Λένε ότι συχνά η ζωή αντιγράφει την τέχνη. Αν τα -κινηματογραφικά ή και αθλητικά- σενάρια θεωρούνται τέχνη, ισχύει. Πως αλλιώς να εξηγηθεί αυτό που συνέβη στο Ολυμπιακός-Αστέρας στο άδειο λόγω τιμωρίας Γ.Καραϊσκάκης για την πρεμιέρα της Super League; Ακριβώς 300 μέρες (27/10/2024) πριν από το χθεσινό ματς, οι δύο ομάδες τέθηκαν ξανά αντιμέτωπες, στην Τρίπολη εκείνη τη φορά. Ο Γιουσούφ Γιαζίτσι έμπαινε στο 70ο λεπτό για να κάνει το ντεμπούτο του με τους Πειραιώτες. Δεν είχε προλάβει καλά καλά να αγωνιστεί 20 λεπτά όταν αποχωρούσε σοβαρά τραυματίας χάνοντας όλη την περυσινή σεζόν. Χθες μπήκε στο 81', ήταν η επιστροφή του σε επίσημο ματς με τον Ολυμπιακό και προφανώς η 2η επίσημη συμμετοχή του με τα ερυθρόλευκα. Και φυσικά κόντρα στον ίδιο αντίπαλο που θέλοντας και μη του ξυπνούσε δυσάρεστες αναμνήσεις.
Και στο 90+3' γράφτηκε ένα υπέροχο, ανατρεπτικό, σενάριο. Ο Τούρκος ξόρκισε τον δαίμονα του τραυματισμού. Και μαζί μ' αυτό(ν) έλυσε και τον γρίφο που φαινόταν ότι δεν θα λυθεί και λεγόταν: παραβίαση της εστίας του Αστέρα και νίκη. Υπέροχο σενάριο. Απ' αυτά που αν δεν το ζήσεις και στο πουν θα θεωρήσεις ότι το παράκανε ο σεναριογράφος. Ότι είναι πολύ καλό για να είναι αληθινό. Η γκολάρα «ξόρκι» στην περυσινή του κατάρα που άνοιξε το δρόμο για τη νίκη του Ολυμπιακού είναι το ένα σκέλος του καλού για τον Γιουσούφ. Ποιο -μπορεί να- είναι το 2ο; Η ανατροπή των δεδομένων αναφορικά με το μέλλον του.

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Olympiacos FC (@olympiacosfc)


