Το χορτάρι θα γεμίζει ταυτότητες και πνευμόνια - Κρυφά μηνύματα Μεντιλίμπαρ

Ο Ολυμπιακός κέρδισε 1-0 την Ουνιον στο Βερολίνο με τη γκολάρα του Τσικίνιο στο τέλος. Ο Ολυμπιακός ηττήθηκε 2-1 από τη Νάπολι μειώνοντας με γκολ του Τσικίνιο στο τέλος. Αν υποθέσουμε ότι υπάρχει ζυγαριά που μπορεί να «ζυγίσει» την απόδοση της ομάδας του Χοσέ Λουΐς Μεντιλίμπαρ σ' αυτά τα δύο ματς αυτή πιθανότατα θα γείρει προς την πλευρά του πιο πρόσφατου με τους πρωταθλητές Ιταλίας κι ας έχασε. Αυτό τουλάχιστον λέει η δική μου θεώρηση των πραγμάτων, δεν επιμένω ότι ντε και καλά είναι η σωστή. Εσείς έχετε τη δική σας.

Διαβάστε επίσης...

Κλέβει στόχο Ολυμπιακού ο ΠΑΟ - Πωλείται ο… ήρωας με Σαχτάρ, καψόνι Ουναϊ!

Η φάση που... τσάντισε πολύ τον Μεντιλίμπαρ - "Καμπανάκι" και για Ορτέγκα!

Κόντρα στους Γερμανούς ο Ολυμπιακός παρουσίασε το αγωνιστικό σήμα κατατεθέν του, την πίεση μέχρι τον αντίπαλο τερματοφύλακα, στο 14ο λεπτό. Με τη Νάπολι στα πρώτα 19 δεύτερα έγινε η πρώτη ανάκτηση κατοχής μπάλας, από τον Ρέτσο στο κέντρο, αφού Ελ Καμπί και λοιποί πίεσαν ως και τον τερματοφύλακα και οι Ιταλοί απλά γέμισαν την μπάλα στα τυφλά για να φύγει από την περιοχή τους. Στα 59 δεύτερα, πριν καν συμπληρωθεί λεπτό δηλαδή, ο Ολυμπιακός είχε κι άλλη ανάκτηση με τον Σιπιόνι. Καπάκι ο Έσε έκανε κλέψιμο με τάκλιν που κακώς χρεώθηκε ως φάουλ. Στο 2ο λεπτό υπήρξε deflection του Πνευμονίδη σε πλάγιο, κοντά στο κόρνερ της Νάπολι (ναι, τόσο ψηλά). Και αμέσως μετά κλέψιμο του Ροντινέι. Και στο 3' κλέψιμο του Κοστίνια. Και στο 4' τάκλιν παραχώρηση πλάγιο του Πνευμονίδη. Για να μη φλυαρώ περισσότερο, η Νάπολι πέρασε το κέντρο στο 6ο λεπτό.
Αναφέρω τα παραπάνω για να καταλήξω ότι δική μου αίσθηση είναι πως ό,τι είδαμε σ' αυτό το ματς είχε μεγαλύτερη αξία (σε επίπεδο συμπερασμάτων) και ήταν όσο πιο κοντά γίνεται στο Μεντι-ball που ξέρουμε και λατρέψαμε. Υπήρχε ωστόσο μια μεγάλη διαφορά σ' αυτό το ματς. Κλάση. Ποιότητα. Του αντιπάλου. Η Ουνιόν, η Αλκμάαρ, η Χέρενφεν και όποια άλλη νωρίτερα, δεν διέθετε Λουκάκου ώστε να κάνει π.χ. ένα τακουνάκι-ασίστ στον Ποζιτάνο στο 7' για να πλασάρει ελάχιστα άουτ. Τον Ποζιτάνο που στο 16' έκανε κάτι φαινομενικά απλό αλλά και μια σαφή απόδειξη τεράστιας κλάσης ανοίγοντας το σκορ. Αντί να τρέξει παράλληλα προς τη γραμμή, όπου τον περίμενε ο Ορτέγκα, έκοψε προς τα μέσα (στο «κακό» πόδι άμυνας του Αργεντινού αριστερού μπακ του Ολυμπιακού) και με ένα τελείωμα απίστευτης ομορφιάς και ακρίβειας γεμάτο φάλτσα έστειλε τη μπάλα στο πλαϊνό δίχτυ του ανήμπορου να αντιδράσει Μπότη. Τόσο απλά. Τόσο άμεσα. Μια ατομική ενέργεια και ένα γκολ-ποίημα. Καλώς επέστρεψες Ολυμπιακέ στο Champions League. Αυτό είναι. Αυτό θα είναι. Και σ' αυτό πρέπει να αντεπεξέλθει. Να βρει δύναμη, αντοχές και ποιότητα για να κοντράρει στα ίσια. Δεν είναι εύκολο. Ποιος είπε ότι θα είναι τέτοιο;
Όμως το γκρουπ του Μεντιλίμπαρ είναι ένα γκρουπ σκληρών κ@ργι#ληδwν. Το επιβεβαίωσαν κόντρα στη Νάπολι. Η δική μου γενική ιδέα απ' αυτό το ματς είναι η εξής: στο Champions League οι αντίπαλοι θα του βγάζουν τα συκώτια. Αλλά από την άλλη θα τους τα βγάζει κι εκείνος. Ή αλλιώς, θα... αφήνουν όλοι τα πνευμόνια τους (και τις ταυτότητές τους) στο γήπεδο, ερυθρόλευκοι και αντίπαλοι. 

