Sportdog Team
Για όλους τους μεγάλους ηθοποιούς υπάρχουν δύο χαρακτηριστικοί ρόλοι. Ο ένας είναι εκείνος που τον αναδεικνύει. Ο άλλος εκείνος που αποτελεί το μεγάλο του υποκριτικό αριστούργημα όταν πλέον έχει εδραιωθεί ως σημαντικός. Είναι εκείνος ο ρόλος που μέσα στην πληθώρα των ποιοτικών και εντυπωσιακών ερμηνειών, μένει να ξεχωρίζει ένα κεφάλι ψηλότερα από όλους τους υπόλοιπους.
Για τον Αλ Πατσίνο δεν υπάρχει καμία αμφιβολία όσον αφορά το ποιος είναι ο ρόλος που τον ανέδειξε: προφανώς, είναι εκείνος του «Νονού». Όμως ποιος είναι ο ρόλος που ανήκει στην δεύτερη κατηγορία; Αντικειμενικά, η καριέρα του χωρίζεται στο μετά και το πριν τον «Σημαδεμένο»: πριν από την ταινία του Ντε Πάλμα, στο 70s παρελθόν του και με αποκορύφωμα αλλά και απαρχή τον «Νονό», ο Πατσίνο είναι ένας ηθοποιός εσωτερικός, υπόγειος, παίζει με το βλέμμα του και μια ηρεμία μοιάζει να χαρακτηρίζει τη δυναμική του.
Μετά τον «Σημαδεμένο» και με αφετηρία αυτόν, ο Πατσίνο είναι ένας πληθωρικός ηθοποιός, φασαριόζος, με μεγάλο και προφανές εκτόπισμα. Όμως, η ταινία που οι δυνατότητες αυτής της εντυπωσιακής αλλαγής πλεύσης γίνονται απόλυτα κατανοητές βρίσκεται σε επίπεδο περιεχομένου πολύ μακριά από τους ρόλους του γκάνγκστερ ή του αστυνομικού, μακριά από τις crime δημιουργίες που καθόρισε.
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις