Το πρώτο καλό νέο για τον Παναθηναϊκό μετά την πρόσληψη του Αλόνσο, είναι ότι επιτέλους βρήκε προπονητή.

Το δεύτερο επίσης καλό νέο, είναι ότι ευτυχώς τελείωσε το σήριαλ με τον Σάρι που οριακά είχε φτάσει σε σημείο να εκθέτει ανεπανόρθωτα τον Παναθηναϊκό σαν όνομα, καθώς είχε έρθει έτσι η δουλειά, που κρεμόταν από τις διαθέσεις ενός προπονητή που καθόταν, περίμενε αν θα βρει κάποια ομάδα και αν εξαντλούσε όλες τις πιθανότητες για κάτι τέτοιο, ίσως και να καταδεχόταν να απαντήσει στον Παναθηναϊκό. 

Το τρίτο νέο, αλλά δύσκολα μπορεί κάποιος να το πει καλό, είναι ότι εκτός από την πρόσληψη νέου προπονητή, δεν φαίνεται στον ορίζοντα κάποια άλλη αλλαγή ή έστω η πρόθεση για κάποιες άλλες αλλαγές, οπότε ΚΑΙ ο Αλόνσο θΑ κληθεί να εργαστεί στο ίδιο περιβάλλον, με τους ίδιους ανθρώπους και τις ίδιες συνθ΄ξκες με τις οποίες εργάστηκαν και οι προκάτοχοί του.

Κάποια στιγμή λοιπόν, θα έπρεπε τον Παναθηναϊκό και ειδικά τον Αλαφούζο που αποφασίζει και πληρώνει κιόλας εδώ που τα λέμε ένα σκασμό λεφτά, να τον απασχολήσει και αυτό το ερώτημα και να σκεφτεί στα σοβαρά πια.

Τελικά αρμενίζουν στραβά ΟΛΟΙ οι προπονητές που φέρνει ο Παναθηναϊκός, ή μήπως ο συγκεκριμένο γιαλός που δεν αλλάζει με τίποτα εδώ και χρόνια είναι τόσο... στραβός, που κανείς και ποτέ δεν μπορεί για μεγάλο χρονικό διάστημα να μείνει σταθερός και... ίσιος στο διάβα του;

Γιατί δεν λέω, δεν ήταν και οι... Ανσελότι οι προπονητές που έχουν έρθει κατά καιρούς τα τελευταία δέκα τουλάχιστον χρόνια στον Παναθηναϊκό, αλλά ΌΛΟΙ να έχουν την ίδια συμπεριφορά και κατάληξη, δηλαδή ακόμα και αν ξεκίνησαν με καλές συνθήκες, από κάποιο σημείο και μετά να αρχίζουν τις παλαβομάρες και να κάνουν επιεικώς περίεργες επιλογές και διαχείριση των αγώνων, μάλλον δεν είναι και το πιο φυσιολογικό πράγμα του κόσμου.

Το ερώτημα επομένως δεν είναι για μια ακόμα φορά αν και πόσο καλός προπονητής είναι και ο νέος προπονητής που ήρθε στον Παναθηναϊκό.

Ούτε αν θέλετε το τι λέει γι' αυτόν το βιογραφικό του, που τόσο πολύ φαίνεται να... μούδιασε το ρεπορτάζ του Παναθηναϊκού, που είχε ξεσαλώσει για κανα εικοσαήμερο με τον Σάρι και μας πληροφορούσε κιόλας για τις μύχιες σκέψεις του, όπως το ότι είχε ξεχωρίσει από τον περσινό Παναθηναϊκό τον... Πέρεθ (παρεμπιπτόντως αυτό το έλεγαν για... καλό και για να μας πείσουν τι φοβερό...μάτι είχε ο Σάρι;) και για παιχταράδες που θα έπαιρνε μαζί του και τόσα άλλα,

Το θέμα είναι ένα, το ίδιο, το διαχρονικό και μόνιμο για τον Παναθηναϊκό.

Σε τι περιβάλλον θα κληθεί να δουλέψει ο Αλόνσο, τι θα του ζητηθεί και από ποιους ανθρώπους με τους οποίους θα συνεργαστεί ΚΑΙ αυτός, με ποια προοπτική τον πήρε ο Παναθηναϊκός, αν δηλαδή πραγματικά ποντάρει και πιστεύει σ' αυτόν ή απλά βρήκε ποιον θα... διώξει αν δεν ξεκινήσει καλά η χρονιά και τελικά αν θα αλλάξει και κάτι άλλο στο ποδοσφαιρικό τμήμα και στον οργανισμό συνολικά, εκτός από το όνομα το συμβόλαιο και τους άμεσους συνεργάτες του προπονητή που θα βρισκεται στον πάγκο μετά τον Τερίμ και τον Κόντη;

Αυτή την στιγμή φαίνεται πως απ' όλα αυτά τίποτα δεν θα συμβεί.

Κι ότι όλα... τριγύρω αλλάζουνε αλλά όλα τα ίδια μένουν.

Κι ανεξάρτητα από τις δυνατότητές τις ικανότητες και το βιογραφικό του Αλόνσο, αυτό δεν είναι και ό,τι το καλύτερο.

Θα έχει την διορατικότητα ο ίδιος να δει όλα αυτά τα πράγματα και αν τα δει θα έχει την προσωπικότητα να απαιτήσει να αλλάξουν και να δημιουργηθούν πραγματικά ποδοσφαιρικές συνθήκες δουλειάς, είναι κάτι που αυτή την στιγμή δεν μπορεί κάποιος να το πει με σιγουριά. 

Αν πάντα είχα την δυνατότητα να του μιλήσω και να του πως κάτι που θα τον βοηθούσε να πετύχει στο νέο του ξεκίνημα στην προπονητική του καριέρα, αυτό στον Παναθηναϊκό δηλαδή, από εκεί θα του έλεγα να ξεκινήσει.

Αλλιώτικα ό,τι κι αν κάνει αρχικά -εκτός κι αν είναι εντελώς ακατάλληλος που δεν έχουμε τέτοιες ενδείξεις με το καλημέρα- πολύ δύσκολα θα αποφύγει την πορεία την τύχη και την κατάληξη των προκατόχων του.