Δεν είμαστε... μικρή Βραζιλία ούτε υπερδύναμη - Παρασύρθηκε ο Γιοβάνοβιτς

Ήταν πιο σοβαροί, “κωλοπετσομένοι”, καλύτεροι (ως ομάδα), ήταν πιο διαβασμένοι / τακτικά προετοιμασμένοι (λόγω προπονητών), ήταν πιο γρήγοροι και κυρίως πιο δυνατοί (δεν έχαναν προσωπική μονομαχία), ήταν πιο αποτελεσματικοί (κάλλιστα θα μπορούσαν να είχαν κερδίσει και με μισή ντουζίνα γκολ), είχαν την υπεροχή στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα!! Ήταν σαν να βλέπαμε έφηβους να παίζουν κόντρα σε άντρες!!! Δεν μπορούσαμε να τους... ΜΑΤΣΆΡΟΥΜΕ!!! Τόσο απλά αλλά είναι κάτι που συμβαίνει στο ποδόσφαιρο. Και συνέβη σε βάρος της Ελλάδας με αντίπαλο την Δανία...

Εν κατακλείδι: η βαριά ήττα της “γαλανόλευκης” με 0-3 από την Δανία ήταν μια αναπάντεχη προσγείωση (που μπορεί στην συνέχεια να αποδειχθεί άκρως διδακτική) για την Εθνική Ελλάδας την στιγμή που πολλοί (εντός και εκτός ομάδας) είχαν δημιουργήσει την απατηλή ψευδαίσθηση πως λόγω χαβιαρωμένου ταλέντου και νιότης είχαμε γίνει... μικρή Βραζιλία!! Είναι αλήθεια πώς όσο θεαματικές και εντυπωσιακές ήταν οι προηγούμενες εμφανίσεις / νίκες μας, αλλά τόσο είναι και χθεσινή κατάρρευση/ήττα μας. Με το μείζον ερώτημα που μπαίνει πλέον είναι γιατί συνέβη αυτό που συνέβη; Είναι ένα ανεξήγητο φαινόμενο που έτυχε να γίνει ή υπάρχουν εξηγήσεις; Για μένα η πιο συμπυκνωμένη : απέχουμε ακόμη αρκετά από το πιο υψηλό επίπεδο, είναι τουλάχιστον αφελές να πιστεύουμε πως μπορούμε να πάμε & να σταθούμε εκεί μόνο με το επιθετικό μας παιχνίδι, απαιτείται να προσαρμοζόμαστε σε τακτικές και σχηματισμούς ώστε να είμαστε ανταγωνιστικοί!!!

Διαβάστε επίσης...

Δεν… βγήκε σε Γιοβάνοβιτς, το άλυτο πρόβλημα και ο μοναδικός που κυριάρχησε

Η συμφωνία που αλλάζει επίπεδο τον ΠΑΟ - ΑΕΚτζής έφερε πίσω τον Χιμένεθ!

Όλα κρίθηκαν στους δύο προπονητές – Μάθημα η… κατάρρευση

Δεδομένα το 0-3 ήταν κακό αποτέλεσμα για την “γαλανόλευκη” αλλά όχι και καταστροφικό (περισσότερο πάντως κι από την ήττα και την εμφάνιση πιο κακό ήταν το σκορ αφού στο τέλος σε ισοβαθμία μετράνε τα γκολ). Ακόμη και για την πρώτη θέση δεν χάθηκαν όλα, αρκεί τον επόμενο μήνα, πρώτα να κερδίσουμε εκτός έδρας στην Σκωτία και μετά να πάρουμε αποτέλεσμα στην Κοπεγχάγη. Θεωρώ πως μπορούμε και τα δυο αφού αν μην τι άλλο έχουμε περίσσευμα ταλέντου & ποιότητας ενώ υπάρχει και γκρουπ με πολύ υψηλό δείκτη team spirit. Αντιθέτως το χθεσινό μίνι κάζο (σε σχέση με τις προσδοκίες που είχαν δημιουργηθεί) αποτελεί ένα πολύ καλό μάθημα. ΔΗΛΑΔΗ ΟΤΙ : δεν γίναμε ξαφνικά ποδοσφαιρική υπερδύναμη - έχουμε δομικές ελλείψεις σε συγκεκριμένες θέσεις, ειδικά στα κεντρικά χαφ (εκεί υστερούμε σημαντικά και σε ύψος) – ο κόουτς πρέπει όταν κρίνεται απαραίτητο να πηγαίνει σε τακτικές προσαρμογές - μας ταιριάζει να παίζουμε στην “κόντρα” και όχι να προσπαθούμε να κάνουμε, με ανώτερες και πιο γρήγορες ομάδες (όπως η Δανία), επιθετικό παιχνίδι κυριαρχίας!!

