Ελλάς Ελλήνων στόπερ

Παρά την απουσία του πάντως και μολονότι θα λείψει και ο Κατσουράνης που είναι πάντα μια λύση (και) για τα μετόπισθεν, και πάλι στα στόπερ ο Σάντος έχει λύσεις. Κι ας λείπει και ο Κυριάκος Παπαδόπουλος, που πριν μπλέξει στην ατελείωτη ιατρική του περιπέτεια, ήταν ο ακριβότερος παίκτης της Εθνικής.

Παρά την απουσία τεσσάρων αστεριών της ελληνικής άμυνας (στους τρεις που λείπουν θα πρέπει να βάλουμε και τον Αβραάμ Παπαδόπουλο, βασικό πριν τραυματιστεί) ο Σάντος έχει για το κέντρο της άμυνας αρκετές λύσεις πρώτης γραμμής. Εκτός από το φορμαρισμένο δίδυμο του Ολυμπιακού (Σιόβας και Μανωλάς), υπάρχει και ο Βύντρα που στη Λεβάντε στόπερ παίζει, και δεν έχουν κληθεί ο Μαλεζάς και ο Μόρας -στο παρελθόν λύσεις χρησιμότατες.

Αλλοι
Δεν νομίζω ότι υπάρχει άλλη ευρωπαϊκή χώρα με τόσους εξαιρετικούς κεντρικούς αμυντικούς. Η Ιταλία, πατρίδα κάποτε μεγάλων αμυντικών, έχει στόπερ με τα οποία γελάει ο κόσμος: αρκεί να δείτε τι έκανε στους Κελίνιδες και στους Μπονούτσιδες ο Ντρογκμπά στο ματς της Γιούβε με τη Γαλατά. Αν η Κάλιαρι φτάνει να δώσει 500 χιλιάδες για τον Οικονόμου του ΠΑΣ, καταλαβαίνετε τι δύσκολο είναι να βρεθεί εξίσου καλός μικρός στην Ιταλία! Οι Αγγλοι τρέμουν στην ιδέα ότι σύντομα θα χρειαστεί να αντικατασταθούν στην εθνική τους ο Φέρντιναντ και ο Τέρι. Οι Γερμανοί ψάχνουν στα μετόπισθεν τους διαδόχους του Ζάμερ και του Κόλερ δεκαπέντε χρόνια: η Μπάγερν δεν έχει Γερμανούς και ο μόνος στόπερ της προκοπής στην Μπουντεσλίγκα είναι ο Χούμελς. Οι Ισπανοί βγάλανε μια οκταετία με τον Πικέ, τον Πουγιόλ και τον Ράμος και τέταρτο δεν έχουν: κοτζάμ Μπαρτσελόνα χρησιμοποιεί στις θέσεις ως στόπερ τον κόφτη Μασκεράνο και τον αριστερό μπακ Αντριάνο. Οι Γάλλοι, αν μπορούσαν, θα κλωνοποιούσαν τον Ντεζαγί και τον Τουράμ, ίσως και τον αρχοντικό Μπλαν: οι διάδοχοι αυτών ήταν κατώτεροί τους και γι' αυτό άλλωστε θα δώσουν μπαράζ πρόκρισης στο Μουντιάλ. Καλούς στόπερ μπορείς να βρεις σε διάφορες χώρες, αλλά τόσο πολλούς μαζί έχουμε μόνο εμείς.

Αξία
Εντυπωσιακές είναι οι καριέρες των αμυντικών μας στο εξωτερικό. Ο Νταμπίζας στην Αγγλία λατρεύτηκε. Ο Δέλλας έφτασε στη Ρόμα ύστερα από τρεις μήνες στην Περούτζια. Ο Κατσουράνης στην Μπενφίκα ως λίμπερο καθιερώθηκε. Ο Κυργιάκος έπαιξε αξιοπρεπέστατα σε ένα σωρό χώρες υπογράφοντας συμβόλαια τεράστια. Ο Μαλεζάς και ο Μόρας όπου έπαιξαν, τη φανέλα του βασικού την πήραν σπίτι. Ο Παπασταθόπουλος έφτασε στη δευτεραθλήτρια Ευρώπης Ντόρτμουντ και η αξία τού Κούλη Παπαδόπουλου στη Σάλκε απογειώθηκε. Ο Βύντρα μόλις πήγε στη Λεβάντε του είπαν «είσαι στόπερ, ξέχνα τα γιουρούσια στα δεξιά, και κοίτα να βγαίνεις πρώτος στην μπάλα». Κανείς στη Λεβάντε δεν μιλάει για «Βυντριές». Την τελευταία δεκαετία πάνω από δέκα κεντρικοί αμυντικοί έκαναν αξιοπρεπέστατα πράγματα στην Ευρώπη: στους προαναφερθέντες πρέπει να προσθέσουμε και τον Ταυλαρίδη, που τράβηξε το ενδιαφέρον της Αρσεναλ και έπαιξε για χρόνια στη Γαλλία, αλλά και τον Καψή, που αν δεν είχε «γυάλινα» πόδια, θα έπαιζε στην Μπορντό ακόμα!

Πρωταγωνιστές
Γιατί βγάζουμε τόσο καλούς στόπερ; Διότι ακόμα και στα πρωταθλήματα των Νέων, όλοι παίζουν για να μη χάσουν. Εβλεπα πέρυσι τους τελικούς των πρωταθλημάτων των Ενώσεων: θυμάμαι και στην Ενωση Σωματείων Αθήνας και στην αντίστοιχη της Βορείου Ελλάδος υπήρχαν τέσσερα δεκαπεντάχρονα στόπερ, (όλα παιδιά πάνω από 1,80 μ.), που έβγαζαν μάτια! Η λογική του «παίζω για να μη χάσω» καθιστά τους παίκτες της άμυνας πρωταγωνιστές: ενώ στις πιο πολλές χώρες του κόσμου σημαντικοί είναι οι κυνηγοί που σκοράρουν, εδώ τα μπράβο από τους προπονητές πάνε σε αυτούς που καθαρίζουν. Οι μικροί γίνονται και ηγέτες, και αρχηγοί: αν δείτε τον 19χρονο Λεάντρο, δανεικό στην Καλλονή από τον Ολυμπιακό, θα νομίζετε ότι είναι βετεράνος στη Super League.

«Τριάντα»
Το καλοκαίρι στο Παγκόσμιο Νέων είχα πει στον προπονητή του Μεξικού, Σέρχιο Αλμαγκέρ, μετά την ήττα του από τη δική μας Εθνική, ότι η ομάδα του έχει επιθετικούς με σπάνιο ταλέντο. Ο άνθρωπος, αντί να κολακευθεί, με ρώτησε αν μπορώ να πω στον Κώστα Τσάνα να του δώσει δυο στόπερ δικά μας, μπας και προκριθεί! Δεν είχε άδικο. Αν ήμουν μάνατζερ και διάλεγα να εκπροσωπήσω έναν παίκτη κάτω των 21 χρόνων, αυτός θα ήταν ο Τριανταφυλλόπουλος του Παναθηναϊκού. Στα 20 του μετράει ήδη 15 συμμετοχές σε μια γνωστή ευρωπαϊκή ομάδα όπως ο ΠΑΟ και αν η Παρί πλήρωσε 30 εκατ. ευρώ στη Ρόμα για να πάρει τον Μαρκίνιος, στον οποίο έκανε πλάκα ο Βάις, ο «Τριάντα» είναι πολύ καλύτερος. Και μέχρι να βγει το 2013 θα έχει κληθεί και στην Εθνική Ανδρών.