Με την ευκαιρία, μια διευκρίνιση γιατί γράφτηκαν - ειπώθηκαν πολλά χαζά μετά τη γκολάρα του Γιαζίτσι. Δεν ξυπνήσαμε (με μένα δεν συνέβη σίγουρα) μια μέρα, έτσι ξαφνικά, και αρχίσαμε να γράφουμε ότι είναι μετέωρος στο ρόστερ του Ολυμπιακού και ότι ο Μεντιλίμπαρ δεν είναι ικανοποιημένος μαζί του και πιθανώς να τον «κόψει». Ρεπορτάζ είναι. Πληροφορίες είναι. Δεν έχουμε (εγώ σίγουρα δεν έχω) προσωπικά με τον άνθρωπο, αντιθέτως είναι και συμπαθής μετά την περιπέτειά του και τις τόσες «θερμές» δηλώσεις για τον Ολυμπιακό και την έως τώρα περιπέτειά του στην Ελλάδα που δεν στρώθηκε με ροδοπέταλα. Αφού το διευκρινίσαμε αυτό, πάμε παρακάτω. Θα το κάνει όπως ο... Γιάρεμτσουκ ο Γιαζίτσι; Ο Ουκρανός ήταν... μετέωρος πέρυσι τον Γενάρη έως ότου βάλει εκείνη την προσωπική γκολάρα επί του Παναθηναϊκού στο ΟΑΚΑ για το κύπελλο και αλλάξει την ιστορία του. Αυτό τουλάχιστον φάνηκε να συμβαίνει γιατί ο Μεντιλίμπαρ δεν είχε πει ουδέποτε δημόσια ότι θέλει να φύγει ο παίκτης. Σίγουρα άλλαξε εντυπωσιακά προς το καλύτερο η ψυχολογία του Ρόμαν. Και για 'κείνον φάνηκε να ξορκίζεται μια κατάρα σ' εκείνο το ματς μ' εκείνο το γκολ. «Λύθηκε» ο παίκτης, λες και απέκτησε... υπερδυνάμεις ξαφνικά.
Ο... οιωνός πάντως για τον Γιουσούφ υπάρχει, τον είδαμε χθες. Από συγκυρία μπορεί να πει κανείς ότι ήταν στην αποστολή
. Με Στρεφέτσα, Καμπελά διαθέσιμους χθες, πιθανότατα, ο Γιαζίτσι θα ήταν εκτός αποστολής. Παρά τις απουσίες μάλιστα δεν ήταν βασικός. Και μπήκε στο 81'. Δεν -σας- λέει κάτι αυτό για το πως τον έβλεπε ο Μεντιλίμπαρ; Ένας Μεντιλίμπαρ που για πολλοστή φορά επιβεβαίωσε πόσο εξαιρετικός είναι όταν μιλάει γιατί λέει ό,τι σκέφτεται και αισθάνεται δίχως φτιασιδώματα. Δεν στρογγυλεύει τις γωνίες. «Ίσως έπρεπε να το βάλω από την αρχή», είπε μετά για τον Γιαζίτσι. Έχει κάνει ανάλογη δήλωση στο παρελθόν ουκ ολίγες φορές. Θα αλλάξει την ιστορία με τον Γιαζίτσι αυτό το γκολ και σε τι βαθμό; Θα φανεί. Το σίγουρο είναι ότι ο παίκτης έχει ένα ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ προφίλ. Είναι πολύ ποιοτικός. Έχει εξαιρετικό αριστερό πόδι για εκτελέσεις στημένων και σουτ. Ξέρουμε επίσης (κι αυτό είναι το σημαντικό του μείον κατά τον Μεντιλίμπαρ) ότι δεν πρόκειται να υποστηρίξει την τρελή πίεση ψηλά και τα πολλά τρεξίματα. Όπως και να 'χει, τι μέλλει γενέσθαι θα το αποφασίσει ο πλέον αρμόδιος, ο προπονητής.

Ο MVP Γκαρθία, η εντυπωσιακή άνοδος Τσικίνιο και οι αγωνιστικές «αναταράξεις»

