Το 1972, στην κορύφωση της χουντικής παραφροσύνης, ο Αντώνης Σαμαράκης έγραφε στο διήγημά του «Το διαβατήριο» για έναν δημόσιο υπάλληλο-ποιητή που βρέθηκε απολογούμενος επειδή τα ποιήματά του για τη «μελαγχολική φθινοπωρινή βροχή» αναλύθηκαν από τον «Υποτομέα Συναισθηματικών Μικροβιολογικών Εξετάσεων». Το πόρισμα ήταν επιβαρυντικό: ο ποιητής έπασχε από «καθίζηση επαναστατικού πνεύματος».

Διαβάστε περισσότερα στο newpost.gr

Πολυτεχνείο LIFE