Η μαγική εβδομάδα της ΑΕΚ που απέδειξε πάρα πολλά και το λάθος Μπενίτεθ

Μία φανταστική εβδομάδα για την ΑΕΚ ολοκληρώθηκε με συγκλονιστικό τρόπο: Νίκη επί του Άρη, νίκη επί της Φιορεντίνα μέσα στο Αρτέμιο Φράνκι, νίκη και στη Λεωφόρο επι του Παναθηναϊκού! Τέλειο, όχι μόνο για το τρία στα τρία, αλλά γιατί η ΑΕΚ και στα τρία ματς μπήκε και τα έπαιξε και όχι να τα… κλέψει. Απέδειξε σε όλους ότι μπορεί…

Αυτή η εβδομάδα θύμισε εκείνη που η Ένωση πήγε και κέρδισε την Μπράιτον μέσα στην Αγγλία και τρία βράδια μετά είχε κερδίσει ξανά τον Παναθηναϊκό στο σπίτι του.

Το χθεσινό ματς για την ΑΕΚ κύλησε και ολοκληρώθηκε τέλεια, γιατί όλες οι αναγνώσεις που μπορούν και πρέπει να γίνουν θα τη βοηθήσουν στη συνέχεια…

Κέρδισε στην έδρα ενός μεγάλου αντιπάλου. Έβαλε τέλος σε ένα αρνητικό σερί 9 αγώνων σε ντέρμπι. Πήρε κι άλλη ψυχολογία. Παρέμεινε σε τροχιά τίτλου, πιέζοντας με την παρουσία της ΠΑΟΚ και Ολυμπιακό, ενώ άφησε αρκετά πίσω τον Παναθηναϊκό. Απέδειξε η ΑΕΚ σε σημαντικό βαθμό την αγωνιστική της πρόοδο και δείχνει πως κάποια πράγματα τα δουλεύει σωστά.

Παράλληλα, αγωνιστικά δεν πήγαν όλα τέλεια γι’ αυτήν. Θέλω να πω η νίκη εν τέλει ήρθε δύσκολα στο φινάλε, ενώ δεν θα έπρεπε να φτάσουμε σε τέτοιο σημείο, όπως είχε δουλέψει και οδηγήσει το ματς η ΑΕΚ. Έδωσε πολλά δικαιώματα στον Παναθηναϊκό, όταν κέρδιζε 0-2 και έπαιζε με παίκτη παραπάνω, επιτρέποντας στον αντίπαλό της να ξαναμπεί στο παιχνίδι.

Δηλαδή, η ΑΕΚ παρά την τεράστια απ’ όλες τις απόψεις νίκη της, δεν έχει καμία πολυτέλεια να… πετάει στα σύννεφα. Είναι υποχρέωσή της να διαβάσει τις αδυναμίες που έβγαλε στο χορτάρι και να συνεχίσει να εξελίσσεται.

Θα ήταν αλλιώς η ΑΕΚ αν είχε Ζίνι, Ελίασον και Κουτέσα

Πάμε στο αγωνιστικό κομμάτι: Η ΑΕΚ μπήκε πολύ καλά στο γήπεδο. Μπήκε με στόχο να κάνει αυτή το παιχνίδι της. Με τους (συγκλονιστικό ξανά) Πινέδα και Μάνταλο εξαιρετικούς για 45 λεπτά κράτησε μπάλα και με υπομονή επιχείρησε να απειλήσει. Ακόμη και τα διαστήματα που πίεσε ψηλά ο Παναθηναϊκός η ΑΕΚ κρατούσε μπάλα. Ήταν εξαιρετική η ΑΕΚ στην κυκλοφορία και στο χτίσιμο της επίθεσης από πίσω. Ακόμη και όταν οι παίκτες του Μπενίτεθ προσπάθησαν να φτιάξουν εκείνοι φάσεις, αμυντικά η ομάδα στάθηκε καλά. Σε ροή αγώνα δεν απειλήθηκε ιδιαίτερα. Ήρθε το γκολ του Γιόβιτς από την κομπίνα στο φάουλ και τον Γεντβάι να καλύπτει από οφσαιντ τέσσερις παίκτες!

Στην πορεία κάνει το λάθος Ζοάο Μάριο αρχικά και ο Πήλιος στη συνέχεια, που κάνει το πέναλτι στον Τετέ. Το πιάνει ο Στρακόσια και η ΑΕΚ στη συνέχεια πατά ξανά γκάζι. Δεν έκανε πολλές ευκαιρίες κι αυτό είχε να κάνει με τις πολλές απουσίες που είχε μπροστά. Όμως εκμεταλλεύτηκε ξανά ένα λάθος του Γεντβάι, κλέβει ο Μάνταλος, ξαναπαίρνει μπάλα, βγάζει σούπερ πάσα στον Γιόβιτς, που κερδίζει το πέναλτι και εκτελεί με μαεστρία.

