Δε χωρά αμφισβήτηση ότι οι ερυθρόλευκοι διαθέτουν το πληρέστερο και ποιοτικότερο roster στην Ελλάδα. Είναι, επομένως, εξαιρετικά δύσκολο να τους «κοντράρεις» στην έδρα τους ακόμα και σε μία μέτρια εμφάνιση.
Η Ξάνθη δεν κατάφερε να προηγηθεί στο «κακό ημίχρονο» του Ολυμπιακού και, μοιραία, έπεσε θύμα διασυρμού όταν οι ερυθρόλευκοι ανέβασαν στροφές. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι πρωταθλητές πέτυχαν «το τερπνών μετά του ωφελίμου» καθώς εκτός από το αναμενόμενο τρίποντο έκαναν και συντήρηση δυνάμεων για το προσεχές παιχνίδι απέναντι στη Μονπελιέ.
Α ημίχρονο: η τριάδα Μοντέστο – Γκρέκο – Μασάδο δεν είχε χημεία
Ένας από τους σημαντικότερους «κινητήριους μοχλούς» ανάπτυξης στο ποδόσφαιρο είναι ο άξονας. Οι μέσοι διαμορφώνουν το ρυθμό του αγώνα, μοιράζουν τη μπάλα στις πτέρυγες και προσφέρουν βοήθειες στον επιθετικό και τα εξτρέμ. Ακριβώς εκεί ήταν το πρόβλημα του Ολυμπιακού στο πρώτο ημίχρονο, γεγονός που αποδεικνύει πόσο απαραίτητος είναι ο Μανιάτης στο συγκεκριμένο τμήμα του γηπέδου.
- Μασάδο: δε μπορεί, ακόμα, να αντικαταστήσει επάξια τον φορμαρισμένο Ιμπαγάσα. Είναι ποιοτικός αλλά «τραβιέται πολύ μπροστά» και δεν αποτελεί τον συνδετικό κρίκο μεταξύ μεσοεπιθετικής γραμμής.
- Γκρέκο: είναι πασιφανές ότι έχει ταλέντο «με τη μπάλα στα πόδια» αλλά δε συνεργάζεται με τους συμπαίκτες του σε πρώτο χρόνο. Επίσης, είναι soft ανασταλτικά με αποτέλεσμα να προσφέρει περιορισμένες αμυντικές βοήθειες στον Μοντέστο
- Μοντέστο: είναι «σταθερή αξία» στον άξονα αλλά δε μπορεί να ελέγξει ολόκληρο το χώρο, αν δεν έχει δίπλα του ένα παίκτη «τύπου Μανιάτη» σε υποστηρικτικό ρόλο. Μοιραία, λοιπόν, ήταν «μόνος στα μετόπισθεν του κέντρου» και ο Ολυμπιακός δέχτηκε αρκετές επικίνδυνες αντεπιθέσεις.
Σχόλιο: Η Ξάνθη εκμεταλλεύτηκε την αναποτελεσματική συνεργασία των ερυθρόλευκων χαφ και κράτησε εύκολα το μηδέν στην άμυνα, δίνοντας έμφαση στις ορθές αλληλοκαλύψεις και τη δύναμη στις προσωπικές μονομαχίες. Ήταν «στημένη σωστά» και αντιμετώπισε ρεαλιστικά μία τόσο δύσκολη αναμέτρηση.
Μονοδιάστατη ανάπτυξη
Το αμυντικογενές 4-3-3 της Ξάνθης οδήγησε στη δημιουργία συμπαγούς ανασταλτικής γραμμής, η οποία όχι μόνο ήταν δυσκατάβλητη κάθετα αλλά ανάγκαζε τα μπακ των γηπεδούχων να «ανέβουν» προκειμένου να δημιουργήσουν ευκαιρίες. Ωστόσο, η «ανισορροπία δυνάμεων» στις πτέρυγες κατέστησε προβλέψιμη την ανάπτυξη των γηπεδούχων:
- δεξιά πλευρά: ο αμυντικογενής μπακ Μανιάτης δεν είχε επαρκή συνεργασία με τον «κατά συνθήκη εξτρέμ» Φουστέρ, διότι αφενός ο Μανιάτης δεν ανέβαινε συχνά αφετέρου ο Φουστερ δε μπορεί να «παίξει τη γραμμή» αλλά προτιμά πιο περιφερειακό ρόλο.
