Της Αγίας Ευφροσύνης σήμερα. Βοήθειά μας. Γι' αυτό και επιλέξαμε τους στίχους του Κώστα Βέργου που τραγούδησε ο μέγας Δημήτρης Μητροπάνος. Και πάνε γάντι σε αυτό που είδαμε πάλι σε ένα παιχνίδι πρωταθλήματος στην Ξάνθη. Βγαίνει στα ραδιόφωνα ο Παναγιώτης Βαρούχας και λέει ο άνθρωπος το αυτονόητο. Ο διαιτητής αυτός που σφύριξε το ματς Ξάνθης - Αρη πρέπει από σήμερα να τον πιάσεις από το αυτί και να τον πας σπίτι του. Και ο Παναγιώτης Βαρούχας δεν ερμήνευσε την... αποκάλυψη του Ιωάννη. Ο,τι είδε όλη η Ελλάδα είπε ο άνθρωπος. Το σκορ ήταν 1-0 υπέρ της Ξάνθης και ο διαιτητής Μαντάκης δεν δίνει πέναλτι στον Αρη στην ανατροπή του Τάτου. Εάν το έδινε, μπορεί ο Αρης να ισοφάριζε και μπορεί να έπαιρνε και το ματς. Μπορεί να έχανε όμως και 4-0. Αλλά κανείς δεν γνωρίζει ποια θα ήταν η εξέλιξη του ματς εάν έδινε το πέναλτι αυτό που έβγαζε μάτια στην ομάδα του Αρη.

Το φωνάζουν και οι πέτρες ότι είναι πέναλτι. Οι δηλώσεις βέβαια απαγορεύονται, για να τους προστατεύσουν. Γνωστό εδώ και χρόνια αυτό το παραμύθι. Διότι εάν είχε ευαισθησία, θα έπρεπε να βγει και να πει το αυτονόητο: «Κύριοι, ναι, ήταν πέναλτι και έκανα λάθος». Γειασάν το παλικάρι θα έλεγε ο ελληνικός λαός. Αλλά τι κάνουν όλοι; Κρύβονται, σιωπούν, δεν μιλάνε και πολλοί από αυτούς σε κοιτούν όταν τους ρωτάς και χαμογελούν με τουπέ και ειρωνικά. Οι παρατηρητές μόνιμα τους βγάζουν στην πούδρα και έτσι η ζωή συνεχίζεται και κάθε χρόνο κανονικά και με μικρές αποκλίσεις η βαθμολογία κανονικά πρέπει να είναι ανάποδα. Το πέναλτι σε βάρος του Τάτου απλά είναι μία ακόμη αφορμή για το σχόλιο. Σε κάθε ματς συμβαίνει. Αλλά δεν αλλάζει τίποτα. Και το χειρότερο απ' όλα είναι η υποκρισία όλων μας.

Κύριε Καραμελίδη μου...

Και τι γίνεται σήμερα; Αυτό που τραγουδούσε ο Μητροπάνος σε στίχους του Κώστα Βέργου.

Κλαίει ο πασάς, κλαίει ο μαχαλάς, την κυρά Φροσύνη κλαίει κι ο αραμπάς, όλη η ρωμιοσύνη κι όλος ο ντουνιάς. Τι λέτε και εσείς, κύριε Καραμελίδη μου;

Στο ψυγείο των αναμνήσεων

Βγάζει μια ανακοίνωση η ομάδα που αδικείται και αυτός είναι ο τρόπος διαμαρτυρίας όλων. Και από την επομένη ο Μαντάκης και ο κάθε Μαντάκης ορίζεται στο επόμενο παιχνίδι. Και εάν έχει κάνει όργια, τον βάζουν στο... ψυγείο των αναμνήσεων, ξεχνιέται και επανέρχεται δριμύτερος όταν έχει ξεχαστεί, για να σφυρίξει ξανά, βεβαίως βεβαίως. Και ζουν κάθε φορά εκείνοι καλά και οι άνθρωποι της ΚΕΔ ακόμη καλύτερα. Η διαιτητική ζωή στο ελληνικό ποδόσφαιρο συνεχίζεται και κυλάει σαν γάργαρο νερό. Ούτε Μαντάκης ούτε ζημιά.

Πως είπατε;

Το πιο φωτεινό παράδειγμα δεν είναι άλλο από τον Γιάχο. Με όλα αυτά που είδε όλη η Ελλάδα στον τελικό του Κυπέλλου, ο Γιάχος όχι μόνο δεν πήγε από το αυτί και σπίτι του, που λέει και ο Βαρούχας, όχι μόνο δεν διαγράφηκε, αλλά σφύριξε έναν μήνα μετά σε ευρωπαϊκό παιχνίδι και εξακολουθεί να σφυρίζει στο πρωτάθλημα.

Πηγή: Goal

Άρης Ποδόσφαιρο Superleague SPORTS