στη δική μου θεώρηση πραγμάτων η ηρεμία στις πάσες του και το καθαρό μυαλό του. Και φυσικά ότι δεν ταλαιπωρεί τη μπάλα και δεν την κουβαλάει άσκοπα. Πάσα, συνήθως, με τη μία. Είναι ζωτικής σημασίας για τη θέση του και φαίνεται ότι ξέρει πολύ καλά. Το διδάχθηκε σε μια χώρα απ' όπου έχουν βγει μερικοί από τους κορυφαίους των κορυφαίων στη θέση του.

ΥΓ11: Με ενδιαφέρον αναμένεται το ανεπίσημο ντεμπούτο του Στρεφέτσα κόντρα στην Ντεν Χάαγκ. Και φυσικά η εικόνα παικτών που κρίνονται, όπως π.χ. ο Μπετανκόρ εφόσον (λογικά) αγωνιστεί.