Κι όταν κάποια από τις… μικρές εθνικές ομάδες σημειώσει κάποια επιτυχία αποθεώνουμε τους πιτσιρικάδες μέχρι το επόμενο ματς που θα τους… ξεχάσουμε έτσι χωμένοι όπως θα είναι στους πάγκους των ομάδων τους. Μόνο που οι παίκτες αυτής της εθνικής μπορεί να σταθούν περισσότερο τυχεροί από τους προηγούμενους. Όχι επειδή έχουν περισσότερο ταλέντο ή τύχη από τους προηγούμενους, αλλά επειδή υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες για να μη χαθούν!

Με δεδομένη την οικονομική κρίση (και) στο ποδόσφαιρο οι περισσότερες ομάδες, ακόμα και οι μεγάλες αδυνατούν να κάνουν μεταγραφές. Κάποιες δεν μπορούν με βάση τους κανονισμούς, κάποιες άλλες επειδή δεν έχουν χρήματα. Το να δώσουν ευκαιρίες λοιπόν στα φυντάνια τους είναι μονόδρομος.

Ακόμη και η μόνη εύρωστη ομάδα αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα, ο Ολυμπιακός, «ψηφίζει» ελληνικά. Προσπαθεί να ελληνοποιήσει την ομάδα του, όχι μόνο επειδή του το επιβάλλει η ΟΥΕΦΑ, αλλά και γιατί ο κόσμος πρέπει μέσα στο γήπεδο να βλέπει και κάποια δικά του παιδιά.

Όταν ομάδες μεγάλες, όπως η ΑΕΚ, λένε έστω κι ανεπίσημα, ότι δίνουν ακόμα και τους πιτσιρικάδες τους για να πάρουν κανένα ευρώ καταλαβαίνουμε ότι τα παιδιά αυτά δεν μπορεί να χαθούν. Πάρτε παράδειγμα τον Άρη. Με 13 παίκτες ξεκινά τη χρονιά. Κι έτσι πιτσιρικάδες που αξίζουν χρυσάφι. Δεν μπορεί να μη δώσει ευκαιρία και σ’αυτούς δεν μπορεί να κάνει αλλιώς. Θα υποχρεωθεί, όπως πέρσι ο Πανιώνιος και ο ΟΦΗ να δώσει ευκαιρίες στους νέους.

Τα πράγματα λοιπόν αλλάζουν εντυπωσιακά υπέρ των νέων αυτών παιδιών. Οι ευκαιρίες θα τους δοθούν. Ακόμα κι οι ξένες ομάδες, όχι οι μεγάλες, αλλά οι… μικρομεσαίες από την Αγγλία, τη Γερμανία, την Ιταλία σε νέα παιδιά… κλείνουν το μάτι. Προτιμούν να τα παίρνουν έτσι άγουρα όπως είναι και να τα μεγαλώνουν με τη δική τους φιλοσοφία.

Στα χρόνια του ’60 και του ’70 οι ομάδες δεν άφηναν τους παίκτες τους να φύγουν. Φοβόντουσαν την αντίδραση των οπαδών τους και οι περισσότερες ομάδες δεν είχαν εμπιστοσύνη στους Έλληνες. Στη δεκαετία του ’80 με τον Αναστόπουλο άνοιξαν τα σύνορα, αλλά και πάλι έφυγαν ελάχιστοι. Τις επόμενες δύο δεκαετίες και με το νόμο Μπόσμαν στο εξωτερικό έπαιξε και η… κουτσή Μαρία. Οι περισσότεροι φυσικά έπειτα από δύο χρόνια ξενιτιάς κι ελάχιστες συμμετοχές γύρισαν πίσω άπρακτοι.

Τώρα η λογική αλλάζει. Ο Παπαδόπουλος στη Γερμανία είναι το τρανό παράδειγμα. Τον πήραν από τα… αζήτητα του Ολυμπιακού και τον έκαναν παίκτη πρώτης γραμμής.Αυτοί που δουλεύουν, αυτοί που είναι σοβαροί κι έχουν ταλέντο μπορούν να ζεσταθούν στον  ήλιο ενός μεγάλου ξένου πρωταθλήματος. Οι υπόλοιποι θα μείνουν εδώ και θα περιφέρονται στην έρημο που λέγεται ελληνικό ποδόσφαιρο!

Πηγή: pamesports.gr