Δύο χρόνια πίσω ο Φορτούνης έμοιαζε με wonder boy του ποδοσφαίρου, όχι μόνο στα μάτια του Ελληνα αλλά και στα μάτια Ευρωπαίων παρατηρητών και αναλυτών του αθλήματος.
Στα 20 του χρόνια βρισκόταν ως ενεργό μέλος στην Εθνική ομάδα και έδειχνε ικανότητα να κάνει τη διαφορά σε επίπεδο Euro, δηλαδή στα ελληνικά ματς του Euro 2012.
Κι έπειτα ήρθε ένα λάθος, αυτό της παραμονής του σε μια Καϊζερσλάουτερν που είχε υποβιβαστεί στη δεύτερη κατηγορία Γερμανίας. Κι εκείνο το λάθος το ακολούθησε ένα δεύτερο, αυτό της επιλογής που έκανε, το προηγούμενο καλοκαίρι, να παραμείνει στην Καϊζερσλάουτερν για να παίξει και δεύτερο χρόνο στη Β' Εθνική Γερμανίας. Και κάπως έτσι «χάθηκε», αγωνιζόμενος σε ένα πρωτάθλημα αταίριαστο με τα δικά του ποδοσφαιρικά χαρακτηριστικά, και δίχως προφανή εξήγηση για το γεγονός ότι δεν βρισκόταν στις βασικές επιλογές του προπονητή μιας ομάδας της Β' κατηγορίας στη Γερμανία.
Μέχρι πριν από 6 μήνες ο Φορτούνης έδειχνε να μην καταλαβαίνει τι δεν του «βγήκε» στις επιλογές του. Και επαναλάμβανε ότι αποκλείει την πιθανότητα του επαναπατρισμού για να παίξει ποδόσφαιρο. Ολα αυτά μέχρι τώρα, που αποφάσισε να επιδιώξει την επιστροφή στην πατρίδα για να παίξει ποδόσφαιρο, και μάλιστα στον Ολυμπιακό, που είναι έτοιμος να του δώσει μια πολύ μεγάλη ευκαιρία, αν εκείνος την αρπάξει, για να παίξει στο Champions League και φυσικά να επιστρέψει στην Εθνική ομάδα. Τον Ολυμπιακό, ο οποίος εκτός των άλλων αποτελεί ένα γνώριμο περιβάλλον για τον Φορτούνη, που βρισκόταν εκεί στην εφηβική ηλικία του.
Η ηλικία των 22 ετών του επιτρέπει όχι απλώς να «το σώσει», αλλά να δώσει στην καριέρα του μεγαλύτερη φόρα από αυτή που είχε πάρει προ 2ετίας. Διότι πλέον δίπλα στο ταλέντο, τα χαρίσματα και τις δεξιότητες υπάρχουν και η εμπειρία και οι διεθνείς παραστάσεις, αλλά και το «χαστούκι» που έφαγε χάνοντας τη θέση του βασικού από τη «Λάουτερν» και τη θέση του στην 23άδα της Εθνικής για το Μουντιάλ της Βραζιλίας. Ο Φορτούνης παίρνει μια ευκαιρία ζωής, αυτή της συνεργασίας με τον Μίτσελ στον Ολυμπιακό. Κι είναι ευχή να την αξιοποιήσει. Οχι μόνο για τον ίδιο, ούτε μόνο για τον Ολυμπιακό. Ευχή για το ελληνικό ποδόσφαιρο, να ξαναβρεί έναν σπάνιο μπαλαδόρο, τον οποίο πήγε να χάσει.
Πηγή: SportDay