Ολοι, και πρώτοι εμείς των ΜΜΕ, διατυμπανίζουμε ότι πρέπει οι προπονητές να είναι απόλυτοι άρχοντες των αποδυτηρίων, να μην παρεμβαίνει κανείς στο έργο τους και να κρίνονται από τα αποτελέσματα της δουλειάς τους.

Πολλοί θεώρησαν ότι τέτοιες πρακτικές είναι ξεπερασμένες και παλαιομοδίτικες. Βλέπουμε όμως και τα αποτελέσματα των σύγχρονων μεθόδων διαπαιδαγώγησης, που είναι αποκαρδιωτικά. Μερικές φορές νομίζω ότι δεν βλάπτει να γυρίζουμε πίσω, για να πάμε μπροστά, απόδειξη ότι πολύ συχνά ακούμε για τους παλιούς σχόλια του τύπου:

«Εσείς είχατε άλλο ήθος και άλλη ποιότητα». Ας περιμένουμε λοιπόν να δούμε από τον τρόπο που θα εφαρμόσει ο Κωστένογλου την απόφασή του τι εννοούσε και τι επιδιώκει. Το σίγουρο είναι ότι αυτό που βλέπουμε εμείς οι απέξω είναι μια αγωνιστική απειθαρχία ή και επιπολαιότητα μερικών νέων σε ηλικία παικτών της ΑΕΚ, η οποία έχει εξελιχθεί σε μόνιμη.

Και εν πάση περιπτώσει το γυάλισμα των παπουτσιών είναι σίγουρα ηπιότερη τιμωρία από την... κλωτσιά των παπουτσιών στα μούτρα των παικτών, όπως είχε κάνει ο Φέργκιουσον στον Μπέκαμ. Κι αν ο Κωστένογλου δεν είναι σερ, ούτε π.χ. ο Γκέντσογλου είναι Μπέκαμ.

Τα σοβαρά προβλήματα της ΑΕΚ σίγουρα δεν είναι αυτά. Απλώς και αυτά, τα μικρότερης σημασίας, έχουν την ίδια αιτία προέλευσης. Κι αυτή δεν είναι άλλη από την απουσία ιδιοκτητών και επομένως επιβαρούς διοίκησης, η οποία θα μπορούσε να επιβάλει ένα καθεστώς εύρυθμης λειτουργίας του ποδοσφαιρικού τμήματος, αν είχε τη δυνατότητα να είναι συνεπής προς τις υποχρεώσεις της.

Κάτι τέτοιο όμως δεν συμβαίνει στην ΑΕΚ εδώ και τουλάχιστον τρία χρόνια, με αποτέλεσμα να έχει παγιωθεί πλέον μια κατάσταση μόνιμα υποβόσκουσας διάλυσης. Κάτω από αυτές τις συνθήκες δεν είναι δυνατόν να δουλέψει κανείς προπονητής, ούτε να διατηρηθεί η συνοχή και να εξασφαλιστεί η επαγγελματική ευσυνειδησία των ποδοσφαιριστών.

Και πάλι καλά να λένε στην ΑΕΚ που οι παίκτες της, ιδιαίτερα φέτος, προσπαθούν να διατηρήσουν ένα κλίμα ομοψυχίας, παραμερίζοντας τα καθημερινά προβλήματα που αντιμετωπίζουν.

ΠΗGH: GOAL