Οι πυρκαγιές σε Τουρκία και Ελλάδα δρομολογούν σοβαρές πολιτικές εξελίξεις

Του Σάββα Καλεντερίδη

Ας ξεκινήσουμε πρώτα από την Τουρκία.

Για να αντιληφθούμε τι έγινε στην Τουρκία με τις πυρκαγιές, θα πρέπει να κατανοήσουμε τη σχέση που έχει η τουρκική κοινωνία με το κράτος.

Για τους Τούρκους, ανεξαρτήτως ιδεολογίας, το κράτος είναι το παν, αγιοποιημένο στη συνείδησή τους και αυτή η πίστη είναι στοιχείο του πατριωτισμού των Τούρκων πολιτών. Και όταν κλονίζεται η πίστη τους, είναι σαν να γκρεμίζεται το σύμπαν γύρω τους.

Άλλωστε, δεν είναι τυχαίος ο χαρακτηρισμός που επικρατεί στην τουρκική κοινωνία για το κράτος τους: baba devlet, που σημαίνει «κράτος-πατέρας»!

Σε καμία από τις κρίσεις που κλήθηκε να διαχειριστεί η Τουρκία τις τελευταίες δεκαετίες, κρίσεις που σχετίζονταν κυρίως με τη διαχείριση του Κουρδικού, την οικονομία και τα ελληνοτουρκικά, δεν έχασαν οι Τούρκοι την πίστη και την εμπιστοσύνη τους στο τουρκικό κράτος.

Μπορεί να υπήρχαν προβλήματα στη διαχείρισή τους, μπορεί να έχασαν οι πολίτες την εμπιστοσύνη τους σε κυβερνήσεις και πρόσωπα, όμως δεν κλονίστηκε ποτέ η εμπιστοσύνη τους στο κράτος.

Στις πυρκαγιές που ξέσπασαν στην Τουρκία το τελευταίο διάστημα,

  • η χαρακτηριστική αδυναμία της κυβέρνησης Ερντογάν αλλά και του κράτους να διαχειριστούν το θέμα έστω και με ελάχιστη αποτελεσματικότητα,
  • οι εικόνες χιλιάδων πολιτών απελπισμένων να καταγγέλλουν την ανυπαρξία του κράτους, οι εικόνες χιλιάδων καμένων σπιτιών,
  • η εικόνα ενός εργοστασίου παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας να καίγεται, παρότι επί ημέρες υπήρχαν προειδοποιήσεις για τον κίνδυνο που υπήρχε να καεί,
  • η εικόνα υπουργών να προσπαθούν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα,

έγινε αυτό που δεν είχε γίνει εδώ και δεκαετίες κατά τη διαχείριση των άλλων κρίσεων.

Κλονίστηκε σε πολύ μεγάλο βαθμό η εμπιστοσύνη των πολιτών στην κυβέρνηση και το κράτος.

Ο Ερντογάν, προ της κρίσης που ξέσπασε με τις πυρκαγιές, ήδη αντιμετώπιζε πρόβλημα επανεκλογής.

Από τον συνασπισμό του ΑΚΡ με το ρατσιστικό εθνικιστικό ΜΗΡ και από τον ίδιον, λείπουν περίπου 5 εκατομμύρια ψήφοι για να πετύχει το 50+1% και να επανεκλεγεί στη θέση του Προέδρου της Τουρκικής Δημοκρατίας, οψέποτε γίνουν οι εκλογές.

Τώρα, με την κρίση των πυρκαγιών, θα αυξηθούν, θα γίνουν πιο πολλά τα εκατομμύρια των ψηφοφόρων που λείπουν για την επανεκλογή του.

Την Τετάρτη το βράδυ, ενώ οι φλόγες έζωναν το εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας του Κεμέρκιοϊ, στην επαρχία Μυλλάσσων, στην ιστορική περιοχή της Καρίας, ο Ερντογάν βγήκε στην τηλεόραση και επί μια ώρα και πλέον, προσπαθούσε να αποκαταστήσει την δική του εικόνα αλλά και την εικόνα του τουρκικού κράτους.

Αφού δικαιολόγησε τον εαυτό του και το κράτος στο θέμα των πυρκαγιών, αφού έριξε ευθύνες για τις πυρκαγιές στους Κούρδους, παρουσίασε όλο το μεγαλεπήβολο εθνικό του σχέδιο, μίλησε για όλα τα θέματα, εσωτερικά και εξωτερικής πολιτικής, προσπαθώντας να δείξει στους πολίτες ότι είναι παρών.

Αναμφίβολα, οι πυρκαγιές της τελευταίας εβδομάδας θα παίξουν ρόλο στην πορεία που θα ακολουθήσουν οι πολιτικές εξελίξεις στην Τουρκία.

 

Τα αδιέξοδα στο εσωτερικό, ίσως ωθήσουν σε πιο ριζοσπαστικές κινήσεις απ’ όσες έκανε μέχρι τώρα, σε θέματα που σχετίζονται με το νεοοθωμανικό «όραμα» του Ερντογάν, κάτι που αφορά την Κύπρο και την Ελλάδα.

Ας έχουμε το νου μας το επόμενο διάστημα, αλλά προς Θεού, μην αρχίσουμε πάλι τις θεωρίες περί «εξαγωγής της κρίσης».

Ό,τι κάνει ο Ερντογάν στο μέλλον, είναι ενταγμένο στον εθνικό στρατηγικό σχεδιασμό της Τουρκίας και μπορεί να εξυπηρετεί ΚΑΙ εσωτερικές σκοπιμότητες, αλλά δεν γίνεται και δεν θα γίνει για εσωτερική κατανάλωση.

Ασ δούμε όμως τι έγινε και τι γίνεται και στην Ελλάδα.

Διαβάστε τη συνέχεια στο infognomonpolitics.gr

Σάββας Καλεντερίδης