Διαβάζοντας έναν άρθρο τους Financial Times σχετικά με το αν και πόσο άλλαξαν τα media στην εποχή της κρίσης, προκειμένου να αναπροσαρμόσουν την λειτουργία τους με βάση τις απαιτήσεις του καιρού, έπιασα τον εαυτό μου να κάνει την αναγωγή στο σημερινό καθεστώς στα ελληνικά αθλητικά media και να αναρωτιέται για ποιο λόγο δεν έχουμε όλοι εμείς αλλάξει αντίληψη για τη δουλειά και τον ρόλο μας, δηλαδή για ποιο λόγο επιμένουμε να διηγούμαστε μαύρες ιστορίες που αφορούν τους μεγάλους συλλόγους και αφήνουμε να περνούν στα ψιλά ή στα ... άγραφα αθλητικές ιστορίες με πρωταγωνιστές που τα καταφέρνουν στην κρίση και στέλνουν ένα σωρό θετικά μηνύματα προς την ελληνική κοινωνία, σε μια εποχή που αυτή τα έχει μεγάλη ανάγκη.

Με απλά λόγια, τα αθλητικά media μιμούνται τα άλλα media: όπως έξω, έτσι κι εδώ διαβάζεις ένα σωρό ιστορίες για το πώς τα περνάει ο Λάκης Γαβαλάς στη φυλακή, αλλά διαβάζεις πολύ λιγότερες ιστορίες για όλους αυτούς τους Ελληνες που έχουν φτάσει στην απόγνωση και μάλιστα δίχως να έχουν διαπράξει φορολογικά ή οικονομικά εγκλήματα, κακουργήματα ή πλημμελήματα. Παρ' όλο που όταν ξεκινάς να γράφεις στο google τη λέξη “αυτοκτονία” διαπιστώνεις ότι ένα σωρό κόσμος έχει ψάξει το “αυτοκτονίες στην Ελλάδα” και μάλιστα κατ' έτος, ακόμη και οι ειδήσεις της αυτοκτονίας ανθρώπων που απελπίστηκαν λόγω οικονομικών προβλημάτων δεν “κερδίζουν” μια θέση προβολής στα ειδησεογραφικά sites.

Διαβάστε το υπόλοιπο σχόλιο στο Gazzetta.gr

Άλλα Σπόρ SPORTS