Ήταν εμφανής η αμηχανία των Ιταλών και στην κερκίδα σε σημαντικά κομμάτια του ματς (ειδικά στην αρχή) που έβλεπαν τους παίκτες του Ολυμπιακού να πιέζουν τρελά και τη Νάπολι να δυσκολεύεται να ξεμυτίσει. Δυσκολεύεται έγραψα, όχι δεν μπορούσε. Να μια ακόμα σημαντική διαφορά του Champions League. Αντίπαλοι με την ποιότητα των πρωταθλητών Ιταλίας μπορούν (και θα μπορούν) να αντεπεξέρχονται στο μανιασμένο πρέσινγκ του Ολυμπιακού ψηλά. Με μικρές ακριβείς και «κοφτερές» πάσες και φυσικά κίνηση των παικτών δίχως τη μπάλα για ξεμαρκάρισμα και παροχή επιλογών - λύσεων στους υπό πίεση συμπαίκτες. Και τότε το πλεονέκτημα του Ολυμπιακού που πιέζει ψηλά μετατρέπεται σε μειονέκτημα αφού γεννάται μια αντεπίθεση του αντιπάλου με καλές προϋποθέσεις καθώς η πλειοψηφία των ερυθρόλευκων είναι ψηλά στο γήπεδο. Θα θυμάστε ότι αυτό ακριβώς υπογράμμιζα - σημείωνα στα φιλικά με Αλκμάαρ και Ουνιόν που ήταν καλές σ' αυτό. Ακόμα καλύτερη ήταν η Νάπολι και κάπως έτσι λογικά θα είναι και η Ίντερ.

Ο Ολυμπιακός λοιπόν οφείλει να είναι προετοιμασμένος (και) γι' αυτό. Για τις ομάδες που θα του «σπάνε» το press ψηλά και από θύτη θα τον μετατρέπουν σε θύμα σε μικρό χρονικό διάστημα, μόλις 1-2 δευτερολέπτων. Αυτά που γράφω τώρα, φαντάζομαι, δεν τα βλέπω μόνο εγώ. Τα βλέπει ο πλέον αρμόδιος, ο Μεντιλίμπαρ. Εκείνος που (καλά έκανε) και γκρίνιαζε για γκολ ή φάσεις που δέχονταν η ομάδα του σε προηγούμενα φιλικά με ομάδες σαφώς μικρότερης δυναμικότητας. Οι κακές συνήθειες πρέπει να κόβονται νωρίς. Και οι καλές να βελτιώνονται. Ο Ολυμπιακός δεν είναι έτοιμος κι αυτό δεν συνιστά είδηση. Έτοιμη δεν είναι καμία ομάδα της Ευρώπης αυτή τη στιγμή. Και δεν είναι γιατί δεν μπορεί, δεν γίνεται να είναι κάποια, ακόμα κι αν έχει ολοκληρωμένο ρόστερ (λέμε τώρα) από τις αρχές Ιούνη. Οι ομάδες ετοιμάζονται, πλησιάζουν προς την καλύτερη εκδοχή τους, μόνο μέσα από τον χρόνο. Προπονούμενοι και παίζοντας μαζί. Όσο περισσότερο τόσο καλύτερα. Απλό είναι. Βέβαια ο Ολυμπιακός δεν μπορεί να είναι έτοιμος γιατί ξέρουμε ότι του λείπουν και κομμάτια του παζλ. Αριστερός εξτρέμ. Ένας ακόμα φορ. Αριστερός στόπερ. Η απουσία αυτών βέβαια τώρα δεν είναι ο λόγος που ηττήθηκε από τη Νάπολι. Από τη Νάπολι ηττήθηκε αφενός γιατί η ιταλική ομάδα είναι ομάδα μεγαλύτερης κλάσης και αφετέρου γιατί ο Μεντιλίμπαρ και οι παίκτες του χρειάζονται κι άλλο ποιοτικό χρόνο μαζί.

