Ωστόσο, η πλειοψηφία των οπαδών των «Καθολικών» δέχτηκε την είδηση με ιδιαίτερα, σκεπτικισμό και επιφύλαξη ξεκαθαρίζοντας μεταφορικά, στη διοίκηση πως χίλιες φορές ένα πιάτο φρέσκο φαί, παρά μία ξαναζεσταμένη σούπα.

 Και όμως στη διετία ’21-’23 που ο 60χρονος Ελληνοαυστραλός προπονητής κάθισε στον πάγκο των «λευκό- πράσινων» η Σέλτικ είχε γνωρίσει μία από τις μεγαλύτερες στιγμές της ύπαρξής της κατακτώντας 5 τρόπαια σε δύο σεζόν, ανάμεσα στα οποία δύο Premier, ένα Κύπελλο, δύο Σούπερ- Καπ, με αποκορύφωμα ένα πολύ δύσκολο «Treble». Κι εκεί που ο Ποστέκογλου ήταν γνωστός ως «Who is this guy?», ποιος είναι αυτός ο τύπος (;), ξαφνικά άπαντες είχαν ερωτευτεί το ποδόσφαιρό του.

 Την «Ange- Ball» μέθοδο, ένα αυστηρό 4-3-3 που είχε διδαχθεί στη Σάουθ Μέλμπουρν από τον θρυλικό προπονητή του Φέρεντς Πούσκας, αλλά με την υποσημείωση ότι, το συγκεκριμένο σύστημα θ’ αποδώσει μόνο εάν έχεις γερά μπακ που τη μία στιγμή θα βρίσκονται στην επίθεση, και την αμέσως επόμενη στην άμυνα.

 Όπου κι αν πήγε, είτε σε Αυστραλία και Ιαπωνία, είτε σε Ελλάδα (Παναχαϊκή), Σκωτία και Αγγλία αυτό ακριβώς το σύστημα εφάρμοσε με πειθαρχική, έως ιερή ευλάβεια. Στη Σέλτικ απέδωσε τα μέγιστα. Το ίδιο και στην πρώτη του σεζόν στην Τόττεναμ όπου οι άριστα συγχρονισμένες κινήσεις των παικτών του, λες και ήταν μία σπαρτιάτικη φάλαγγα είχαν επισκιάσει επί μήνες ό,τι καλό πετύχαιναν οι Κλοπ και Γκουαρντιόλα σε Λίβερπουλ και Μάντσεστερ Σίτι.

 Πως γίνεται, λοιπόν σήμερα, δύο χρόνια μετά το «σαμπανιζέ» ποδόσφαιρο που πρόσφερε σε Γκλασγκόβη και Λονδίνο η ίδια «Ange- Ball» μέθοδος να θάφτηκε ξαφνικά από δύο απολύσεις σε τέσσερις μήνες και να κλείστηκε στο συρτάρι των αναμνήσεων;

Πως γίνεται ο ίδιος προπονητής (ο πρώτος Έλληνας και ο πρώτος Αυστραλός) που κατέκτησε ποτέ ευρωπαϊκό τρόπαιο, χαρίζοντας στην Τόττεναμ το Europa League, τον πρώτο της τίτλο ύστερα από 17 χρόνια, από εκεί που θεωρείτο «προφήτης» να έγινε ξαφνικά μέτριος έως άσχετος αντέχοντας μόνο 39 ημέρες στον πάγκο της Νότινγκαμ Φόρεστ με 6 ήττες και 2 ισοπαλίες σε 8 παιχνίδια;

 Κάτι φταίει, πιθανότατα το έμψυχο υλικό, πάντως όχι ο ίδιος. Κατά μία έννοια, η περίπτωσή του θυμίζει το ιστορικό ξέσπασμα του Μπράιαν Κλαφ όταν το ’74 παραιτήθηκε, στο ημίχρονο, από τον πάγκο της Λιντς ύστερα από μόλις 44 ημέρες. «Δεν φταίτε εσείς, αλλά εγώ που επέλεξα τη λάθος ομάδα», φράση που αποτυπώθηκε κατά γράμμα και στη μεγάλη οθόνη μέσω της ταινίας «Καταραμένη Γιουνάιτεντ».

 Σέλτικ ή όχι και μόνο το γεγονός ότι ένας Ελληνοαυστραλός προπονητής νίκησε κάθε προκατάληψη καταφέρνοντας να φτάσει τόσο ψηλά, αξίζει από μόνο του όχι απλά μία δεύτερη, αλλά και μία τρίτη ευκαιρία. Για ν’ αποδείξει ότι η μέθοδος «Ange- Ball» δεν ήταν τελικά παρωχημένη, αλλά πολύ περισσότερο μπροστά από την εποχή της.