του Κώστα Γκόντζου
Αν κάτι έγινε ολοφάνερο μετά την λήξη της συνάντησης ανάμεσα στους προέδρους των έξι ομάδων με τον Μπαλτάκο και τον Μπένετ, είναι ένα κυρίως πράγμα.
Ότι το σύστημα της ΕΠΟ έχει μια πραγματικά απίστευτη μιντιακή υποστήριξη, που όμοιά της δεν γνώρισε κανείς από τους προκατόχους τους στην διοικηση της Ομοσπονδίας.
Ούτε καν εκείνος ο Γκαγκάτσης και η ΕΠΟ που είχε φροντίσει να περιβληθεί με τον χρυσό μανδύα της κατάκτησης του EURO το 2004, δεν είχε τέτοιες αβάντες, στήριξη και υποστήριξη από τα ΜΜΕ.
Μιλάμε για ένα κυριολεκτικά "μπετόν-αρμέ" σύστημα σε μια σειρά ΜΜΕ που λες και δεν έχουν κανένα άλλο λόγο και σκοπό ύπαρξης, εκτός από το να προσφέρουν απλόχερα και χωρίς προσχήματα την "κάλυψη" σε οποιαδήποτε κίνηση και απόφαση των ανθρώπων που διοικούν αυτή την στιγμή την ΕΠΟ και την διαιτησία.
Κι αυτό αποδεικνύει ένα πράγμα.
Πως αυτή η ιστορία που παρακολουθούμε φέτος στο ελληνικό ποδόσφαιρο, δεν είναι ούτε του ποδαριού, ούτε αφημένη στην... τύχη της.
Εδώ μιλάμε για μια ιστορία καλά σχεδιασμένη και δεμένη από όλες τις μπάντες.
Τόσο που ακόμα και αυτή η συνάντηση, η οποία υποτίθεται έγινε υπό το καθεστώς πίεσης και κατηγοριών από την συντριπτική πλειοψηφία των ομάδων που συμμετέχουν στα πλέι-οφ, εξελίχθηκε πρακτικά σε μια επίδειξη δύναμης του συγκεκριμένου συστήματος και σε μια επιβεβαίωση όχι μόνο των προθέσεών της οι οποίες έτσι κι αλλιώς ήταν γνωστές, αλλά σε μια χωρίς κανένα πρόσχημα "δήλωση" της αποφασιστικότητας να το πάει το πράγμα μέχρι τέλους ανεξαρτήτως... κόστους και συνεπειών για ολόκληρο το ελληνικό ποδόσφαιρο.
Απ' αυτήν την άποψη, μάλλον επιβεβαιώνονται τα σενάρια και οι φόβοι της πλειοψηφίας των φιλάθλων ανεξαρτήτως οπαδικής προτίμησης, ότι τίποτα δεν επρόκειτο να βγει από την συγκεκριμένη συνάντηση, αφού εδώ απ' ότι φαίνεται η απόφαση είναι "μέχρι τελικής πτώσεως' προκειμένου να επιτευχθεί ο σκοπός και να ολοκληρωθεί το έργο.
Από κει και πέρα το μόνο που απομένει, είναι η "επικοινωνιακή "κάλυψη και συγκάλυψη της ιστορίας, με επιχειρήματα και σοφιστείες της κακιάς ώρας, αλλά που ακριβώς λόγω του μπαράζ και των "διαφορετικών κατευθύνσεων" από τις οποίες κατευθύνονται και "ρίχνονται" κατά ριπάς στο φίλαθλο κοινό, έχουν παρά πολλές πιθανότητες να "πιάσουν τόπο" στο νου του μέσου φίλαθλου της χώρας.
Όσο για το... ποδόσφαιρο;
Ψιλά γράμματα και μάλλον δεν είναι και... πρώτης προτεραιότητας ιστορίας. Μάλλον το... μέσον είναι για την επίτευξη του σκοπού και όχι ο... σκοπός, δηλαδή η αλλαγή των συνθηκών μέσα στις οποίες λειτουργεί και παίζεται.
Το θέμα είναι, ότι για τον Παναθηναϊκό ειδικότερα, αν κάτι πρέπει να διδαχθεί και να... προσέξει σ' αυτή την ιστορία, είναι η αποφασιστικότητα ΟΛΩΝ των συν διεκδικητών του τίτλου, να προχωρήσουν στα σχέδια τους χωρίς την παραμικρή παρέκκλιση ή υποχώρηση από το συμφέρον τους. Οπότε αυτή η προσπάθεια του επικοινωνιακού του επιτελείου, να... ταυτιστεί με κάποιον απ' αυτούς, ή αντίθετα να δείξει ολοφάνερα την... αντίθεσή του με κάποιον απ' αυτούς και να εμφανίζεται σαν περίπου "στήριγμα" της ΕΠΟ και της ΚΕΔ αναλαμβάνοντας "αυτό" την κατακεραύνωσή τους, μάλλον ατυχής μπορεί να θεωρηθεί.
Ειδικά μετά τα όσα έγιναν στο ΑΕΚ-Παναθηναϊκός πρόσφατα και πολύ περισσότερο μετά την... δοκιμή μιας τέτοιας τακτικής και στον πρώτο γύρο, που επί της ουσίας εμφάνισε τον Παναθηναϊκό απροετοίμαστο και "άοπλο" μπροστά σε ΄σα θα συναντούσε και... συνάντησε ήδη στην συνέχεια του πρωταθλήματος και με το ξεκίνημα των πλέι-οφ. Κι αν σε εκείνη την περίπτωση μιλούσαμε για λάθος λόγω αφέλειας ή... άγνοιας, δεύτερη φορά η ίδια ιστορία δεν δικαιολογείται. Παίρνει πια τον χαρακτήρα... πρόθεσης.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Μεταγραφή ρεκόρ για Έλληνα του ΠΑΟ - "Καραμπόλα 11 εκατομμυρίων - Ομάδα βιτρίνα για μεταπώληση"!
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις