Ο Γιώργος Κογκαλίδης σε άρθρο του με τίτλο "Ο Ολυμπιακός μας γύρισε στο... 1963" στο ebasket.gr θέτει κάποια καίρια ερωτήματα!
Αναλυτικά:
Ήταν μια από τις πιο τραγικές και συνάμα πιο μεγάλες στιγμές τής ιστορίας αυτού τού τόπου. Ο αγωνιστής τής δημοκρατίας, Γρηγόρης Λαμπράκης, χτυπήθηκε θανάσιμα στη Θεσσαλονίκη από το παρακράτος. Το τρίκυκλο, ο Σπύρος Γκοτζαμάνης, ο Μανώλης Εμμανουηλίδης και ο «τίγρης» (Μανώλης Χατζηαποστόλου)… Κάπως έτσι, μετά τετραήμερη μάχη, ο Λαμπράκης έγινε μάρτυρας και ταυτόχρονα σύμβολο του λαϊκού αγώνα. Αλλά τι σχέση έχει ο Ολυμπιακός με όλα αυτά;
Όταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής πληροφορήθηκε τη δολοφονική επίθεση είπε μια ατάκα, που επίσης έγραψε ιστορία, ως έκφραση (πολιτικής) αβεβαιότητας: «Ποιος επιτέλους κυβερνά αυτόν τον τόπο»; Κάπου εδώ ερχόμαστε στο σήμερα και την καταγγελία που έκανε ο Ολυμπιακός για τον νέο Αθλητικό Δικαστή.
Θα συμφωνήσω με τους αδερφούς Αγγελόπουλους. Ο Νικήτας Βελίας πρέπει να αποβληθεί, όχι για τι είναι οπαδός τού Παναθηναϊκού, αλλά γιατί δεν είχε τον κοινό μέσο νου, να αντιληφθεί πως τέτοιου είδους αναρτήσεις (κατάπτυστες) θα τον ακολουθούν. Από μόνος του ΔΕΝ έπρεπε να δεχθεί αυτή τη θέση, γνωρίζοντας τι έχει γράψει.
Κράμερ εναντίον Κράμερ
Αυτή είναι η μισή αλήθεια. Πάμε να δούμε και τη μεγάλη εικόνα. Ο Ολυμπιακός πρότεινε για πρόεδρο του ΕΣΑΚΕ τον Μιχάλη Μελή, απέναντι στον Βαγγέλη Γαλατσόπουλο, ο οποίος είχε την υποστήριξη τού Παναθηναϊκού. Με την ψήφο τού Κοροίβου (δηλαδή της ΕΟΚ) ο Μελής κέρδισε στα σημεία.
Από τότε έως τώρα -και φαντάζομαι μέχρι τη λήξη τής θητείας τού κ. Μελή– ο Βαγγέλης Λιόλιος κάνει κουμάντο. Ο Ολυμπιακός έχει ένα πλειοψηφικό ρεύμα, το οποίο καταγράφηκε περισσότερες από μία φορές. Αυτή η διοίκηση όρισε τον κ. Βελία στη θέση τού Αθλητικού Δικαστή. Οπότε έρχεται αυτόματα παραλλαγμένο το ερώτημα του Καραμανλή: Ποιος επιτέλους κυβερνά τον ΕΣΑΚΕ;
Οι αδερφοί Αγγελόπουλοι προδήλως εμπιστεύτηκαν -κι εντέλει πρότειναν- λάθος άνθρωπο για τη διοίκηση της Ένωσης. Ο «πράσινος μπαμπούλας» δεν μπορεί να πείσει κανέναν, από τη στιγμή που ο Ολυμπιακός έχει την πλειοψηφία. Να το γράψω και διαφορετικά; Αν ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος και ο Παναθηναϊκός μπορούν να περάσουν «δικό τους άνθρωπο» (αστείοτητες) κάτω από τα ραντάρ, μαγκιά τους και πρόβλημα για τους απέναντι.
Μπορεί να πει κανείς ότι είναι τόσο μεγαλόψυχοι, που παρότι έχουν το… πάνω χέρι, δεν ασχολούνται. Είναι προς τιμήν τους αν συμβαίνει κάτι τέτοιο, αλλά αν δεν έχουν σκοπό να ασχοληθούν, γιατί μπήκαν στην εκλογική μάχη και την έδωσαν με επιτυχή για εκείνους έκβαση; Αν δεν ασχολούνται, γιατί τώρα νιώθουν ότι θίγονται από την αναγνώριση της οπαδικής ταυτότητας του Αθλητικού Δικαστή.
Υπάρχουν παραδείγματα διαιτητών, οι οποίοι έχουν γράψει πολύ χειρότερα για την ομάδα τους (έχω στα χέρια μου κατάπτυστες δημοσιεύσεις, διαιτητή ο οποίος είναι οπαδός της ΑΕΚ), αλλά ο Ολυμπιακός δεν αντέδρασε όταν -και δεν είναι μία φορά- ορίστηκε σε παιχνίδι του.
Προσωπικά δεν αντιλαμβάνομαι τι θέλουν να κάνουν. Όπως επίσης δεν αντιλαμβάνομαι η ανακοίνωση εναντίον ποιανού στρέφεται. Ο νέος Αθλητικός Δικαστής μπορεί να είναι οπαδός τού Παναθηναϊκού και συνάμα να εκτελεί με αυταπάρνηση τα καθήκοντά του. Μπορεί και όχι. Αυτό όφειλε να το κρίνει ο ΕΣΑΚΕ, πριν του αναθέσει τον συγκεκριμένο ρόλο.
Ως πολιτική έκφραση όλη αυτή η ιστορία μοιάζει αποδοχή αποτυχίας. Αν κάποιος σκεφτεί ότι δεν είναι υποχρεωμένοι (προφανώς δεν είναι) να γνωρίζουν τι αναρτά καθένας στα social media, θα πω ότι «ας πρόσεχαν». Άλλωστε δεν είναι η πρώτη φορά που ο Ολυμπιακός την… πατά σε ελεγχόμενο περιβάλλον. Προϋπάρχει η περίπτωση Ηλία Κορομηλά, αλλά αφού δεν ενόχλησε τους «ερυθρόλευκους» το… αδίκημα παραγράφτηκε.
ΠΗΓΗ: ebasket.gr
Super League
Premier League
Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων
Champions League
Europa League
UEFA Conference League
Bundesliga
Serie A
La Liga
Ligue 1
Superleague 2
Κύπελλο Ελλάδας
Euroleague
Basket League
NBA
Eurocup
Basketball Champions League
Volley
Tennis
Πόλο
Στίβος
Αυτοκίνητο