Όποιος βρέθηκε στο Αλεξάνδρειο ,δεν θα βγάλει ποτέ από την μνήμη του την είσοδο του Νίκου Γκάλη και του Παναγιώτη Γιαννάκη, δεν θα βγάλει ποτέ τα δάκρυα του Αλέκου Αλεξιάδη την στιγμή που το “Αλέκο ψυχάρα για πάντα Αρειανάρα” δονούσε την ατμόσφαιρα, δεν θα ξεχάσει την συγκίνηση του Ντίνου Κούη.

Την στιγμή που και οι τέσσερις βρέθηκαν μαζί στο κέντρο του παρκέ,το Αλεξάνδρειο ήταν έτοιμο να ...γκρεμιστεί. Στα δικά τους πρόσωπα,σε αυτούς τους ζωντανούς θρύλους, οι οπαδοί του Άρη τίμησαν όλους αυτούς που μάτωσαν, που αγωνίστηκαν, που προσέφεραν, που έκαναν τεράστιο αυτόν το σύλλογο.

Μιλώντας με αρκετούς εκείνη την στιγμή, διαπίστωσα ότι δεν ήμουν ο μόνος που το σκέφτηκα. Αυτή θα ήταν η ιδανική διοίκηση για τον Άρη...

Με την παρουσία ενός ισχυρού χρηματοδότη από πίσω , οι “θρύλοι”του θα μπορούσαν με ένα νεύμα να κάνουν αυτό που δεν μπόρεσε να πετύχει άλλος. Να δώσουν όραμα και συσπείρωση. Με τον Αλεξιάδη, , λόγω ηλικίας, σε ένα τιμητικό ρόλο στο Δ.Σ και τους Γκάλη , Γιαννάκη και Κούη να ...τρέχουν τις εξελίξεις.

Δεν υπάρχει αρειανός που δεν θα απαντούσε θετικά στο κάλεσμα τους, δεν νομίζω ότι θα υπήρχε. Είμαι σίγουρος, όμως, ότι θα υπήρχαν αρκετοί, που θα έτρεχαν να πάρουν λίγη από την ¨λάμψη” τους.

Αποδείχθηκε και χθες πόσο μεγάλη δυναμική έχει αυτός ο σύλλογος που λέγεται Άρης. Παρά τις δύσκολες συνθήκες , το σκηνικό της χθεσινής βραδιάς, θύμιζε περισσότερο πανηγυρισμό κατάκτησης ενός τίτλου.

Το Αλεξάνδρειο ήταν ασφυκτικά γεμάτο, ενώ στην συνέχεια οι πανηγυρισμοί συνεχίσθηκαν επί ώρες στο Λευκό Πύργο,με ένα φανταστικό θέαμα και την παραλία κυριολεκτικά να παίρνει φωτιά από τους πυρσούς που άναψαν από άκρη σε άκρη οι οπαδοί του Άρη. Το σύνθημα ¨΄Αρη θυμίσου, μια ζωή μαζί σου”, δεν έδειξε μόνο την αφοσίωση στα δύσκολα. Έδειξε και τον δρόμο της επόμενης ημέρας...

Πηγή: Goal

Άρης Μπάσκετ SPORTS