Μοιραία, λοιπόν, η πλειοψηφία των οργανωμένων επιθέσεων κατευθύνθηκε προς την αριστερή πλευρά όπου ο φορμαρισμένος επιθετικογενής Χολέμπας και ο ποιοτικός με «τη μπάλα κάτω» Αμπντούν υπόσχονταν πληθώρα ρηγμάτων στην άμυνα της Ξάνθης. Αυτό ακριβώς διέγνωσε ο Κωστένογλου και υπερφόρτωσε τη δεξιά πτέρυγα της ομάδας του, με αποτέλεσμα να βρίσκονται πάντα δύο αμυντικοί γύρω από τον κάτοχο της μπάλας και ένας να ακολουθεί τον «παίκτη που έκανε την κίνηση κοντά του».
Σχόλιο: Ο Ολυμπιακός ήταν επιθετικά ακίνδυνος στο πρώτο ημίχρονο, αλλά ευτύχησε να προηγηθεί από μία στημένη φάση που άνοιξε το δρόμο για την εμφατική εμφάνιση του δευτέρου ημιχρόνου.
Β ημίχρονο: Ο Dr Jekyl έγινε Mr Hyde
Η κακή εμφάνιση του πρώτου ημιχρόνου ανησύχησε τον Ζαρντίμ, ο οποίος αποφάσισε να αλλάξει θέση τον Αμπτνούν (τον μετέφερε δεξιά) και να δώσει εντολή για συχνές προωθήσεις στον Μανιάτη. Με αυτό τον τρόπο, επήλθε ισορροπία στις πτέρυγες και οι οργανωμένες επιθέσεις κατανεμήθηκαν ισόποσα αποσυντονίζοντας την άμυνα των φιλοξενούμενων.
Επιπρόσθετα, ο Γκρέκο «πήρε μέτρα» παίζοντας ουσιαστικά ρόλο δεύτερου επιτελικού χαφ δίπλα στον Μασάδο. Με αυτό τον τρόπο, οι γηπεδούχοι αύξησαν την πίεση προς την περιοχή της Ξάνθης και μείωσαν τις αποστάσεις μεταξύ των ποδοσφαιριστών τους σε κατάσταση επίθεσης.
Αξίζει, επιπλέον, να σημειωθεί ότι οι παίκτες του Ολυμπιακού σταμάτησαν να υποτιμούν τον αντίπαλο και προσπάθησαν να «καθαρίσουν γρήγορα» το παιχνίδι ώστε να μην καταπονηθούν σωματικά ενόψει Champions League. Αυτό ακριβώς συνέβη: οι πρωταθλητές απέδωσαν στο 100% των δυνατοτήτων τους για 25 λεπτά, εκμεταλλεύτηκαν τη χαώδη διαφορά ατομικής ποιότητας με τους αντιπάλους και χάρισαν γκολ και θέαμα στους φιλάθλους.
Συμπέρασμα
Στο ελληνικό πρωτάθλημα, ο Ολυμπιακός είναι απόλυτος κυρίαρχος: 25 λεπτά σοβαρότητας αρκούν για να υποσκελίσει οποιονδήποτε αντίπαλο στην έδρα του. Ζητούμενο, πλέον, αποτελεί η ανταγωνιστική ευρωπαϊκή πορεία. Μία πορεία που, δυστυχώς, απαιτεί ανταγωνιστικό εγχώριο πρωτάθλημα που θα αναγκάσει τους ερυθρόλευκους να αποδίδουν στο 100% για 90 λεπτά κάθε αγωνιστική. Η ευκολία κατάκτησης των τριών βαθμών κάθε εβδομάδα αποτελεί τροχοπέδι για να αλλάξει επίπεδο η αγωνιστική εικόνα της ομάδας.
ΠΗΓΗ: overlap.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις