Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός διεκδικούν σε λίγες ώρες το πρώτο τρόπαιο της σεζόν σε μια... ορθή επανάληψη της τελευταίας πενταετίας! Από το 2008 και μετά οι «αιώνιοι» μονωπολούν τους τελικούς κυπέλλου στο κλειστό του Ελληνικού, με τις νίκες (και τις κατακτήσεις) να είναι απόλυτα μοιρασμένες (δύο για κάθε ομάδα). Συνήθως το θέαμα εντός των τεσσάρων γραμμών είναι πλούσιο, η εξέλιξη του αγώνα αμφίρροπη ωστόσο το «πακέτο» του τελικού δεν συμβαδίζει με την εικόνα στις εξέδρες. Τελικός κυπέλλου με 900 άτομα για κάθε ομάδα. Πολύ ωραία!

Και πριν από δύο εβδομάδες βλέπαμε τα final 8 σε Ιταλία και Ισπανία να διεξάγονται σε κατάμεστα γήπεδα και να διοργανώνεται πραγματική γιορτή του μπάσκετ. Υπάρχει περίπτωση να τα δούμε όλα αυτά και στην Ελλάδα; Ούτε μία στο εκατομμύριο!! Όπως πριν από τέσσερα χρόνια, όπως πριν από τρία χρόνια, όπως πρόπερσι, όπως πέρσι, όπως φέτος, όπως του χρόνου και του παραχρόνου το σκηνικό θα είναι ΙΔΙΟ!

Τεράστια «κενά» ως... ζώνες ασφαλείας, με τους φίλους του Παναθηναϊκού να κάθονται στη Δύση, τους φίλους του Ολυμπιακού στην Ανατολή και να ανταλλάσουν καπνογόνα, κροτίδες και ένα σωρό άλλα... αντικείμενα. Αυτόν τον τελικό θέλουμε, αυτό τον τελικό (θα) έχουμε. Ομως αυτά ας τα αφήσουμε να περάσουν σε δεύτερη μοίρα, ουδείς να ασχοληθεί με εξέδρες και... αστυνομικό ρεπορτάζ, παρά μόνο με το διά ταύτα!

Ποιο είναι αυτό; Το αγωνιστικό κομμάτι και ΜΟΝΟ αυτό! Εκεί όπου με μια πρώτη ματιά ο Παναθηναϊκός φαίνεται πως έχει το προβάδισμα. Η απουσία του Έισι Λο είναι τεράστια απώλεια για τον Ντούσαν Ίβκοβιτς, αφού ο Αμερικανός γκαρντ, εκτός του ότι είχε «δέσει» (σ)την περιφέρεια του Ολυμπιακού και μπορούσε να «χωρέσει» στην ίδια πεντάδα με τον Βασίλη Σπανούλη, είχε τις παραστάσεις και την εμπειρία για ένα μεγάλο ματς όπως ο τελικός του κυπέλλου.

Όμως το «παράσημο» που αποκόμισε στο παιχνίδι με τη Γαλατασαράι (ήτοι την κάκωση στο αριστερό του γόνατο) θα τον αφήσει εκτός αγώνα, προβληματίζοντας ιδιαίτερα τον Σέρβο προπονητή. Άλλωστε δεν ήταν τυχαίο το γεγονός ότι τον συμπεριέλαβε (τελικά) στην αποστολή με προορισμό τη Μόσχα πριν απο δύο εβδομάδες. Υπολογίζει πολύ σε αυτόν. Και φυσικά η προσφορά του στο παρκέ δεν μεταφράζεται στη στατιστική όπου τα νούμερά του είναι (σχετικά) φτωχά.

Πλέον το μπαλάκι πέφτει στους Μάντζαρη και Σλούκα, οι οποίοι θα μοιραστούν τον χρόνο συμμετοχής του και θα κληθούν να βγάλουν τα κάστανα απο τη φωτιά. Στο ΣΕΦ τα είχαν καταφέρει, ειδικά ο πρώην παίκτης του Περιστερίου που είχε αναχαιτίσει τη δημιουργία του Δημήτρη Διαμαντίδη.

