“Εάν η χώρα μας παραπαίει επειδή δεν είναι έτοιμη να αποδεχθεί την απώλεια των παιδιών της, για να το πούμε ωμά, ή να υποφέρει οικονομικά καθώς οι προτεραιότητες μετατοπίζονται στην παραγωγή για την άμυνα, τότε διατρέχουμε κίνδυνο”-Στρατηγός Fabien Mandon, Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Ενόπλων Δυνάμεων της Γαλλίας

Σύμφωνα με τον Στρατηγό Mandon, η Γαλλία απειλείται επί του παρόντος από τη Ρωσία, μαζί με την υπόλοιπη Ευρώπη, και πρέπει να προετοιμαστεί για έναν ανοιχτό πόλεμο “έως το 2030.”

Αυτά τα λόγια ειπώθηκαν από τον Στρατηγό Fabien Mandon, Αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Ενόπλων Δυνάμεων της Γαλλίας, στις 18 Νοεμβρίου, ως ειδικός καλεσμένος στο Συνέδριο των Γάλλων Δημάρχων. Είχαν την επίδραση ενός δυναμίτη.

«Απώλεια των παιδιών της»: θα μπορούσε να είναι μια δυσάρεστη υπενθύμιση ότι ο πόλεμος απαιτεί τέτοιες θυσίες; Από την άλλη, όμως, ποιο θα ήταν το νόημα της συζήτησης για θέματα εθνικής άμυνας στη Γαλλία σήμερα χωρίς να «το θέσουμε ξεκάθαρα»;

Σύμφωνα με τον Στρατηγό Mandon, η Γαλλία απειλείται επί του παρόντος από τη Ρωσία, μαζί με την υπόλοιπη Ευρώπη, και πρέπει να προετοιμαστεί για έναν ανοιχτό πόλεμο «έως το 2030». Αναμενόμενα, η άκρα αριστερά, η οποία ποτέ δεν διέκοψε τους δεσμούς της με τη Ρωσία, ακόμη και μετά την πτώση του σοβιετικού καθεστώτος, ήταν έξαλλη.

Ο ηγέτης του ριζοσπαστικού κόμματος Ανυπότακτη Γαλλία (France Insoumise), Ζαν-Λυκ Μελανσόν, δήλωσε ότι ο Στρατηγός Mandon «δεν είχε καμία εντολή να καλέσει τους Γάλλους Δημάρχους σε πόλεμο». Ο ηγέτης του Κομμουνιστικού Κόμματος, Φαμπιέν Ρουσέλ, ρώτησε ρητορικά εάν «τα 51.000 μνημεία πολέμου από τους δύο παγκόσμιους πολέμους δεν ήταν αρκετά».

Αυτό που δεν αποτέλεσε πλήρη έκπληξη, αλλά προκάλεσε κάποια αμηχανία, ήταν η αντίδραση του Εθνικού Συναγερμού (National Rally), στο άλλο άκρο του πολιτικού φάσματος. Τμήματα της Γαλλικής Δεξιάς είναι φιλικά προσκείμενα στο υποτιθέμενο «Χριστιανο-συντηρητικό» καθεστώς του Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν.

Ο Εθνικός Συναγερμός, ειδικότερα, ήταν μάλλον ανοιχτός σε αυτόν τον σεβασμό μέχρι την εισβολή στην Ουκρανία το 2022· ακόμη και τώρα, τείνει να υποστηρίζει την πρωτοβουλία του Προέδρου Τραμπ για μια συνολική ειρηνευτική συμφωνία με τη Ρωσία, αντί της άκαμπτης φιλο-Ουκρανικής στάσης του Προέδρου Εμανουέλ Μακρόν.

Υπήρξε κάτι άδικο και υπερβολικά βιαστικό στην κριτική που διατύπωσαν αρκετοί ηγέτες του Εθνικού Συναγερμού κατά της ομιλίας του Στρατηγού Mandon.

Ωστόσο, υπήρξε κάτι άδικο και υπερβολικά βιαστικό στην κριτική που διατύπωσαν αρκετοί ηγέτες του Εθνικού Συναγερμού κατά της ομιλίας του Στρατηγού Mandon. Ο αρχηγός του γενικού επιτελείου απλώς επανέλαβε αυτό που είχε ήδη πει αρκετές φορές, ότι η Γαλλία και η Ευρώπη αντιμετωπίζουν απειλές από τον Παγκόσμιο Νότο («τη Μεσόγειο, την Αφρική, την Εγγύς και Μέση Ανατολή») καθώς και από την Ανατολή. Και ότι η κύρια πρόκληση δεν ήταν να δαπανήσει περισσότερα για την εθνική άμυνα ή να επιτύχει μεγαλύτερη τεχνολογική υπεροχή, αλλά να αποκαταστήσει «τη θέληση για μάχη».

