Το γράφω μετά λόγου γνώσεως αυτό και σοβαρολογώ: πέρα από τον... σεσημασμένο για την καλλιφωνία και μάλιστα σε όλη την γκάμα του ρεπερτορίου, Γιώργο Πρίντεζη, η αναφορά στα μουσικά σχήματα δικαιολογείται και από μια συνήθεια που έγινε λατρεία και παραπέμπει απευθείας σε ένα από τα πιο μεγάλα σουξέ της Αλκηστης Πρωτοψάλτη!

Κι είμαστε ακόμα ζωντανοί στη σκηνή, σαν ροκ συγκρότημακι αν μας αντέξει το σκοινί θα φανεί στο χειροκρότημα...

Η σκηνή που εκτυλίσσεται με ευλάβεια στο «San Pablo» της Σεβίλλης είναι βγαλμένη από το Καρπενήσι, από το Μαρούσι, από το Πο, από το Κάουνας και από την Κωνσταντινούπολη. Δεν υπάρχει ηθικός αυτουργός, δεν είχε δηλαδή κάποιος συγκεκριμένος αυτήν τη φαεινή ιδέα, που γεννήθηκε αυθορμήτως και έγινε αμέσως κτήμα όλων: κάθε φορά που οι παίκτες της Εθνικής εισέρχονται στο γήπεδο, χειροκροτούν δυνατά και το ίδιο ακριβώς συμβαίνει όταν τελειώνουν την καθημερινή δουλειά και κλίνουν προς το κέντρο για να φωνάξουν «ζντό» και «Ελλάς»!

Ως γνωστόν, όλα για κάποιον λόγο συμβαίνουν και στην προκειμένη περίπτωση το πράγμα μιλάει από μόνο του, αλλά φρόντισε κιόλας να το τεκμηριώσει ο Κώστας Βασιλειάδης: «Εγινε τυχαία και ξαφνικά την πρώτη φορά, μας άρεσε, το συνηθίσαμε και το πάμε σχοινί κορδόνι σε κάθε προπόνηση. Το πρώτο χειροκρότημα έχει το νόημα να αντλήσουμε δύναμη, αποφασιστικότητα και πάθος για να δουλέψουμε εντατικά και σωστά. Το δεύτερο, στο τέλος της προπόνησης, σημαίνει ότι δουλέψαμε καλά και γυρίζουμε ευχαριστημένοι και γεμάτοι στο ξενοδοχείο».

Τα παλαμάκια αποτελούν πλέον μέρος της καθημερινής ρουτίνας μιας ομάδας, η οποία βαφτίζεται απόψε στην κολυμπήθρα του «San Pablo, αλλά και του Σιλωάμ για να εξαγνιστεί από τις αμαρτίες των τελευταίων ετών και για να χαράξει μια νέα πορεία...

Το ηχηρό σύνθημα της Εθνικής σε αυτή την πορεία δεν είναι άλλο από το χειροκρότημα της επόμενης προπόνησης που θα δείχνει επί καθημερινής βάσεως εάν την έχει αντέξει το σχοινί πάνω στο οποίο θα ακροβατεί το προηγούμενο βράδυ.

Αξιον εστί, μάγκες!

Πηγή: sentragoal.gr

MUNDOBASKET 2014