Πριν από είκοσι εννιά χρόνια η ελληνική ναυτιλία βίωσε μια από τις μεγαλύτερες ναυτικές τραγωδίες με είκοσι νεκρούς, ανοιχτά της Κύμης.
Με κακές καιρικές συνθήκες, στις 26 Δεκεμβρίου 1996, ώρα 14.00, το «Δύστος» απέπλευσε από τις εγκαταστάσεις ΑΓΕΤ-Ηρακλής Βόλου, έμφορτο, με 5.300 περίπου τόνους τσιμέντο, με προορισμό τις εγκαταστάσεις λιμένος Δραπετσώνας στον Πειραιά.

Ώρα 20.00, ήταν η τελευταία επικοινωνία που είχε το «Δύστος» με το εμπορικό Μ/S ΛΕΝΑ. Το πρωί της επομένης και στις 05.15 το τσιμεντάδικο εντοπίσθηκε ανεστραμμένο να επιπλέει από το αλιευτικό Α/Κ Σαρωνικός, 3,5 ναυτικά μίλια ανατολικά από την Κύμη όπου και διέσωσε τον δόκιμο πλοίαρχο Χρήστο Αναγνώστου.

Στο ναυάγιο αυτό έχασαν την ζωή τους 20 επιβαίνοντες: Ο Πλοίαρχος, ο Υποπλοίαρχος, ο Ανθυποπλοίαρχος, ο Ραδιοτηλεγραφητής, οι Α΄, Β΄ και Γ΄ Μηχανικοί, 9 ναύτες, 1 Λιπαντής, ο Μάγειρας, ο βοηθός θαλαμηπόλου, η σύζυγος του Α΄Μηχανικού και η κόρη του Α΄ Μηχανικού, η σύζυγος του Β΄ Μηχανικού ενώ αργότερα βρέθηκαν από το Ρ/Κ Μανωλάκης που είχε σπεύσει στη περιοχή ένας ναύτης, ένας λιπαντής και ο έτερος Γ΄ Μηχανικός.

Ο μοναδικός διασωθείς δόκιμος πλοίαρχος Χρήστος Αναγνώστου δήλωσε πως όταν το σκάφος έπλεε βόρεια της Σκύρου πήγε αρχικώς στην τραπεζαρία των αξιωματικών -όπου παρέμεινε δέκα λεπτά- και στη συνέχεια κατέβηκε στην τραπεζαρία του πληρώματος. «Εκεί κάποια στιγμή αισθάνθηκα ότι το σκάφος πήρε κλίση. Αμέσως μετά ήρθε κι ένα δεύτερο κύμα και το πλοίο πήρε κλίση 90 μοιρών», κατέθεσε, και συνέχισε: «Τρία μέτρα μπροστά μου βρισκόταν η έξοδος διαφυγής. Απασφάλισα, βγήκα δύσκολα κι έπεσα στη θάλασσα. Κολύμπησα αρκετά μέτρα και βρήκα ένα σωσίβιο, το οποίο και φόρεσα. Στη συνέχεια είδα μια σκιά, που ευτυχώς για μένα, ήταν μια σωσίβια λέμβος. Ανέβηκα πάνω, έκοψα το σχοινί με ένα μαχαίρι και στη συνέχεια έριξα τη φωτοβολίδα».

Οι σκηνές που διαδραματίζονταν επι μέρες ανοιχτά από το ακρωτήρι της Κυμης, με ελικόπτερα, βάρκες, αλιευτικά, σκάφη του λιμενικού να αναζητούν επιζώντες και στο λιμάνι της Κύμης όπου συγγενείς είχαν καταφθάσει για να παραλάβουν τις σορούς των ανθρώπων τους έχουν χαραχθεί έντονα στα ματια και στη ψυχή όσων ζήσαμε αυτή την ναυτική τραγωδία.

Πέντε χρόνια μετά, σε πρωτοβάθμια δίκη στον Πειραιά, για το πολύνεκρο ναυάγιο του Δύστος, καταδικάστηκαν εννέα από τους δεκαπέντε κατηγορούμενους.

Και οι εννέα καταδικασθέντες άσκησαν έφεση και αφέθηκαν ελεύθεροι.

Σύμφωνα με το σκεπτικό του δικαστηρίου, το ναυάγιο προκλήθηκε από τα δύο προϋπάρχοντα ρήγματα τα οποία είχαν καλυφθεί με πρόχειρα επιθέματα που επέτρεπαν την εισροή υδάτων, ενώ και τα περιθώρια ευστάθειας του πλοίου δεν ήταν επαρκή για δυσμενείς καιρικές συνθήκες. Επιπλέον, η κακή λειτουργία
των δεξαμενών έρματος επιδείνωνε την ευστάθεια αφού δημιουργούσε ελεύθερες επιφάνειες στα διπύθμενα του «Δύστος».

Το αναποδογυρισμένο πλοίο με το κύτος του πάνω από τη θάλασσα, στις 29 Δεκεμβρίου 1996 βούλιαξε και παραμένει σε αμμώδη-λασπώδη βυθό με μέγιστο βάθος 38 μέτρων σε απόσταση 4 ναυτικά μίλια από το λιμάνι της Κύμης, ανοιχτά της Μουρτερής.

LIFE