του Αλεσσάντρο Μερκιόρι
Στον τελικό του Μοντεκάρλο για 3η φορά, όπου είχε ήδη θριαμβεύσει το ’21 και το ‘22, ο Έλληνας τενίστας που λυγίζοντας το Νο 2 του κόσμου, Γιανίκ Σίνερ ξαναμπήκε στο Top 10 του παγκοσμίου ranking. Υπάρχει όμως ένα, ναι μεν, αλλά…
Γιατί σε αντίθεση με άλλα παιχνίδια, η τύχη του χαμογέλασε, όχι μία, αλλά δύο φορές. Την πρώτη, όταν ο αντίπαλός του τραυματίστηκε στον μηρό. Τη δεύτερη, και πλέον κραυγαλέα όταν η διαιτητής, Ορελί Τουρτ, μία από τις καλύτερες «Empire» που κυκλοφορούν στα σιρκουϊ δεν είδε ότι η μπάλα, από ντράιβ του Τσιτσιπά είχε περάσει τουλάχιστον κατά 10εκ. τη γραμμή δίνοντας, λανθασμένα τον πόντο υπέρ του.
Ήταν ένα κομβικό σημείο του 3ου σετ, αλλά και του αγώνα γιατί στο 40-40 και με τον Ιταλό να προηγείται 3-1 γκέιμς, ο Σίνερ με break θα μπορούσε να είχε ξεφύγει στο 4-1. Έγινε όμως το 3-2, ο Τσιτσιπάς πήρε τα πάνω του και ανέτρεψε τον αγώνα. Δεν το είδε η διαιτητής, δεν πειράζει, συμβαίνει. Ούτε υπήρχε «hawke eye», γιατί στο χώμα δεν πολύ χρησιμοποιείται. Επιπλέον ο Σίνερ θα μπορούσε, αλλά δεν το έκανε να ζητήσει από την διαιτητή να κατέβει από την καρέκλα της και να δει το σημάδι. Δεν θέλησε όμως να δώσει συνέχεια. Δεν διαμαρτυρήθηκε περαιτέρω και αρκέστηκε σ’ ένα κυνικό fair- play, «Δεν είναι, αυτή η δουλειά μου».
Ανεξάρτητα από τη μεμονωμένη, τυχερή συγκυρία ο Τσιτσιπάς που, στο Head to Head προηγείται πλέον του Σίνερ 6-3, με πέντε νίκες στο χώμα, βρέθηκε δίκαια, και με το σπαθί του να διεκδικήσει το 3ο Masters 1000 της καριέρας του (τα δύο πρώτα, αμφότερα στο Μοντεκάρλο τα είχε κερδίσει, το ’21 και το ’22), όχι μόνο γιατί απέκλεισε τον Σίνερ, αλλά για το όμορφο τένις, τη σιγουριά και την αυτοπεποίθηση που έδειξε από τον 1ο γύρο της διοργάνωσης με την οποία ανοίγει, παραδοσιακά η αυλαία της λεγόμενης «κόκκινης» σεζόν.
Το τελικό 6-4, 3-6, 6-4 σε βάρος του θριαμβευτή του τελευταίου Australian Open, ο οποίος στα τελευταία 28 παιχνίδια είχε ηττηθεί μόνο από τον Αλκαράθ, στο Ίντιαν Ουέλς, χάρισε στον Τσιτσιπά τρεις ολόκληρες θέσεις στο παγκόσμιο ranking, από το Νο 12, στο Νο 9 μαζί με την ελπιδοφόρα επιστροφή του στο Top 10 απ’ όπου είχε βγει, τον περασμένο Φεβρουάριο ύστερα από πέντε χρόνια συνεχόμενης παρουσίας.
Στον τελικό του Μοντεκάρλο, όπου ο Τσιτσιπάς αισθάνεται κυριολεκτικά στο σπίτι του, αφού εκεί μένει, παρέα με τον Σίνερ (τον Τζόκοβιτς, αλλά και άλλους αστέρες του τένις ή της Φόρμουλα 1), αντίπαλός του θα είναι ο Νορβηγός Κάσπερ Ρούουντ που αποκλείοντας 6-4, 1-6, 6-4 το Νο 1, Νόβακ Τζόκοβιτς (ακόμη χωρίς ούτε μία νίκη μες στο ’24), από τον οποίο έως σήμερα δεν είχε καταφέρει να του πάρει ούτε σετ, σκαρφάλωσε στο Νο 6 του κόσμου ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα με τον Τσιτσιπά, του οποίου προηγείται 2-1 στις μεταξύ τους συναντήσεις.
Ανεξάρτητα επίσης από την έκβαση του σημερινού τελικού, γεγονός ότι ο Στέφανος επέστρεψε στις παλιές, υψηλές του επιδόσεις αποδεικνύοντας ότι το χώμα είναι η αγαπημένη του επιφάνεια έχοντας φτάσει, το ’22 στον τελικό του Ρολάν Γκαρός το οποίο και είχε χάσει, από τον Τζόκοβιτς στις λεπτομέρειες έχοντας προηγηθεί 2-0 σετ. Μέχρι το επόμενο, παρισινό Grand Slam (27/5), θα έχει μπροστά του κι άλλες ευκαιρίες, σε Μαδρίτη (22/4) και Ρώμη (6/5) για ν’ αναρριχηθεί ακόμη περισσότερο στο παγκόσμιο ranking.
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις