Τους Ισπανούς τους αντιμετώπισε για πρώτη φορά σε τελικό η Εθνική Ελπίδων στο Euro 1998 και είχε χάσει με μια κάκιστη διαιτησία, την οποία ακόμα θυμούνται οι παίκτες εκείνης της γενιάς, δηλαδή ο Καραγκούνης, ο Μπασινάς, ο Δέλλας, ο Λυμπερόπουλος και οι άλλοι. Τους αντιμετώπισε για δεύτερη φορά η Εθνική Νέων στον τελικό του Euro 2007. Πάλι μας νίκησαν. Τούτη, η κυριακάτικη, είναι η τρίτη σύγκρουση μαζί τους σε τελικό. Ας ελπίσουμε αυτή εδώ (στο Euro U19) να είναι και η φαρμακερή, με το φαρμάκι να πηγαίνει φυσικά στους Ισπανούς και την γλυκιά γεύση της νίκης σε εμάς.

Σε επίπεδο αγοραστικής αξίας, τα ρόστερ των δύο ομάδων ούτε που συγκρίνονται. Σκεφτείτε ότι οι Ισπανοί διαθέτουν έως και ποδοσφαιριστή που έχει γράψει συμμετοχή (κι ας είναι μόνο μια) στην ανδρική ομάδα της Μπάρτσα. Δίπλα στον Μέσι, τον Τσάβι, τον Ινιέστα. Το όνομα αυτού, Ζεράρ Ντεουλοφέου. Ενας κανονικός ζογκλέρ που μέχρι τώρα σε αυτό το Euro U19 δεν έχει μπορέσει να τον σταματήσει κανείς. Ο Τσάνας και οι παίκτες του έχουν ένα σκάρτο διήμερο να «ψαχτούν», να διαβάσουν τον αντίπαλο, να καταστρώσουν ένα σπέσιαλ σχέδιο για τον περιορισμό αυτού του μικρού μάγου. Αν το καταφέρουν, θα είναι σαν να έχουν πάρει τη μισή δύναμη των Ισπανών. Την μπουκιά από το στόμα τους. Εχουν κι άλλους εξαίσιους μικρούς οι «φούριας ρόχας», αλλά σαν κι αυτόν δεν είναι κανένας. Μόνος του «κλείδωσε» τον ημιτελικό με την Γαλλία. Μόνος του θα προσπαθήσει να οδηγήσει την ομάδα του και στον τελικό της Κυριακής.

Λέγαμε παραπάνω για την αγοραστική αξία: σε τέτοια ματς δεν παίζουν ρόλο ούτε τα ευρώ, ούτε τα δολάρια. Παίζει πρώτιστο ρόλο το «μομέντουμ». Αυτό που έδωσε στον Ολυμπιακό την κούπα στην Ευρωλίγκα απέναντι στον Γολιάθ που λεγόταν ΤΣΣΚΑ. Αυτό που έδωσε στην Τσέλσι το βαρύτιμο τρόπαιο του Τσάμπιονς Λιγκ. Αυτό που, αν είναι γραφτό, μπορεί να δώσει στην Ελλάδα το τρόπαιο την Κυριακή. Υπομονή ως τότε και όλες οι απορίες θα λυθούν.

Πηγή: sday.gr