Σε επίπεδο προσώπων - επιλογών του Μεντιλίμπαρ στην 11άδα, είναι πολλά τα σημαντικά που μπορεί να κρατήσει κανείς. α) Δεν έβαλε σίγουρα τυχαία μαζί τους Αργεντίνους (Σιπιόνι, Έσε) στο 6 και το 8 και μπροστά τους στο 10 τον Τσικίνιο. Αυτή την 3άδα κάτι μου λέει ότι θα την βλέπουμε συχνά στα επίσημα και δη τα πολύ δύσκολα του Champions League. β) Η ταυτόχρονη χρήση των Κοστίνια (μπακ) και Ροντινέι (εξτρέμ) ήταν κάτι που «φορέθηκε» πολύ την περασμένη σεζόν αλλά επί της ουσίας γίνονταν αναγκαστικά (λόγω αποτυχίας των περυσινών εξτρέμ). Ουσιαστικά αναγκαστικά έγινε και τώρα, αφού δεν έχει έρθει ακόμα ο 2ος εξτρέμ και ο Στρεφέτσα δεν είναι απόλυτα έτοιμος. Λογικά με νέο βασικό αριστερό εξτρέμ (ή τον Πνευμονίδη...) και τον Στρεφέτσα έτοιμο δεξιά ο Μεντιλίμπαρ θα πρέπει να διαλέγει: Κοστίνια ή Ροντινέι δεξί μπακ; Χθες πάντως διάλεξε, μετά τις αλλαγές, Ροντινέι. γ) Έβαλε ξανά βασικό τον Πνευμονίδη και τον άφησε ως το τέλος. Ναι, έλειπε ο τραυματίας Ζέλσον αλλά ακόμα κι αν ήταν παρών λογικά θα έπαιζε από την άλλη άκρη ο Πορτογάλος και ο Μεντιλίμπαρ θα επέλεγε έναν από τους Ροντινέι και Κοστίνια για το δεξί άκρο της άμυνας. δ) Έδωσε ξανά ένα ημίχρονο στον Μπότη, μάλιστα τον είχε στην 11άδα, και ύστερα στον Πασχαλάκη. Θα μας... στείλει αδιάβαστους κάποια στιγμή με τον Μπότη ο Μεντιλίμπαρ, να μου το θυμηθείτε... ε) Έδωσε ξανά χρόνο στον Λιατσικούρα και πια δεν μας προκαλεί ΚΑΜΙΑ έκπληξη. Και αυτός και ο Πνευμονίδης πρέπει να λογίζονται ως παίκτες - κορμού.

ΥΓ: Επειδή, όπως προανέφερα στο κυρίως κείμενο του blog, κάτι ήθελε να μας πει ο Μεντιλίμπαρ με την ταυτόχρονη χρήση Έσε, Σιπιόνι και Τσικίνιο σ' ένα τρίγωνο στις θέσεις 6, 8 και 10, φαίνεται πως θα το βλέπουμε συχνά τη νέα σεζόν και ειδικά σε ματς υψηλής αντίστασης και ανταγωνισμού. Κυρίως Champions League δηλαδή και ντέρμπι. Και εννοείται πως όσο περνάει ο καιρός και «δένει» ο νέος Σιπιόνι με τους παλιούς Έσε και Τσικίνιο όλα θα γίνονται πολύ καλύτερα.

