του Γεωπόλδου
Ο συναισθηματισμός ειδικά για την κρίσιμη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου έχει στερέψει εδώ και αρκετό καιρό.
Στον δημόσιο διάλογο ακούμε πάρα πολύ συχνά πως «η Ελλάδα έχει στρατηγική σχέση με την τάδε χώρα…» ή «οι στρατηγικές σχέσεις της Ελλάδας αναπτύσσονται» το οποίο δημιουργεί πολλές φορές σύγχυση περί του τι ακριβώς ενέχει η έννοια της στρατηγικής σχέσης και πως αυτή καλλιεργείται στην πράξη.
Στην περίπτωση της Ελλάδας το συγκεκριμένο μοτίβο λέγεται πως διέπει τις σχέσεις με τις ΗΠΑ και πως ειδικά τα τελευταία χρόνια έχουμε φτάσει να λέμε πως όντως μεταξύ των δύο η σχέση είναι στρατηγικού χαρακτήρα. Είναι όμως έτσι στην πραγματικότητα;
Στρατηγική σχέση μεταξύ δύο κρατών υφίσταται κυρίως εάν παρέχεται αμοιβαία στρατιωτική συνδρομή και ανταλλαγή στρατηγικών οπλικών συστημάτων καθώς και κρίσιμων πληροφοριών.
Την δεδομένη στιγμή, η Ελλάδα έχει στρατηγική σχέση, με βάση τα παραπάνω, μονάχα με την Γαλλία και το Ισραήλ. Αυτό συμβαίνει διότι έχει υπογράψει συμφωνίες αμοιβαίας συνδρομής, έχει λάβει ή θα λάβει στρατηγικά όπλα, μη γνωστά στους αντιπάλους της (φρεγάτες FDI, Rafale, Spike NLOS, Meteor, Scalp, Spice), ενώ της παρέχονται κρίσιμες πληροφορίες, μη γνωστές στην αντίπαλη πλευρά.
Με τις ΗΠΑ η Ελλάδα έχει μεν αναβαθμισμένη, αδιαμφισβήτητα, αλλά όχι στρατηγική σχέση. Η σχέση εδώ είναι κυρίως πελατειακή.
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις