Γράφει ο Άρις Νικολάκης. 

Ως εκ τούτων το ντέρμπι της Θεσσαλονίκης για το Κύπελλο εξελίχθηκε και κατέληξε στην πρόκριση των «κίτρινων»...

Ο κόουτς Βαγγέλης Αγγέλου διαχειρίστηκε εξαιρετικά τους παίκτες του. Κυρίως δε, τη ψυχολογία αλλά και την αυτοσυγκέντρωση τους. Οι φιλοξενούμενοι στο κλειστό του Φοίνικα ήταν άρτια προετοιμασμένοι. Φυσικά, κι οργανωμένοι. Οι γηπεδούχοι με εξαίρεση τον καταπληκτικό Βαγγέλη Μαργαρίτη έδειχναν σα να μαζεύτηκαν από τις πλαζ! Φανταζόμαστε, πως ο Σούλης Μαρκόπουλος έπεσε από τα σύννεφα αλλά … Ας ψαχτεί κι ας ψάξει λίγο παραπάνω το θέμα αυτής της ήττας!

Ο ΠΑΟΚ δεν έχει ηγέτη. Ο Άρης έχει τον Μιχάλη πελεκάνο. Η διαφορά αυτή ήταν η αφετηρία για κτιστεί κι η διαφορά στο σκορ (63-71 …) υπέρ των «κίτρινων».

Επίσης όλοι στον ΠΑΟΚ αγωνιούσαν για τη μετά του Λάζαρου Παπαδόπουλου ισχύ του «δικέφαλου» στους αιθέρες. Τζάμπα κόπο έκαναν. Κουτσά στραβά ψηλά έδωσε μάχες. Χαμηλά; Έπεσε αμαχητί! Ο ΠΑΟΚ στερήθηκε σοβαρών… χερσαίων δυνάμεων. Η περιφέρεια του ήταν περιφέρεια … ανορεκτικού οργανισμού! Ελάχιστη.

Στον Άρη δικαιώνονται επενδύοντας σε νέα ταλέντα. Έτσι διανοίγουν πεδίον δόξας λαμπρόν για ανατέλλοντες «τινέιτζερ» του. Η νίκη του πάντως, στηρίχθηκε κατά κανόνα σε Μχάλη Πελεκάνο και Γιάννη Αθηναίου αλλά και στον ψυχωμένο Λευθέρη Μποχωρίδη. Το μυστικό της πάντως, ήταν η μαεστρική διαχείριση – επιμένουμε εμείς – ψυχολογίας κι αυτοσυγκέντρωσης από τον πάγκο των «κίτρινων». Στα πλεονεκτήματα για τους θριαμβευτές κι οι βοήθειες τους από τον πάγκο...

Για την αλητεία στα τελευταία λεπτά του αγώνα ένα μόνο λέμε: Οι εκφραστές της αφού «φάνε» τα κεφάλια του «δικέφαλου» (όταν έχει τέτοιους φίλους, τι τους θέλει τους εχθρούς;) θα «φάνε» και τα δικά τους. Δίνουν περιθώρια και δικαίωμα στις δυνάμεις καταστολής για κάθετες επεμβάσεις στη ζωή τους εντός κι εκτός γηπέδων! Και το χειρότερο; Μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά.

Ο νοών (ουδείς φυσικά, εξ αυτών των αλητών …) νοείτω.

Πηγή: pamesports.gr