Μιλώντας γενικώς για το ματς, λίγο-πολύ είδαμε ό,τι περιμέναμε. Ο Ολυμπιακός βρήκε απέναντί του έναν ποδοσφαιρικό μπελά. Ο Παντελίδης επέλεξε να ακολουθήσει την περυσινή πεπατημένη. Δεν ήταν μόνο του Αστέρα η πεπατημένη, ήταν των περισσότερων ομάδων της Super League κόντρα στον Ολυμπιακό και ειδικά στο Γ.Καραϊσκάκης. Κοντά οι γραμμές. Όλοι οι παίκτες μαζεμένοι στο β' μισό του γηπέδου, προς την εστία του Τσιντώτα. Όλοι οι παίκτες να αμύνονται, στην υπηρεσία της... καταστροφής του παιχνιδιού. Εξεπλάγην κανείς; Τους αδικεί κανείς; Όχι. Πιο αναμενόμενο δεν γινόταν. Κι επειδή ο Μεντιλίμπαρ ήξερε τι θα βρει απέναντί του, και με δεδομένες τις απουσίες Στρεφέτσα, Καμπελά συν του Ζέλσον που ήταν μόνο για αλλαγή, επέλεξε μια 11άδα στην οποία υπήρχαν 10 περυσινοί παίκτες συν τον Πνευμονίδη. Ο τελευταίος έπαιξε και αναγκαστικά (αφού δεν υπήρχαν διαθέσιμοι εξτρέμ με τις τιμωρίες και τους τραυματισμούς) αλλά ΚΥΡΙΩΣ από επιλογή του Μεντιλίμπαρ όπως είχε διευκρινίσει σε δηλώσεις του στην cosmote tv παραμονές του ματς. Η 10άδα περυσινών παικτών εξασφάλιζε στον Ισπανό τεχνικό ότι υπήρχε η απαιτούμενη εμπειρία στην προσπάθεια να αντεπεξέλθουν οι παίκτες του σ' αυτό το στυλ παιχνιδιού του αντιπάλου.
Ο Ολυμπιακός, τηρουμένων των αναλογιών, δεν ήταν κακός. Μπορούσε εύκολα να είχε ανοίξει το σκορ νωρίτερα. Αρκετά νωρίτερα από το 90+3' και τη γκολάρα του Γιαζίτσι. Δυσκολεύτηκε γιατί ο αντίπαλος ήταν κλεισμένος πίσω. Όση ποιότητα κι αν έχεις αν υπάρχουν 11 αντίπαλοι λίγο μέσα ή λίγο έξω από την μεγάλη περιοχή τους πόσο εύκολα είναι να τους διασπάσεις; Στο 23' οι τελικές ήταν 4-0 και στο 42' οι επαφές των ομάδων εντός της περιοχής του αντιπάλου ήταν 17-1! Καλύτερη περιγραφή για ό,τι βλέπαμε στο ματς και εν προκειμένω για το α' ημίχρονο δεν θα μπορούσε να υπάρξει. Το δυστύχημα για τον Ολυμπιακό ήταν ότι στα πρώτα 45' ήταν κάτω από τα στάνταρ του ο Τσικίνιο (στο β' ημίχρονο ήταν εντυπωσιακή η άνοδος στην απόδοσή του) και δεν λειτούργησε καλά ως εξτρέμ ο Ροντινέι που σε άλλα ματς (και ως εξτρέμ ακόμα και ως μπακ) έχει σπείρει πανικό στις αντίπαλες άμυνες. Και ο Έσε ήταν σε χαμηλές στροφές, ο καλύτερος χαφ του α' ημίχρονου με διαφορά ήταν ο Ντάνι Γκαρθία που πέρασε μερικές ασύλληπτες με τη μία κάθετες τροφοδοτώντας (κυρίως αλλά όχι μόνο) τον Τσικίνιο εντός περιοχής αλλά ο Πορτογάλος δεν τις εκμεταλλεύτηκε. Ακόμα και ο Ελ Καμπί έδειχνε έξω από τα... νερά του. Πάσχιζε να βρεθεί σε θέση βολής. Πάσχιζε και να απαγκιστρωθεί από τα μαρκαρίσματα βγαίνοντας διαρκώς εκτός περιοχής. Κακά ήταν και τα στημένα κυρίως από Ροντινέι και ύστερα από Τσικίνιο.