Απορεί κανείς γιατί ο Εθνικός Συναγερμός θα διαφωνούσε σε αυτό. Η προειδοποίηση του Στρατηγού Mandon, σε κάθε περίπτωση, έρχεται την κατάλληλη στιγμή, λαμβάνοντας υπόψη τους αυξανόμενους δεσμούς μεταξύ μιας πολιορκημένης Ρωσίας και μιας από τις κύριες δυνάμεις στον Παγκόσμιο Νότο, το όχι λιγότερο πολιορκημένο Ιράν.

Η Ρωσο-Ιρανική συνεργασία χρονολογείται από την ύστερη σοβιετική εποχή και την περίοδο Γέλτσιν. Τη δεκαετία του 1990, η Ρωσική Ομοσπονδία έγινε ο κύριος ξένος προμηθευτής οπλισμού και στρατιωτικών και παραστρατιωτικών τεχνολογιών του Ιράν, αντιπροσωπεύοντας το 70 τοις εκατό του συνόλου των προμηθειών.

Η σχέση εμβαθύνθηκε αφότου ο κ. Πούτιν ανέλαβε την εξουσία το 2000, με τη Ρωσία να παρέχει πλέον το 85 τοις εκατό των ιρανικών στρατιωτικών εισαγωγών και να συμβάλλει στο πυρηνικό του πρόγραμμα. Το 2022, ο πόλεμος της Ουκρανίας άλλαξε τους όρους αυτής της συνεργασίας. Αυτή τη φορά, το Ιράν έγινε προμηθευτής της Ρωσίας, παραδίδοντας drones Shahed και στη συνέχεια βοηθώντας την να παράγει αυτά τα ίδια τα drones σε ένα ειδικό εργοστάσιο που ιδρύθηκε στο Ταταρστάν.

Ενώ η Ρωσία δεν παρενέβη στον «Πόλεμο των 12 Ημερών» που έφερε αντιμέτωπη την Ισλαμική Δημοκρατία με το Ισραήλ και τις Ηνωμένες Πολιτείες τον περασμένο Ιούνιο, συμφώνησε να παραδώσει 48 μαχητικά αεροσκάφη Sukhoi-35 στο Ιράν, ένα συμβόλαιο 6 δισεκατομμυρίων δολαρίων που αναμένεται να ενισχύσει την ιρανική αεροπορία.

Αναφέρεται ότι η Μόσχα είναι έτοιμη να παράσχει στους Ιρανούς κινητήρες που θα τους επέτρεπαν να επεκτείνουν σημαντικά την εμβέλεια των βαλλιστικών τους πυραύλων.

Για τον εκπρόσωπο του Κρεμλίνου, Ντμίτρι Πεσκόφ, αυτή η συνεργασία θα πρέπει να επιταχυνθεί: «σε όλους τους τομείς, απολύτως». Σύμφωνα με την ιταλική εφημερίδα Il Foglio, η Μόσχα φέρεται να είναι έτοιμη να παράσχει στους Ιρανούς κινητήρες που θα τους επέτρεπαν να επεκτείνουν σημαντικά την εμβέλεια των βαλλιστικών τους πυραύλων. Πέρα από το Ισραήλ, το Ιράν θα μπορούσε έτσι να απειλήσει άμεσα χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Επισήμως, αυτό θα γινόταν για να υποστηρίξει το Ιράν μετά τις ισραηλινές και δυτικές «επιθέσεις» του περασμένου Ιουνίου: Ο Πεσκόφ κατηγορεί την Ευρώπη ότι ασκεί «υπερβολική πίεση» στην Τεχεράνη σχετικά με το πυρηνικό της πρόγραμμα. Ωστόσο, αυτή δεν είναι η μόνη διάσταση αυτού του σχεδίου.

Όπως έχει παρατηρήσει ο Στρατηγός Mandon, η Μόσχα ερμηνεύει τώρα τη Ρωσο-Ουκρανική σύγκρουση ως άμεση αντιπαράθεση μεταξύ των μελών του Βορειοατλαντικού Συμφώνου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης από τη μία πλευρά, και της Ρωσίας από την άλλη. Αυτό θα την εξουσιοδοτούσε να «αντεπιτεθεί» σε ευρωπαϊκό έδαφος. Σε αυτή τη λογική, η απειλή ενός «δεύτερου μετώπου» μεταξύ Ιράν και Ευρώπης θα μπορούσε μόνο να αποδυναμώσει, ή τουλάχιστον να περιπλέξει, την ευρωπαϊκή άμυνα.

ΠΗΓΗ: Geopolitico.gr

Φαμπιέν Μαντόν Ευρωπαϊκή Ένωση Ρωσία Ουκρανία Γαλλία Ευρώπη