Μετά από τη δεύτερη αποτυχία του να κλείσει το Ουκρανικό μέτωπο, ο Trump έσφιξε περαιτέρω τον οικονομικό κλοιό γύρω από τη Ρωσία, ελπίζοντας να επισπεύσει τουλάχιστον το τέλος του πολέμου και να μειώσει τις ουκρανικές απώλειες που προκαλεί η συστηματική στρατηγική φθοράς του Ρωσικού στρατού.

Πράγματι οι Ρώσοι φαίνεται να επισπεύδουν την κατάληψη των πόλεων του Ντονμπάς με το Ποκρόφσκ και το Κουπυάνσκ να είναι κατά 90% στα χέρια τους, το Μύρνοραντ να είναι πλήρως περικυκλωμένο με πάνω από δέκα χιλιάδες ουκρανούς στρατιώτες εντός του θύλακα, το Λυμάν και την Κονσταντινίφκα να δέχονται επιθέσεις εντός του αστικού ιστού και το Σλοβυάνσκ, Κραματόρσκ και Σιβέρσκ να προσεγγίζονται προς έναρξη της πολιορκίας τους. Μόλις πέσουν και οι τελευταίες τρεις αυτές πόλεις, το σύνολο των μεγάλων αστικών κέντρων του Ντονμπάς θα έχει περιέλθει στα χέρια των Ρώσων μαζί με τα μεταλλεία σπανίων γαιών, τις βιομηχανικές μονάδες και τους ρωσόφωνους πληθυσμούς τους. Φαίνεται μάλιστα να εστιάζουν σε πλήρη περικύκλωση πλέον των ουκρανικών μονάδων, αντί για τη μερική περικύκλωση που εφάρμοζαν τα τελευταία δύο χρόνια.

Η πλήρης περικύκλωση οδηγεί σε αιχμαλωσία των Ουκρανών στρατιωτών που εν τέλει θα ανταλλαχθούν, ενώ η μερική περικύκλωση προκαλούσε πολύνεκρες εξόδους όπου οι υποχωρούσες μονάδες εκτίθεντο σε πυρά πυροβολικού και drones  που μπορούσαν να προκαλέσουν μέχρι και 60% απώλειες, με τελικό σκοπό την πλήρη αφαίμαξη του ουκρανικού στρατού από εμπόλεμους για την επόμενη γενιά. Βέβαια η δεύτερη τακτική απαιτούσε περισσότερο χρόνο στην εφαρμογή της, κάτι που δεν φαίνεται να έχει πλέον η Ρωσία μετά τους νέους έμμεσους δασμούς. Οπότε ο πόλεμος μάλλον επισπεύστηκε κατά έναν περίπου χρόνο. 

Αν λοιπόν περιμένουμε να πέσουν κάποιες σημαντικές πόλεις μέσα στο χειμώνα, το επόμενο φθινόπωρο θα μπορούσαμε να έχουμε νέα προσέγγιση για ειρήνη ή εκεχειρία με το σύνολο του Ντονμπάς και της Ζαπορίζια να είναι σε ρωσικά χέρια και τους αντικειμενικούς σκοπούς των Ρώσων να έχουν επιτευχθεί κατά σημαντικό ποσοστό. Μέσα σε αυτόν το χρόνο πιθανώς να έχουμε δει και μια νέα ανάφλεξη στη Μέση Ανατολή που όμως ενδεχομένως να επιφέρει μια εκτόνωση και μια επίλυση του ζητήματος της καταδίκης Νετανιάχου, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Αν και το οριστικό κλείσιμο των δύο μετώπων θα είναι και πάλι πολύ δύσκολο, οι πιθανότητες θα είναι μάλλον καλύτερες από ότι είναι σήμερα, αφού και η Ρωσία αλλά και το Ισραήλ δεν έχουν πετύχει ακόμα τους στόχους τους.

Στα πλαίσια αυτά ο Trump αναζήτησε μια εκεχειρία με τον κινέζο αντίπαλό του και την πέτυχε. Στα πλαίσια της πρόσφατης συμφωνίας οι δασμοί έμειναν σε ανεκτό επίπεδο, οι Κινέζοι δεν μειώνουν την εξαγωγή σπάνιων γαιών, οι Αμερικάνοι τους δίνουν υδρογονάνθρακες και προηγμένους ημιαγωγούς, ενώ συμφωνήθηκε η Κίνα να διαμεσολαβήσει για την λήξη του πολέμου στην Ουκρανία.