Κάπως έτσι άρχισε στο β' ημίχρονο ο Μεντιλίμπαρ να ανακατεύει την «τράπουλα». Ο Γκαρθία κουράστηκε και έδωσε τη θέση του στον Μουζακίτη και ο Ζέλσον πήρε τη θέση του Κοστίνια για να γυρίσει μπακ ο Ροντινέι. Μετά τον Ντάνι, στο 73' βγήκε και το άλλο 6άρι, ο Έσε, για να πάρει τη θέση του πιο δημιουργικός Ντιόγκο Νασιμέντο. Και στο 81' ο Μεντιλίμπαρ έπαιξε άλλα δύο χαρτιά. Έβαλε Μπρούνο αντί Ορτέγκα δίνοντας οδηγίες στον Νιγηριανό να ανεβαίνει διαρκώς ψηλά για να σεντράρει όποτε έχει μπάλα. Και έβαλε το 10 το καλό, δηλαδή τον Γιαζίτσι αντί του Πνευμονίδη. Δεν έπαιξε 10άρι ο Τούρκος, έπαιξε έξω δεξιά και πήγε έξω αριστερά ο Ζέλσον.

Τέλος καλό όλα, ακόμα, όχι καλά για τον Ολυμπιακό κι αυτό το ξέρει ο Μεντιλίμπαρ καλύτερα από μένα και εσάς. Είμαι βέβαιος ότι εξοργίστηκε βλέποντας, ξανά, αντίπαλη ομάδα να βρίσκεται με ευκολία και ταχύτητα απέναντι στον Τζολάκη. Στο 7' π.χ. μια λάθος πάσα του Πιρόλα πάνω από το κέντρο έφερε αντεπίθεση και μια -κάτι σαν- σέντρα σουτ του Καλτσά εντός περιοχής που έδιωξε με γροθιές ο Τζολάκης. Δεν καταγράφηκε ως τελική, επικίνδυνη κατάσταση ήταν. Στο 48' από πάσα του Ροντινέι που δεν πέρασε έβγαλε νέα κόντρα ο Αστέρας που κατέληξε στην 1η τελική του Καλτσά. Και στο 58' υπήρξε αυτό το σλάλομ του Εμμανουηλίδη που διέσχισε το μισό γήπεδο (ξεπερνώντας κατά σειρά τα μαρκαρίσματα των Κοστίνια, Γκαρθία και Τσικίνιο) για να σουτάρει χαμηλά στη δεξιά γωνία και να αναγκάσει τον Τζολάκη σε απόκρουση σε κόρνερ.
Είπαμε όμως, ο Ολυμπιακός ήταν λίγο πολύ όπως αναμένονταν να είναι με δεδομένο ότι μιλάμε για το 1ο επίσημο ματς της σεζόν, είχε σημαντικές -δημιουργικά- απουσίες και φυσικά δεν έχει ολοκληρωμένο ρόστερ. Ξέρω ότι δεν θα σας αρέσει αυτό που θα διαβάσετε αλλά είναι, κατά την ταπεινή μου άποψη, αυτονόητο ότι θα υπάρξουν όπως και πέρυσι αρκετές αγωνιστικές «αναταράξεις» έως ότου «δέσει» το σύνολο του Μεντιλίμπαρ και βρει ρυθμό. Χρειάζεται υπομονή και ψυχικές αντοχές και φυσικά εύκολα ή δύσκολα να έρχονται νίκες που θα κάνουν πιο «εύπεπτο» αυτό το διάστημα. Γιατί πέρυσι στην αρχή υπήρξαν και απώλειες στο πρωτάθλημα που το έκαναν πιο δύσκολο.

ΥΓ: Στο 89' του χθεσινού ματς η επίσημη στατιστική υπηρεσία έδωσε το εξής στατιστικό: Επαφές στην αντίπαλη περιοχή Ολυμπιακός 39 Αστέρας 2. Καλώς (ξανα)ήρθατε στην ελληνική Super League και ειδικά τα ματς με ομάδες τύπου Αστέρα και ακόμα περισσότερο στο Γ.Καραϊσκάκης. Είναι ζήτημα αν ακούμπησε τη μπάλα πάνω από 4-5 φορές ο Μακέντα στο διάστημα που αγωνίστηκε.

ΥΓ2: Αν κάποιος δεν έβλεπε το ματς και διάβαζε / άκουγε σχόλια για τον Πνευμονίδη μετά τη λήξη του θα πίστευε ότι ο μικρός ήταν κακός. Μια χαρά, τηρουμένων των αναλογιών, ήταν ο νεαρός εξτρέμ. Το ντεμπούτο του με την πρώτη ομάδα έκανε σε ένα ματς πρεμιέρα πρωταθλήματος και πολύ ειδικών συνθηκών. Με τον αντίπαλο οχυρωμένο πίσω και δίχως διαδρόμους. Ούτε «εκβίασε» προσπάθειες, τη γνωστή ξυραφένια σέντρα του προς τον Ελ Καμπί επιχείρησε 3-4 φορές να περάσει (βρήκε η μία τον Μαροκινό) ενώ συνέκλινε για να κάνει χώρο στον Ορτέγκα και παράλληλα να αποκτά περισσότερες επιλογές. Βοήθησε και ανασταλτικά (σ.σ.: στο 58' βρέθηκε σε θέση δεξιού μπακ να καλύψει κλέβοντας με τάκλιν σε επικίνδυνη αντεπίθεση των Αρκάδων) ενώ ήταν «μέσα» και σε 3-4 καλές επιθετικά δημιουργίες. Στο 37' από κλέψιμο του Πνευμονίδη και πάσα στον Γκαρθία (εκείνος έδωσε σε Τσικίνιο που με τη σειρά του έκανε σέντρα ξυραφιά στο β' δοκάρι όπου ο Ροντινέι μόνος έκανε προβολή πλασέ άουτ) δημιουργήθηκε μία από τις πιο καλές στιγμές του Ολυμπιακού στο ματς. Κάποια σχόλια που διάβασα / άκουσα χθες για τον Πνευμονίδη μου θυμίζουν τα αντίστοιχα περυσινά για τον Κωστούλα που έπαιξε ένα ημίχρονο βασικός στο Βόλο. «Καλός είναι αλλά δεν μπορεί να σκοράρει», έλεγαν. Και ύστερα ήρθαν οι κωλοτούμπες.