Με το 0-2 υπέρ της η ΑΕΚ μπήκε στην επανάληψη με στόχο να κυκλοφορήσει ξανά σωστά τη μπάλα και να ψάξει ένα τρίτο γκολ με μεγαλύτερη ηρεμία. Δε συνέβη αυτό, γιατί είχε βγει ο Μάνταλος αναγκαστικά στο ημίχρονο, ο Μαρίν που τον αντικατέστησε δεν έκανε ίδια δουλειά, ενώ οι Ζοάο Μάριο και Καλοσκάμης στα άκρα δεν βοήθησαν δημιουργικά όσο διάστημα έπαιξαν.

Ουσιαστικά φαινόταν μία παθητική στάση της ΑΕΚ. Σαν να θέλει να «φάει» το χρόνο παίζοντας παράλληλο ποδόσφαιρο και όχι δημιουργικό. Πιστεύω πως τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά αν ο Νίκολιτς είχε τη δυνατότητα από τον πάγκο να φέρει τους Ζίνι, Ελίασον και Κουτέσα. Συν τον Κοϊτά που μπήκε και ο οποίος πάντως φάνηκε μόνο στη φάση που κερδίζει το πέναλτι στις καθυστερήσεις. Βγήκε σαφώς και η κούραση από τους αρκετούς παίκτες που είχαν τρέξει πάρα πολύ στη Φλωρεντία. Όμως κάποιοι άλλοι έπρεπε να δώσουν περισσότερα. Και ο Πενράις δεν βοήθησε μπροστά, ενώ ο Πήλιος στο πρώτο ημίχρονο μετά το σούπερ ματς που έκανε στην Ιταλία, στη Λεωφόρο υπέπεσε σε πολλά λάθη. Σωστά βγήκε, αν και είχε κι ένα χτύπημα.

Το λάθος του Μπενίτεθ και η ΑΕΚ που έδωσε δικαιώματα…

Θεωρώ λάθος του Μπενίτεθ που ξεκίνησε και έπαιξε με 3-4-3 για 60λεπτά. Με τριάδα στην άμυνα έπαιξε και η Φιορεντίνα και είχε προβλήματα απέναντι στην ΑΕΚ. Όταν ο Μπενίτεθ το γύρισε σε τετράδα πίσω κι ας ήρθε η αποβολή γρήγορα του Τουμπά, ο Παναθηναϊκός πάτησε καλύτερα.

Του έδωσε και η ΑΕΚ φυσικά δικαιώματα. Ήρθε το 1-2 με τον Στρακόσια να γλιστράει και έγινε το ματς ξανά ντέρμπι. Μετά ήρθε η άδικη αποβολή του Μάριν και το νέο γλίστρημα, αυτή τη φορά του Πινέδα, που έδωσε τη δυνατότητα στον Τζούρισιτς να κάνει το 2-2. Από το 70 και μετά η ΑΕΚ δεν μπορούσε… Φαινόταν. Ο Παναθηναϊκός έβγαλε αντίδραση και γύρισε το ματς. Όμως η συγκέντρωση του Κοϊτά στο 94’ τον βοήθησε να κερδίσει το πέναλτι και να εκμεταλλευτεί το λάθος Ντρακόφσκι και Πάλμερ Μπράουν. Ο Γιόβιτς με «κρύο αίμα» έγραψε το 2-3 και η σεμνή τελετή έλαβε τέλος.

Η ΑΕΚ έφυγε με διπλό από μία έδρα όπου ο ΠΑΟΚ έχασε και ο Ολυμπιακός ισοφάρισε στο 90’. Η ΑΕΚ κέρδισε κι αυτό το ματς βγάζοντας θετικά πράγματα που πρέπει να συνεχίσει να εξελίσσει, αλλά και αρνητικά που πρέπει να διορθώσει τόσο στις προπονήσεις, όσο και τον Γενάρη με μεταγραφές. Όλα τέλεια λοιπόν! Και επιτέλους: αποτελεσματικότητα! Δεν έχασε τα άχαστα η ΑΕΚ μέχρι να βρει ένα γκολ. Χαμηλά τη μπάλα και προχωρά μπροστά η καλή ομάδα που συνεχίζει να δημιουργεί ο Νίκολιτς…

Και μία κουβέντα για τον Γερμανό διαιτητή που έστειλε ο Λανουά σε αυτό το παιχνίδι: Ένας διαιτητής χαμηλού επιπέδου. Έκανε πολλά λάθη. Θεωρώ δεν είχε θέληση να ευνοήσει κάποια από τις δυο ομάδες και ας έχει κάνει το μεγαλύτερο λάθος εις βάρος της ΑΕΚ με την αποβολή του Μαρίν. Το επίπεδό του όμως πολύ μικρό για ένα τόσο μεγάλο ματς…