Ντούσκος: «Έτρωγα παγάκια για να μείνω στα 70 κιλά - Δεν είχα χαρά» (Vid)

Ο Στέφανος Ντούσκος, μίλησε στην εκπομπή του Alpha, Happy Day, για τις σκληρές προπονήσεις, αλλά και τη δύσκολη περίοδο στους Ολυμπιακούς Αγώνες το 2016. Αναλυτικά:

“Στους Ολυμπιακούς του Ρίο το 2016, ήμουν στα 70 κιλά έπρεπε κι έπρεπε να διατηρήσω το βάρος μου για να τρέξω. Αν είσαι 70,1 κόβεσαι. Κι ήμουν πλήρωμα μαζί με άλλους τρεις αθλητές για να μπορέσουμε να πάρουμε το όριο της βάρκας που ήταν 70.  Ζοριζόμουν πολύ, είχα 3% λίπος, δεν μπορούσα να χάσω κάτι άλλο, έπρεπε να μην πίνω νερό, να τρώω παγάκια γιατί πεινούσα. Έτρωγα μία μπάρα την ημέρα.

Φτάνεις σε μία απόγνωση. Γι’ αυτό και μετά είπαν στον προπονητή “εγώ τέλος, πάω βαριά κατηγορία, δεν μπορώ να το κάνω άλλο στον οργανισμό μου. Γιατί δεν είχα χαρά, δεν είχα τίποτα.

Επειδή δεν έτρωγα, δεν έπινα, ήμουν συνέχεια με το κεφάλι κάτω, δεν ήθελα να μιλήσω σε κανέναν. Ήταν πολύ δύσκολη περίοδος. Ανησύχησαν και οι γονείς μου. Μου είπαν “σταμάτησέ το”.

Για το Ολυμπιακό μετάλλιο ο ολυμπιονίκης της κωπηλασίας: “Είναι κάτι μοναδικό, κάτι που δεν πίστευα ότι θα καταφέρω. Επειδή ήμουν αουτσάιντερ, δεν είχα κερδίσει ποτέ κάτι αντίστοιχο, πήγα κι είπα ότι θα κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ. Το να ακούς τον Εθνικό ύμνο είναι σπουδαίο.

Νιώθω ότι πρέπει για την Ελλάδα να τα δώσεις όλα, γιατί φοράς το εθνόσημο και όλοι οι Έλληνες σε παρακολουθούν, οπότε σού δίνουν δύναμη. Το άθλημα της κωπηλασίας απαιτεί οκτάωρη προπόνηση με την εθνική ομάδα καθημερινά. Γύρω στις 300 μέρες είμαστε κλεισμένοι εδώ στο Ολυμπιακό κωπηλατοδρόμιο του Σχοινιά.

Οπότε φανταστείτε, είμαστε απομονωμένοι απ’ τον κόσμο, σηκωνόμαστε το πρωί, κάνουμε προπόνηση, τρώμε, κοιμόμαστε. Σηκωνόμαστε, κάνουμε προπόνηση ξανά, τρώμε, κοιμόμαστε και έτσι περνάνε οι 300 μέρες του χρόνου.

Δηλαδή, όλη μας η ζωή είναι μόνο προπόνηση, φαγητό, ύπνος, προπόνηση, φαγητό, ύπνος. Τα ρεπό μας είναι μόνο Πέμπτη απόγευμα, Κυριακή απόγευμα, πολύ μετρημένα. Είμαστε εσώκλειστοι εδώ πέρα. 

Οπότε αυτό είναι πολύ δύσκολο και ψυχικά να το αντιμετωπίσεις. Είναι απαιτητικό το άθλημα, γιατί ανταγωνιζόμαστε αθλητές που είναι στην βαριά κατηγορία και στο σκιφ πάνω από 2 μέτρα. Δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι άλλο από το να κάνουμε περισσότερη προπόνηση από αυτούς και να εστιάσουμε πιο πολύ στην τεχνική μας.