ΥΓ3: Βασικό τον Ορτέγκα και όχι τον Μπρούνο έβαλε ο Μεντιλίμπαρ. Επίσης όταν έπρεπε να κάνει αλλαγές έβγαλε τον Κοστίνια και μετέφερε πίσω ως δεξί μπακ τον Ροντινέι. As Mendilibar as it gets. Ό,τι και να λέει όποιος και να λέει, εκείνος έχει τους παίκτες ΤΟΥ και τους στηρίζει no matter what.

ΥΓ4: Να 'ναι καλά και εκείνος που εφηύρε το ημι-αυτόματο οφ σάιντ και εκείνοι που φρόντισαν να έρθει στην Ελλάδα. Φανταστείτε πόση ώρα θα «τρώγαμε» μέχρι να τραβηχτούν οι γραμμές στο γκολ του Ελ Καμπί. Και φυσικά τι σχόλια θα υπήρχαν αμέσως μετά για το αν ήταν σωστά ή όχι τραβηγμένες οι γραμμές όποια κι αν ήταν η ετυμηγορία. Ο χαμένος της φάσης θα φώναζε.

Ολυμπιακός: Η επόμενη κυβίστηση και ένας ήρωας εκτός αποστολής
screenshot


ΥΓ5: Ροντινέι (κυρίως αυτός) και Τσικίνιο εκτέλεσαν πολλά στημένα και χθες και δεν πήραν ξανά καλό βαθμό. Οφείλουν να είναι καλύτεροι στις εκτελέσεις όπως οφείλουν να παίρνουν καλύτερες τοποθετήσεις και να κινούνται προς τη μπάλα (και να κάνουν άλμα) και οι συμπαίκτες τους στο σωστό τάιμινγκ. Όχι βιαστικά, όχι καθυστερημένα.

ΥΓ6: Μετά τα αρχικά μουδιασμένα δείγματα γραφής του ο Ντιόγκο πάει από το καλό στο καλύτερο. Και χθες βοήθησε πολύ όσο μπήκε για να ανακατωθεί η άμυνα του Αστέρα και να δημιουργηθούν καταστάσεις. Έχει κάτι αυτό το παιδί και παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον ως ποδοσφαιρικό πακέτο. «Χρεώνεται» και την ασίστ στο γκολ του Ελ Καμπί.

ΥΓ7: Πολύ θετικός ήταν και ο Χρήστος Μουζακίτης όσο αγωνίστηκε. Αν μάλιστα έβρισκε ένα κλικ νωρίτερα τη μπάλα σ' εκείνο το διαγώνιο αριστερό σουτ που επιχείρησε εντός μεγάλης περιοχής πιθανότατα θα είχε σκοράρει. Δύσκολα θα αντιδρούσε ο Τσιντώτας.

ΥΓ8: Σ' ένα ματς με ελλιπή τροφοδοσία ο Ελ Καμπί βρήκε πάλι τον τρόπο να σκοράρει. Υπέροχο ήταν το τελείωμά του στο 2-0.

ΥΓ9: Στα πολύ αθόρυβα, γιατί ο Αστέρας έπαιξε πίσω και προσπάθησε μόνο να βγάλει κόντρες όποτε του δόθηκε η ευκαιρία, ο Ρέτσος έκανε εξαιρετικό ματς. Πραγματικά εξαιρετικό ματς και με 2-3 κοψίματα στα οποία αν δεν ήταν εύστοχος θα δημιουργούνταν δύσκολες καταστάσεις για την εστία του Τζολάκη.

ΥΓ10: Πέρα από τις απίθανες, νέες, δηλώσεις του Γιαζίτζι υπάρχουν κι άλλα μικρά αλλά στην πραγματικότητα μεγάλα πράγματα που υπογραμμίζουν πόσο οικογένεια είναι αυτός ο Ολυμπιακός. Οι αντιδράσεις όλων στον πάγκο μετά τη γκολάρα του Τούρκου είπαν πολλά όπως και το ότι ένας που τους πρώτους που έτρεξε για να βρεθεί στην αγκαλιά του σκόρερ ήταν ο... Τζολάκης από την άλλη άκρη του γηπέδου.

ΥΓ11: Η εβδομάδα που έρχεται αναμένεται θερμή από κάθε πλευρά. Καιρικά και ποδοσφαιρικά. Για τον Ολυμπιακό υπάρχουν μεταγραφές, κλήρωση Champions League και εκτός έδρας ματς στο Βόλο. Να δούμε αν εκτός από αφίξεις έχουμε και αποχωρήσεις.