Η μοίρα μου έπαιξε άτιμο παιχνίδι. Εκεί που είχα το σπιτάκι μου, το παιδικό ντάντεμα ("21 χρονών βόδι έφτασες ρε μαλάκα, λίγη ντροπή"), το φαγάκι έτοιμο στο τραπέζι, τα ρουχαλάκια πλυμένα και σιδερωμένα στην πένα... ξαφνικά λόγω άσχημων συγκυριών (να μωρέ, πλημμύρισε το σπίτι μου και σώθηκαν μόνο κάποια ρούχα) έπρεπε δυστυχώς να το αποχωριστώ και να μείνω μόνος. Ολομόναχος. Εγώ. Ο ακατάλληλος. Που στα 19 έμαθα ότι τα μακαρόνια βράζουν με νερό (πίστευα ότι σκάνε σαν τα ποπ κορν, αλήθεια).

Καλή φάση να μένεις μόνος, δε λέω, αλλά...

Η συνέχεια στο provocateur.gr

Περίεργα LIFE