Δεν θα ήταν παράλογο ή αφύσικο να είναι οι παίκτες του Παναθηναϊκού ξεμυαλισμένοι από τη νίκη επί του Ολυμπιακού - θυμίζω ότι πριν το ντέρμπι, στο ματς με τον Εργοτέλη, αλλού είχαν το μυαλό τους. Δεν ήταν όμως, αντίθετα ήταν πολύ συγκεντρωμένοι, ορεξάτοι και με διάθεση να ευχαριστήσουν τον κόσμο που ήρθε για να τους χειροκροτήσει για όσα έκαναν πριν από μια εβδομάδα. Δεν θα ήταν επίσης παράλογο ή αφύσικο να είναι ο Μπεργκ με τον Πράνιτς κουρασμένοι από τις μεσοβδόμαδες υποχρεώσεις με την Εθνική τους - είναι αμφότεροι σημαντικοί για το παιχνίδι του Παναθηναϊκού. Δεν ήταν όμως ή και να ήταν, δεν το έδειξαν. Ο μεν Μπεργκ ήταν ο MVP του αγώνα με τρία γκολ κι ένα υπέροχο τακουνάκι που οδήγησε στο γκολ του Κλωναρίδη από την ασίστ του Ζέκα, ο δε Πράνιτς ήταν ο play-maker της ομάδας, από τα πόδια του οποίου ξεκίνησαν όλες οι επιθέσεις της ομάδας.

 

 

 

Κι αν πει κάποιος ότι ο Παναθηναϊκός έπαιζε με τον τελευταίο της βαθμολογίας Αρη κι ότι το 4-1 δεν λέει και πολλά, εγώ θα διαφωνήσω: ο πληγωμένος που δεν έχει κάτι να χάσει είναι συχνά πολύ επικίνδυνος κι επιπλέον αρκετές φορές φέτος ο Παναθηναϊκός έπαιξε με ομάδες θεωρητικά ασθενέστερες απ' αυτόν και πολύ χαμηλότερα στη βαθμολογία, αλλά ούτε τις κέρδισε όλες ούτε έκανε τόσο καλές εμφανίσεις, όσο έκανε κόντρα στον Αρη. Διότι μιλάμε για 4 γκολ, πολλές καλές φάσεις, περίπου 25 τελικές και μεγάλη διάθεση μέχρι το τέλος του αγώνα.

 

 

 

Αρα το συμπέρασμα είναι ότι η νίκη επί του Ολυμπιακού έχει δώσει άλλη ώθηση στους παίκτες, τους έχει δώσει κέφι και κίνητρο να συνεχίσουν όσο καλύτερα μπορούν. Ο Μπεργκ για παράδειγμα κόντρα στον Ολυμπιακό σκόραρε για πρώτη φορά στον δεύτερο γύρο και με τον Αρη συνέχισε με τρία γκολ. Ο Ζέκα έκανε και πάλι ένα εξαιρετικό παιχνίδι σε όλα τα μήκη και πλάτη του γηπέδου, επιθετικά και ανασταλτικά. Ο Αμπέντ έτρεξε πολύ, ο Νάνο ήταν ο γνωστός καλός φουλ μπακ που έβγαλε μια ακόμα ασίστ. Αλλά ακόμα και παίκτες που δεν είναι βασικοί τον τελευταίο καιρό, στάθηκαν πολύ καλά: ο Κοτσόλης έπιασε πέναλτι, ο Κλωναρίδης σκόραρε, ο Μέντες ήταν πολύ καλός ως κεντρικός αμυντικός παρά την πολυήμερη απουσία του από τους αγώνες.

 

 

 

Κι όλοι οι παραπάνω, μαζί με τον Ατζαγκούν, τον Καρέλη, τον Κουτρουμπή, τον Τριανταφυλλόπουλο, τον Μαρινάκη, τον Σπυρόπουλο και τον Πέτριτς που όσο παίρνει χρόνο συμμετοχής τόσο θα αποκτά καλύτερο ρυθμό, δίνουν επιπλέον επιλογές στον Γιάννη Αναστασίου για τη συνέχεια, τώρα που η ομάδα θα μπει σιγά - σιγά στην τελική ευθεία της κανονικής περιόδου, στα ημιτελικά του Κυπέλλου και τα πλέι οφ. Θα μπορεί ο προπονητής να αντιμετωπίζει με όλο αυτό το «ξεχείλωμα» του ρόστερ και τους τραυματισμούς και την κούραση και τα ντεφορμαρίσματα χωρίς η ομάδα να κάνει κοιλιά και χωρίς να σπάει το κεφάλι του για να βρει λύσεις.

Πηγή: SportDay

Άρης Ποδόσφαιρο Παναθηναϊκός Superleague SPORTS