Η Εθνική Ελλάδας ξόρκισε τον δαίμονα το βράδυ της Πέμπτης καθώς έστω και δύσκολα μπόρεσε να κερδίσει την Ισπανία με 90-86 και να πάρει τη πρώτη θέση στον όμιλο. Μία πρώτη θέση, που ισοδυναμεί εν πολλοίς με πρόκριση στην τετράδα. Τα πράγματα δεν είναι εύκολα, είναι, όμως, βατά. Το Ισραήλ, που έχουμε μπροστά μας, δεν είναι μεγαθήριο. Είναι επικίνδυνη ομάδα, από την οποία, όμως, είμαστε καλύτεροι. Και αν περάσουμε το Ισραήλ, μπροστά μας θα έχουμε την Λιθουανία ή την Λετονία. Δύο ομάδες από τις οποίες επίσης είμαστε καλύτεροι, έστω και οριακά. Συν τοις άλλοις η Λιθουανία έχει μία μεγάλη απώλεια, τον Ρόκας Γιοκουμπάιτις, ο οποίος τραυματίστηκε σοβαρά και άφησε την ομάδα του με μετριότητες στην θέση του πλέι-μέικερ. Όπως είναι ο Βελίτσκα και ο Σαργκιούνας.
Ο Γιόνας Βαλαντσιούνας παραμένει σπουδαίος παίκτης, αλλά ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη. Εκτός αν αυτός ο κούκος είναι ο Ντόντσιτς, ο Γιόκιτς ή ο Γιάννης Αντετοκούνμπο. Μερικοί, δηλαδή, από τους κορυφαίους παίκτες του κόσμου. Ο Βαλαντσιούνας δεν ανήκει σε αυτή τη κατηγορία. Ούτε καν στην επόμενη. Είναι ένας πολύ καλός παίκτης, που, όμως στο ΝΒΑ είναι συμπληρωματικός. Ενώ ο Γιάννης είναι σούπερ σταρ.
Διαβάστε επίσης...
Και ο Γιάννης εδώ που τα λέμε δεν μπορεί να φέρει μόνος του μετάλλιο. Πρέπει να τον βοηθήσουν και οι υπόλοιποι, κάτι, που γίνεται. Ο Κώστας Σλούκας είναι ένας από αυτούς. Στα 35 του και λογικά στο τελευταίο του τουρνουά με την Εθνική, ο Ελληνας σούπερ σταρ θέλει να πάρει μετάλλιο. Στο ματς με την Ισπανία και ειδικά στο τέλος έβαλε την υπογραφή του. Θέλει, όμως, να βάλει κι άλλες υπογραφές στο τουρνουά, κάτι, βεβαίως, που μπορεί να κάνει.

Σλούκας VS Αταμάν
Αν τα πράγματα κυλήσουν λογικά, πάμε φουλ για ημιτελικό ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία. Σλούκας, δηλαδή, εναντίον Αταμάν και ο Θεός βοηθός. Η Τουρκία δείχνει πολύ καλό πρόσωπο, έκανε την υπέρβαση με την Σερβία και εκτός των άλλων έχει μονάδες, που κάνουν την διαφορά. Όπως ο Σενγκούν, ο Λάρκιν και ο Οσμαν.
Αλλά και η Εθνική έχει τα ατού της, που προαναφέραμε και που βλέπει όλος ο κόσμος. Η Τουρκία δείχνει να υπερέχει ποιοτικά αλλά σε ένα παιχνίδι μία κι έξω αυτό δεν είναι πανάκεια. Και η Σερβία είναι ανώτερη από την Τουρκία και έχασε. Όπως και το Ισραήλ νίκησε την Γαλλία, της οποίας δεν υπερέχει ποιοτικά.
Το θέμα είναι ότι μία ομάδα, που δεν πίστευε πολύς κόσμος, είναι στον καλό δρόμο. Το μετάλλιο δεν ξέρει κανείς αν θα έρθει, ο Σπανούλης, όμως, ο Γιάννης, ο Σλούκας και όλη η παρέα το θέλουν πολύ. Και όταν το θέλουν πολύ ειδικά αυτοί οι τρεις, τότε οι πιθανότητες για την διάκριση μεγαλώνουν επικίνδυνα.