ΥΓ2: Ζήτησε, λέει, συγνώμη ο Ντε Μπρόινε από τον Πνευμονίδη, του έδωσε και τη φανέλα και όλα καλά; Αλήθεια είναι όλα καλά; Βλέποντας κανείς το ριπλέι ανατριχιάζει. Με τις τάπες πήγε ο Βέλγος στο δεξί γόνατο του νεαρού παίκτη του Ολυμπιακού. Και αμέσως μετά το χτύπημα, που θα μπορούσε να είναι τυχαίο, η όλη συμπεριφορά του Βέλγου μαρτυρούσε ότι το έκανε σκόπιμα. Γιατί είχε εκνευριστεί. «Δύο φορές», φάνηκε να λέει ο Ντε Μπρόινε προς διαιτητή και παίκτες Ολυμπιακού, με το που κοπάνησε τον Πνευμονίδη. Δηλαδή ότι δέχθηκε και ο ίδιος (ή ότι του έκανε ο Πνευμονίδης) δύο φορές φάουλ. Ε και; Φάουλ με φάουλ έχει διαφορά. Αυτό που έκανε ο Βέλγος για να... συνετίσει τον μικρό, ήταν φάουλ που μπορεί να καταστρέψει καριέρα. Σας φαίνεται υπερβολικό; Δεν είναι. Επαναλαμβάνω, με τις τάπες στο γόνατο πήγε. Είναι θαύμα ότι δεν τραυματίστηκε ο μικρός. Ας πει κάποιος στον Ντε Μπρόινε, γιατί μέλλον δεν το λένε στο Βέλγιο, ότι από τότε που βγήκε η συγνώμη χάθηκε κάτι άλλο. Ας ψάξει να βρει, τι. Εν τω μεταξύ αν παρατηρήσει κανείς το ριπλέι μιας προβολής του Ελ Καμπί σε αντίπαλο που προκάλεσε και ένταση (μπήκε και ο Κόντε στο γήπεδο!) είναι ξεκάθαρο ότι ο στόπερ των Ιταλών έχει ανοίξει το κοντρόλ και βλέποντας ότι μάλλον θα χάσει τη μπάλα δίνει μια εκπληκτική «παράσταση» ότι τάχα τον χτύπησε πολύ και δυνατά ο Ελ Καμπί, που ζήτημα είναι αν βρήκε ο ένας τον άλλο ελάχιστα μύτη με μύτη παπουτσιών.

ΥΓ3: Η φάση του 30', όταν ο Ρέτσος κάνει λάθος από την πίεση του Ντε Μπρόινε εκτός περιοχής του Μπότη και δημιουργείται μεγάλη ευκαιρία για τη Νάπολι με τον Λουκάκου (η φάση που τραυματίζεται ο Λουκάκου) αποτελεί δυστυχώς χαρακτηριστική φάση που περιέχεται στο «πακέτο» Ρέτσος. Άλλες φορές από υπερβολική σιγουριά, άλλες από κακή εκτίμηση, ο Παναγιώτης κάνει τέτοια «τσαφ» και κινδυνεύει ο Ολυμπιακός. Βεβαίως οι λίγες κακές στιγμές δεν μπορούν να διαγράψουν τις απείρως περισσότερες καλές. Κανείς δεν είναι αλάνθαστος εξάλλου απλά καλό θα είναι να προσπαθήσει ο Παναγιώτης να ελαχιστοποιήσει κι αυτά τα λάθη, ειδικά αυτά της υπερβολικής σιγουριάς.

ΥΓ4: Η φάση του 28' είναι πολύ ενδεικτική του τι σημαίνει να παίζεις με ομάδες Champions League που έχουν ποιότητα που ξεχειλίζει. Ο Ολυμπιακός είχε, για μία ακόμη φορά, στριμώξει τη Νάπολι στο δικό της μισό, λίγο μέσα και λίγο έξω από την περιοχή της. Με Ελ Καμπί, Τσικίνιο, Πνευμονίδη, Ροντινέι, Σιπιόνι και Έσε να πιέζουν, να πιέζουν και να πιέζουν για κλέψιμο. Για εκατοστά ή χιλιοστά δεν έγινε κάποιο κλέψιμο από τα πολλά που επιχειρήθηκαν. Οι Ιταλοί παρέδωσαν μαθήματα κυκλοφορίας μπάλας σε λίγα τετραγωνικά και με τον αντίπαλο να πιέζει ασφυκτικά. Και έβγαλαν ύστερα επικίνδυνη αντεπίθεση.