Πιστεύει κανείς όμως ότι αυτή τη φορά δεν θα είναι «ψυλλιασμένος» ο Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς; Θεωρώ ότι αυτό το ματς θα είναι τελείως διαφορετικό από τα δύο προηγούμενα της κανονικής περιόδου. Ο Ολυμπιακός θα έχει μια σημαντική απουσία και θα προσπαθήσει να καλύψει εκ των έσω αυτό το κενό. Ο Σλούκας ίσως να έχει (πιο) αναβαθισμένο ρόλο σε αυτό το ματς αφού είναι ένας παίκτης που μπορεί να πάρει προσπάθειες πάνω του και σε νοκ άουτ παιχνίδια που κρίνονται τίτλοι, τέτοιοι παίκτες είναι απαραίτητοι!

Είτε παίξουν για να πάρουν ένα – δύο σουτ, είτε για να έχουν πιο ενεργό ρόλο στην επίθεση. Μην σας φανεί περίεργο αν δείτε τους Κέσελ, Γκετσεβίτσιους να παίρνουν χρόνο συμμετοχής. Και ο λόγος; Είναι πολύ πιθανόν ο Παναθηναϊκός να δώσει ελεύθερα σουτ στον Ολυμπιακό. Και σε μια τέτοια περίπτωση είναι οι κατάλληλοι παίκτες.

Ξαναλέω όμως. Μεγάλο ρόλο θα παίξει κατά πόσο θα μπορέσει ο Ολυμπιακός να σταματήσει και πάλι τη δημιουργία του Παναθηναϊκού. Τεράστιο ενδιαφέρον παρουσιάζει και πάλι το «ματς απ» Ντόρσεϊ-Μπατίστ, με τους «πράσινους» να στοχεύουν τον Αμερικανό του Ολυμπιακού προκειμένου να τον φορτώσουν με φάουλ απο νωρίς. Αν το καταφέρουν και ο Ντόρσεϊ κάτσει γρήγορα στον πάγκο, οι «ερυθρόλευκοι» θα έχουν μεγάλο πρόβλημα κάτω από το καλάθι. Όπως είχαν στο ματς με τη Γαλατά, αφού τη στιγμή που βγήκε ο Ντόρσεϊ οι Τούρκοι ξαναμπήκαν στο ματς. Είπαμε. Μεγάλος παίκτης δεν είναι, αλλά είναι εκείνος που έχει φέρει συνοχή και ενέργεια στην άμυνα!

Το δεύτερο «ματς απ» που είναι άξιο προσοχής θεωρώ ότι θα είναι αυτό μεταξύ Καϊμακόγλου-Πρίντεζη. Οι δύο φόργουορντ κάνουν εξαιρετική σεζόν και είναι από τα κλειδιά των δύο ομάδων. Τα αυτονότητα δεν είναι ανάγκη να τα αναφέρουμε. Δηλαδή σε τί μέρα που θα βρεθούν οι Σπανούλης, Διαμαντίδης. Είναι η αρχή και το τέλος των «αιωνίων» και από τα χέρια του αναμένεται να περάσουν (και να ξεκινήσουν) οι περισσότερες επιθέσεις.

Βέβαια στο παιχνίδι του ΣΕΦ, αμφότεροι δεν ήταν εκείνοι που έκαναν τη διαφορά (τουλάχιστον για τον Ολυμπιακό), και τον συγκεκριμένο ρόλο που ανέλαβαν οι υπόλοιποι. Ο Διαμαντίδης «ξύπνησε» στο τέλος αλλά για 35 λεπτά ήταν «εξαφανισμένος» από την άμυνα των «ερυθρολεύκων». Όμως είναι τελείως διαφορετικό όταν παίζεις σε έναν τελικό και τελείως διαφορετικό σε ένα ματς κανονικής περιόδου που υπάρχουν περιθώρια... διόρθωσης στα πλέι οφ.

Εν κατακλείδι. Είναι ένας τελικός που ΟΛΑ τα αποτελέσματα είναι ανοικτά. Παρόλα αυτά, θεωρώ ότι ο Παναθηναϊκός έχει το ελαφρύ προβάδισμα όσον αφορά το αγωνιστικό κομμάτι, σε αντίθεση με τον Ολυμπιακό που έχει μια πλειάδα νέων παικτών και θέλουν σαν τρελοί να κατακτήσουν κάποιο τρόπαιο. Κακά τα ψέμματα, αλλά η «δίψα» μιας νεανικής ομάδας, που ξεκινάει φέτος το «χτίσιμο» ενός ρόστερ με μέλλον, είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτή μιας... φτασμένης. Είναι όμως και αρκετή;

Εις το επανιδείν.

Πηγή: Sentragoal.gr