Για μένα η χθεσινοβραδινή αναμέτρηση, στην οποία απίστευτα είχε τόσο ξεκάθαρη & απόλυτη διαφορά δυναμικότητας μεταξύ των δυο ομάδων, κρίθηκε στην προσέγγιση των δυο προπονητών. Του Ιβάν Γιοβάνοβιτς ήταν τελείως λάθος, του Μπρίαν Ρίμερ σεμιναριακή αλλάζοντας μάλιστα το κλασικό 3-4-3! Το σωστό “διάβασμα”, η σωστή αγωνιστική προσέγγιση και στρατηγική “ευθύνονται” για την πρέπουσα ή την απαράδεκτη εμφάνιση. Αυτό , λοιπόν, που καταλογίζω στον “στρατηγό” Ιβάν Γιοβάνοβιτς, είναι ότι έριξε την Ελλάδα απέναντι στην Δανία με... φιλοσοφία Λευκορωσίας. Τραγικό το λάθος του έμπειρου κόουτς, πιθανώς κι αυτός παρασύρθηκε με την τόση επιθετική υπεροπλία του “γαλανόλευκου” ρόστερ. Έπρεπε όμως, να το είχε διαβάσει πολύ πιο σωστά το ματσάκι... απέναντι σε ένα σοβαρό κι αξιόπιστο αντίπαλο που δεν είχε πρόβλημα να ... προσαρμοστεί στο παιχνίδι μας!! Γιατί η τεχνική με αντιπάλους Δανούς πάει... περίπατο αν δεν υπάρχει η δύναμη. Και είσαι υποχρεωμένος να αφήσεις εκτός 11άδας έναν εκ των Καρέτσα - Τζόλη - Κωνσταντέλια γιατί πάσχεις στα χαφ και πρέπει να έχεις τρεις και όχι έναν δημιουργό περισσότερο!!! Εν κατακλείδι: το ματς χθες ήθελε κλειστό ποδόσφαιρο, περισσότερο δυναμισμό (κυρίως...ξύλο), περισσότερους χαφ, καλή άμυνα αλλά και καλύτερη κάλυψη της, αντεπιθέσεις (που τις έχουμε) κι άλλο ρυθμό...

Περιμέναμε… άλλη Δανία στο Γ. Καραϊσκάκης

Το μεγάλο λάθος του Γιοβάνοβιτς έγινε προφανώς γιατί περίμενε ένα άλλου τύπου ματς από πλευράς Δανίας. Πίστευε ότι οι Δανοί θα εμφανιστούν στο “Καραϊσκάκης ”με στρατηγική να κρατήσουν την “γαλανόλευκη” και να παίξουν αρχικά άμυνα. Η Δανία όμως, δεν είναι Σκωτία, δεν είναι η ομάδα που θα άφηνε την μπάλα για να ψάξει τις αντεπιθέσεις από την αρχή του ματς. Στην πραγματικότητα έναν... λάιτ απλωμένο τραχανά κατέβασε ο Γιοβάνοβιτς κόντρα στη Δανία. Να παίξουμε τη μπάλα μας, να τους βγάλουμε την ανωτερότητα μας. Κάπως έτσι ήρθε η προσγείωσή μας, σε ένα πρώτης ταξεως μάθημα για μια ομαδα που κτίζεται. Μαθήματα είναι αυτά, καμία ομάδα δεν φτιάχτηκε/ανέβηκε επίπεδα με τη μια. Μια, μια περνάς τις πίστες. Πρώτα κερδίζεις καθαρά τις υποδεέστερες ομάδες, μετά βάζεις από κάτω τις ισοδύναμες και κατόπιν τις καλύτερες από εμάς (βλέπε Δανία). Συμπέρασμα: διδακτικό το χθεσινό 0-3 και για την ομάδα αλλά και για τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Προχωράμε χωρίς υπερβολές και χωρίς αναθέματα αλλά με διαχείριση και διάγνωση των κενών και των ελλείψεων!

