Ο σεσημασμένος για την εκκεντρικότητά του καλλιτέχνης είχε πει κάποτε ότι «κανείς δεν πρέπει να φοβάται την τελειότητα, διότι δεν θα τη φτάσει ποτέ» κι αυτή η ατάκα φαίνεται πως διαολίζει τον προπονητή του Παναθηναϊκού: τον διαολίζει και συνάμα τον τσιγκλάει καθότι σε όλη την καριέρα του εμφανίζεται ως αυτό ακριβώς που διακήρυσσε ως ανέφικτο και ουτοπικό ο Νταλί...

Ως ένας θηρευτής της τελειότητας!

Το ΄χει αυτό το... κακό ο Ιβάνοβιτς, που εμφανίζεται σκληρός, αυστηρός, απαιτητικός, ανικανοποίητος, τελειομανής και υπηρετεί με φανατισμό το κίνημα του προπονητικού περφεξιονισμού!

Θα έλεγα ότι στην προκειμένη περίπτωση ισχύει το «μ' όποιον δάσκαλο καθίσεις, τέτοια γράμματα θα μάθεις», απλώς επειδή ο Ντούσκο δεν είναι ομογάλακτος του Ομπράντοβιτς, ελόγου του επιβεβαιώνει μια παραφρασμένη εκδοχή της ελληνικής παροιμίας...

«Σε όποιον πάγκο κι αν καθίσεις, τέτοιες αντιδράσεις θα 'χεις»!

Κυριολεκτώ, διότι ο άνθρωπος που επί δεκατρία συναπτά έτη καθόταν σε αυτόν τον πάγκο είχε τις ίδιες ακριβώς αντιδράσεις με αυτή την οποία εκδήλωσε προχθές το βράδυ στο ΟΑΚΑ ο Ιβάνοβιτς: δεν λογάριαζε ούτε τις νίκες, ούτε τις διαφορές, ούτε τα σερί και τα ρεκόρ, εάν ένιωθε ότι τον ενοχλεί έστω και μια παρανυχίδα που του χάλαγε το... μανικιούρ ή το πεντικιούρ!

Οι εκρήξεις, οι τεχνητές κρίσεις πανικού και οι οργίλες αντιδράσεις του Ομπράντοβιτς αποτελούν «all time classic» στα χρονικά του μπάσκετ και ακριβώς την ίδια πρακτική ακολούθησε μετά το ματς με το Ρέθυμνο και ο επίγονός του...

Ως γνωστόν, αυτές οι συμπεριφορές δεν αναφέρονται στο προηγούμενο ματς, αλλά στο επόμενο: προχθές οι «πράσινοι» πέτυχαν την πέμπτη νίκη τους σε ισάριθμα ματς του πρωταθλήματος και συνολικά έχουν να επιδείξουν το καθόλου ευκαταφρόνητο ρεκόρ 9-1 στις τρεις διοργανώσεις, όμως με τη λογική του «ο γέγονε, γέγονε», ο Ιβάνοβιτς γράφει στα παλιά του τα παπούτσια το παρελθόν και κοιτάζει τα μελλούμενα...

Αυτά τα μελλούμενα στέλνουν τον Παναθηναϊκό στο άντρο της Μπαρτσελόνα, για μια ούτως ή άλλως δύσκολη και εκ προοιμίου την πιο επικίνδυνη μέχρι τώρα αποστολή...

Εκτός από την ίδια πρακτική που έχει και την ίδια σκοπιμότητα, ο Ιβάνοβιτς ακολουθεί και την ίδια μεθοδολογία με τον Ομπράντοβιτς: ξεφωνίζει μεν δημοσίως τους παίκτες του, αλλά χωρίς να κατονομάζει (στην προκειμένη περίπτωση) ποιοι είναι εκείνοι που δεν έδειξαν τη σωστή νοοτροπία και την απαραίτητη αυτοσυγκέντρωση και κυρίως -διότι εδώ είναι το ζουμί- ποιοι είναι αυτοί τους οποίους ακόμη δεν γνωρίζει καλά!

Το διέπραξε και αυτό ο γίγαντας, διαπιστώνοντας με αυτοσαρκαστικό τρόπο (ακριβώς όπως το έκανε και ο Ζέλικο) ότι βιάστηκε να βγάλει τα συμπεράσματά του και οφείλει να ανακρούσει πρύμναν!

Την Παρασκευή το βράδυ, μετά τη συντριπτική νίκη επί της Αρμάνι Μιλάνο, ο Ιβάνοβιτς είχε δηλώσει «έχω πολύ καλούς παίκτες, που επίσης είναι καλά παιδιά, αντιλαμβάνονται το παιχνίδι, δείχνουν αφοσίωση, έχουν φιλοδοξίες και προοδεύουν καθημερινά»!

Μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλη κουβέντα μην μπεις, Ντούσκο μου, διότι ενώ την Παρασκευή τους χαρακτήριζε σαΐνια, την Κυριακή τους έβγαλε μετεξεταστέους!

Υπερβάλλω βεβαίως, αλλά ο Ιβάνοβιτς το εννοεί και έχει τους λόγους του: όπως το έκανε και ο Ομπράντοβιτς, δεν είπε συγκεκριμένα ονόματα παικτών, ούτε τους... έδωσε στεγνά στον Τύπο και στον κόσμο, αλλά τα άφησε στην κρίση του καθενός και κυρίως στη δική τους.

Κοινώς ξέρουν οι ίδιοι ποιοι είναι, τι δεν έκαναν σωστά και γιατί τους έβαλε χέρι ο προπονητής τους, όχι μόνο στη συνέντευξη Τύπου, αλλά (φαντάζομαι) και στα αποδυτήρια, όπου εκεί πλέον θα τους τα έχωσε κατάμουτρα!

Γελώ τώρα που το γράφω, αλλά εκτός από τον προπονητή εδικαιούτο (αν και δεν είναι του χαρακτήρα του) να τους τα χώσει κατάμουτρα και ο αρχηγός τους: σε ένα ματς που εκ προοιμίου δεν θεωρούνταν ως υψηλού κινδύνου, ο Διαμαντίδης (ο οποίος περπατάει στα 35) αναγκάστηκε να μείνει στο παρκέ επί τριάντα λεπτά και 19 δευτερόλεπτα, ενώ κανονικά θα έπρεπε από την ανάπαυλα κιόλας να παίζει με την κόρη του!

Τουτέστιν κόντρα στο Ρέθυμνο, ο λεγάμενος υποχρεώθηκε ν' αγωνιστεί επτά λεπτά παραπάνω απ' ό,τι με την Αρμάνι Μιλάνο και με τη Φενέρμπαχτσε Ούλκερ και να βάλει και υπερτριπλάσιους πόντους!

Αυτά βεβαίως θα τα βρει η υπηρεσία στα ενδότερα της ομάδας, διότι όπως έλεγε σε τέτοιες περιπτώσεις και ο συχωρεμένος ο Μπράιαν Κλαφ, «συζητήσαμε οι παίκτες μου κι εγώ για ένα μισάωρο και αποφασίσαμε ότι είχα δίκιο»!

Κατ' αναλογίαν, και οι παίκτες του Παναθηναϊκού ξέρουν ότι το δίκιο είναι με το μέρος του Ιβάνοβιτς, ο οποίος εδώ και χρόνια έχει βαλθεί να διαψεύσει εκείνη την ατάκα του Νταλί για την τελειότητα...

Πηγή: Goal