Οι δύο αντίπαλοι του «Πολέμου των Δρόμων» συμφώνησαν ότι κανείς τους δεν έχει την σαφή υπεροχή αυτή τη στιγμή ώστε να αποτολμήσει την κλιμάκωση με κάποια σημαντική πιθανότητα επιτυχίας, οπότε έδωσαν ένα χρόνο παράτασης στον εαυτό τους μέχρι να προετοιμαστούν καλύτερα. Και οι δύο χρειάζονται να μεγαλώσουν τα οπλοστάσιά τους, να εδραιώσουν την επιρροή τους σε ξένες χώρες και το σημαντικότερο απ’ όλα: να επισπεύσουν την ανάπτυξη προηγμένης τεχνητής νοημοσύνης. Αν η τεχνολογική κούρσα που καθόρισε τον Β’ΠΠ ήταν η ανάπτυξη πυρηνικών όπλων, η σημερινή αναμέτρηση θα  καθοριστεί από την ανάπτυξη προηγμένης τεχνητής νοημοσύνης. 

Για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο χρειάζονται τεράστια ποσά ενέργειας και ημιαγωγών. Οι ΗΠΑ υπολείπονται σε σπάνιες γαίες και ημιαγωγούς, ενώ η Κίνα σε ενέργεια και προηγμένους ημιαγωγούς -το 95% των οποίων κατασκευάζεται στην Ταϊβάν. Με την πρόσφατης συμφωνία παίρνουν και οι δύο αυτό που τους λείπει από τον άλλον και μέσα στον επόμενο χρόνο θα εντείνουν και οι δύο την κούρσα για την ανάπτυξη προηγμένης τεχνητής νοημοσύνης. Όποιος την επιτύχει πρώτος θα έχει σαφές πλεονέκτημα σε πάρα πολλά πεδία στην επερχόμενη αναμέτρηση. 

Αν την πετύχουν με μικρή χρονική διαφορά τότε πιθανώς να έχουμε μια ισορροπία τρόμου σαν αυτή του Ψυχρού Πολέμου. Σε μια τέτοια περίπτωση η Κίνα θα μπορέσει να επωφεληθεί από αυτή την σταθερότητα για να ολοκληρώσει και να εγκαθιδρύσει τον Δρόμο του Μεταξιού και να γίνει εντός της εικοσαετίας η ισχυρότερη οικονομία στον πλανήτη, αν κάτι άλλο δεν αναστρέψει αυτή την εμπορική της επικυριαρχία. 

Ενδιαμέσως όμως πρόκειται να χρησιμοποιεί αντιπροσώπους σε όλη την υφήλιο για να κρατά τις ΗΠΑ σε εγρήγορση και να τους απορροφά τους πόρους. Όσο οι ΗΠΑ θα αντιμετωπίζουν αυτές τις προκλήσεις στο ρόλο τους ως πλανητάρχης, η Κίνα θα συνεχίζει σταθερά την οικονομική της επέκταση περιμένοντας υπομονετικά δίπλα από το ποτάμι μέχρι να δει τα πτώματα των εχθρών της να περνούν μπροστά της.

Αν όμως η συμβουλή του Κομφούκιου μας φαίνεται αόριστη και ίσως ακατανόητη, ας αφήσουμε τον Αίσωπο να μας το εξηγήσει καλύτερα:

Κάποτε ένα λιοντάρι και μια αρκούδα βρήκαν ένα νεκρό ελαφάκι και ξεκίνησαν να παλεύουν αναμεταξύ τους για το ποιος θα το φάει. Όταν και οι δύο κείτονταν εξαντλημένοι στο έδαφος μετά από τον αγώνα τους, μια αλεπού που παρακολουθούσε κρυφά την όλη σκηνή, πετάχτηκε από την κρυψώνα της και τους έκλεψε το ελάφι όταν κανείς τους πια δεν είχε τη δύναμη να το διεκδικήσει από αυτήν.

Αν η αρκούδα θυμίζει πάντα τη Ρωσία και ο Trump ομοιάζει με λιοντάρι, η αλεπού επί του προκειμένου θυμίζει μάλλον …Κινέζικο Δράκο.

ΠΗΓΗ: Geopolitico.gr

Τεχνητή Νοημοσύνη Ρωσία ΗΠΑ Κίνα LIFE