ΥΓ5: Στο 19' ο Ολυμπιακός έβγαλε μία από τις πιο ωραίες φάσεις του στο ματς. Με πολύ καλή κυκλοφορία και τη μπάλα να περνάει από τα πόδια αρκετών παικτών, στο φινάλε από Έσε, Πνευμονίδη και Τσικίνιο, ο τελευταίος έκανε δυνατό σουτ που κόντραρε και κατέληξε κόρνερ. Παρεμπιπτόντως, γκολ στο προηγούμενο ματς, γκολ και σ' αυτό για τον Πορτογάλο χαφ. Δείχνει να βελτιώνεται στα τελειώματά του, να αποκτά μεγαλύτερη συνέπεια στο σκοράρισμα. Θα είναι μια εξαιρετική είδηση εν όψει της νέας και εξαιρετικά απαιτητικής σεζόν.

ΥΓ6: Και σ' αυτό το ματς ο Στρεφέτσα επιβεβαίωσε στοιχεία του παιχνιδιού του που ξέραμε ότι έχει, τον ακολουθούσαν ως προφίλ ερχόμενος εδώ. Ένα από τα βασικά είναι ότι συμμετέχει πολύ και ενεργά στην αμυντική λειτουργία. Πιέζει, τρέχει, μαρκάρει, κάνει τάκλιν. Μόλις 3 λεπτά μετά την είσοδό του στο ματς έκανε το πρώτο του κλέψιμο. Αυτό που απομένει είναι να μάθει τον τρόπο παιχνιδιού των νέων συμπαικτών του προκειμένου να «βγάζει» και δημιουργικά την ποιότητά του. Ως τώρα το καταφέρνει σε καλύτερο επίπεδο όταν έχει μαζί του τον Ροντινέι που μιλάνε την ίδια γλώσσα και έχουν «κολλήσει» ήδη.

ΥΓ7: Στο 67' ο Ροντινέι έμεινε τελευταίος και κάλυψε όλους στην άμυνα κάνοντας ένα καίριο και φοβερό αμυντικό κόψιμο σε φάση που θα εξελίσσονταν σε τετ-α-τετ αφού μετά τον Βραζιλιάνο ήταν μόνο ο Πασχαλάκης. Σ' αυτή τη φάση επιβεβαιώθηκε ότι ο «Ρόντι», όταν θέλει πραγματικά, μένει συγκεντρωμένος και σοβαρός, είναι εξαιρετικός αμυντικός. Το πρόβλημα είναι ότι το DNA του είναι γεμάτο γονίδια που του λένε: βγες μπροστά, κάνε επίθεση.

ΥΓ8: Ήταν πραγματικά σπουδαία η ευκαιρία του 41' για τον Ολυμπιακό, με τον Ελ Καμπί να γίνεται κάτοχος της μπάλας στο όριο της μεγάλης περιοχής και δίχως χρονοτριβή να σουτάρει με το αριστερό συρτά και να διώχνει δύσκολα σε κόρνερ ο τερματοφύλακας της Νάπολι.

ΥΓ9: Σαντιάγκο Έσε. Ένας παίκτης με baby face αλλά πραγματικό αγριόσκυλο στο χορτάρι. Έτσι πρέπει και γι' αυτό είναι τόσο χρήσιμος και πολύτιμος. Τα 6άρια πρέπει να «βαράνε». Όχι να κόβουν καριέρες, να «βαράνε» αθλητικά, στα επιτρεπτά όρια. Και ο Αργεντινός χαφ το κάνει αυτό, ακόμα και αν θυσιάζεται παίρνοντας και κάρτες. Κάποιος πρέπει να κάνει τη βρώμικη δουλειά. Δίχως αυτή δεν επιβιώνεις ειδικά σε ματς υψηλού επιπέδου.

ΥΓ10: Πολύ καλό ματς έκανε ξανά ο Λορέντσο Πιρόλα αλλά αυτό πια δεν αποτελεί είδηση. Παίζει πάντα με συγκέντρωση και δείχνει να μη χαλαρώνει ποτέ. Είναι πάντα σε alert, διαβάζει τις φάσεις και καλύπτει, όπως συνέβη χθες σε 2-3 περιπτώσεις με τον Ορτέγκα.

ΥΓ11: Όσο ενδιαφέρουσες ήταν οι επιλογές του Μεντιλίμπαρ στο ματς κόντρα στη Νάπολι άλλο τόσο και περισσότερο θα είναι σ' αυτό με την Ίντερ.