Στο δια ταύτα: αυτή η Εθνική Ελλάδας είναι μια ομάδα / ένα γκρουπ χωρίς μεγάλες εμπειρίες. Σε γενικές γραμμές μια χαρά υλικό έχουμε, με νέα παιδιά και πολύ ταλέντο μεσοεπιθετικά. Μέχρι εκεί όμως... Με αντιπάλους όπως η Δανία η ομάδα "καταλαβαίνει" και τα όρια της, το τωρινό ...ταβάνι της. Σε επίπεδο αντιπάλων Σκοτίας, Σλοβακίας, Σλοβενίας, Αυστρίας, Νορβηγίας είμαστε καλά. Από εκεί και πέρα κάνει "τζιζ" ΑΚΟΜΗ... Θυμόμαστε το έπος του Γουέμπλει αλλά ... ξεχνάμε πως στη ρεβάνς , όταν οι Άγγλοι ήρθαν χωρίς έπαρση και κυρίως... υποψιασμένοι/ διαβασμένοι μας έκαναν... δυο χόρτα". Οι Δανοί χθες μας έκλεισαν τους πιτσιρικάδες, έπαιζαν άμυνες ψηλά με πρεσιγκ 4 σε 1 νίκησαν κατά κράτος στα χαφ και χτύπησαν με την ταχύτητα και την ποιότητά τους. Αν, λοιπόν, υπήρξε ένα μάθημα από την αναμέτρηση με τους Δανούς είναι πως σε κάθε ματς χρειάζεται η πρέπουσα η προετοιμασία και προσέγγιση. Προσοχή: αυτό δεν σημαίνει πως απο εδώ και πέρα θα πρέπει να εγκαταλείψουμε το σχέδιο / την προσπάθεια να παίζουμε ποδόσφαιρο...

ΥΓ. Δεν υπάρχει διακριθέντας από τους παίκτες. Ακόμη και ο Τζολάκης που έκανε μερικές καλές αποκρούσεις φέρει απόλυτη ευθύνη για το 0-3 και μερίδιο ευθύνης για το 0-2. Εκεί που ο Κρίστενσεν μεγαλύτερα εμπόδια θα έβρισκε στην διαδρομή από την τουαλέτα μέχρι το σαλόνι του σπιτιού του σε σχέση με τον... αεροδιάδρομο που του άφησαν χθες οι Έλληνες διεθνείς λες και επρόκειτο για Μπόϊνγκ

ΥΓ.1 Σαφώς και είναι μεγάλη η ευθύνη του Ιβάν Γιοβάνοβιτς, αλλά αντικειμενικά δεν μπορεί να πέσει σε αυτόν συνολικά το βάρος της ευθύνης. Γιατί απλούστατα στα προηγούμενα 4 ματς της “γαλανόλευκης”, είδαμε 16 γκολ και κυρίως θαυμάσαμε ποδόσφαιρο που δεν είχαμε ξαναδεί από την Εθνική!!! Ουσιαστικά δηλαδή ο Γιοβάνοβιτς παρασύρθηκε από την ίδια του την επιτυχία. Και παρότι ηλικιακά δεν είναι νέος, ως Εκλέκτορας δεν έχει μεγάλη εμπειρία, τέτοια που να τον κάνει... ωμό και κυνικό ρεαλιστή, “πειράζοντας” πολύ την πετυχημένη συνταγή της ομάδας του, ώστε να την προσαρμόσει στις απαιτήσεις του συγκεκριμένου αντιπάλου, της συγκεκριμένης μάχης...