Ο Ιγκόρ Τούντορ δεν έκανε “κλικ” σε κανένα. Ούτε στον διοίκηση του ΠΑΟΚ (δεν τον ήθελε), ούτε στον κόσμο του ΠΑΟΚ (“πάγωσε” στο ενδεχόμενο πρόσληψής του), ούτε στους δημοσιογράφους που ασχολούνται σε καθημερινή βάση με το ρεπορτάζ του ΠΑΟΚ ή αρθρογραφούν σε μόνιμη βάση για αυτόν.
Λογικό είναι να μην κάνει γκελ ο Τούντορ ως προπονητής. Δεν έχει παρελθόν στο βιογραφικό του και το μικρό δείγμα γραφής που υπάρχει δεν είναι ενθαρρυντικό. Λογικό είναι να ήθελαν όλοι (διοίκηση, κόσμος, Τύπος) κάτι πιο σίγουρο, ή κάτι που να μην είναι τόσο σίγουρο, αλλά να δείχνει την προοπτική. Τα θετικά για τον Ιγκόρ Τούντορ αρχίζουν και τελειώνουν στο γεγονός ότι ήταν πολύ καλός παίκτης, με παραστάσεις σε μεγάλες ομάδες και άρα γνωρίζει από πίεση. Κατά τα λοιπά για να βρεις ή να γράψεις κάτι θετικό για κάποιον που είναι δύο χρόνια προπονητής και σε αυτά δεν έδειξε απολύτως τίποτα, πρέπει να βρεις τον Λίπι να σου πει “όταν ήταν παίκτης με ρώταγε και καταλάβαινα ότι θα γίνει καλός προπονητής” και άλλα παρόμοια και ασήμαντα σχόλια.
Ολα αυτά έκαναν τον Ιβάν Σαββίδη να το σκέφτεται διπλά και τριπλά προκειμένου να προσλάβει τον Τούντορ ως προπονητή. Λογικά προβληματίζονταν, αλλά από την άλλη όχι απλώς λογικά, αλλά και υποχρεωτικά, τον προσέλαβε. Διότι σε διαφορετική περίπτωση θα είχε ακυρώσει την μεγαλύτερη επένδυση και επιτυχία του ως ιδιοκτήτης του ΠΑΟΚ, τον Φρανκ Αρνεσεν. Ο Δανός τεχνικός διευθυντής του ΠΑΟΚ ήθελε Τούντορ και το έδειχνε με όλους τους πιθανούς και απίθανους τρόπους. Επέμενε για Τούντορ μέχρι τέλος και αν μαθαίνω καλά από το ρεπορτάζ όταν του είπαν “δεν μπορείς να μας προτείνεις κάποιον άλλον, κάποιον πιο έμπειρο;” απάντησε. “Εγώ προτείνω Τούντορ. Το έψαξα και είμαι σίγουρος. Πρέπει να με εμπιστευτείτε. Αν δεν θέλετε Τούντορ θα πρέπει να βρείτε εσείς άλλο προπονητή όχι εγώ”.
Εκεί η κουβέντα τελειώνει νομίζω. Είτε ως Σαββίδης παίρνεις τον Τούντορ και στηρίζεις την επιλογή Αρνεσεν, είτε ακυρώνεις τον Δανό πριν καν έρθει στην Τούμπα και μετά τρέχα γύρευε. Διότι στον κόσμο του ποδοσφαίρου είναι γνωστό ότι ομάδα που ο τεχνικός διευθυντής και ο προπονητής δεν ζουν – συνεργάζονται αρμονικά, αργά ή γρήγορα θα πρέπει να επιλέξει έναν από τους δύο.
Ο Τούντορ είναι ένας προπονητής που αν δεν υπήρχε ο Αρνεσεν στον ΠΑΟΚ δεν θα είχε προταθεί καν. Και ακόμη κι' αν κάποιος μάνατζερ την είχε κάνει την πρόταση δεν θα έπαιρνε ούτε την απάντηση “δεν μας ενδιαφέρει”. Μόλις έβλεπαν το βιογραφικό του στον ΠΑΟΚ, απλώς θα πετούσαν το φαξ στο καλάθι με τα σκουπίδια δίπλα στο γραφείο.
Βεβαίως αυτό δεν σημαίνει ότι ο Τούντορ δεν μπορεί να αποδειχτεί πολύ κανονικός και ικανός για τη θέση. Το βιογραφικό του δεν είναι επί της ουσίας κακό, είναι άδειο. Και ένα άδειο βιογραφικό δεν ξέρεις ποτέ τι κρύβει και δεν μπορείς να είσαι σίγουρος ότι το ένα και μοναδικό κακό πέρασμα από την Χάιντουκ φτάνει για να τον κρίνεις.
Προσωπικά είμαι από αυτούς που αμφιβάλλω ζωηρά για το ορθό της επιλογής Τούντορ, αλλά όχι απλώς κατανοώ απολύτως την επιλογή Σαββίδη, αλλά την θεωρώ και ως μοναδική που είχε. Συζητώντας το μάλιστα με έναν φίλο μου και δημοσιογράφο που ζει στη Θεσσαλονίκη, ο οποίος έχει εξαιρετική γνώση και πληροφόρηση για το τι γίνεται στον ΠΑΟΚ, του έλεγα πριν ανακοινωθεί ο Τούντορ και όταν φαίνονταν ότι ο Σαββίδης δεν θα τον πάρει τον Κροάτη. “Αν ο Σαββίδης δεν πάρει τον Τούντορ ακυρώνει τον Αρνεσεν με το καλημέρα και αυτό δεν μπορεί να το κάνει...”.
Μου απαντούσε λοιπόν. “Ο Σαββίδης πήρε τον καλύτερο σεφ και τον είδε την πρώτη μέρα να μπαίνει στο ρεστοράν με ένα καλάθι ψάρια. Του λέει λοιπόν. Φίλε μου όλα καλά και όλα ωραία, κάνε ότι θες, μαγείρεψε ότι θες, αλλά δεν τρώω τα ψάρια...” που είναι το κακό να πει όχι στον Τούντορ.
Η απάντηση μου ήταν απλή. “Καταλαβαίνω τι λες. Αλλά το ρεστοράν δεν φτιάχτηκε για να τρώει ο Σαββίδης, αλλά όλος ο κόσμος. Αφού ο σεφ που πήρε είναι ο καλύτερος, πρέπει να τον αφήσει να μαγειρέψει ότι γουστάρει και να τον κρίνει στο τέλος όταν θα δοκιμάσει όλο το μενού και όχι μόνο ένα πιάτο...”.
Ο Σαββίδης έπραξε σοφά που συμφώνησε με τον Τούντορ, αν το ίδιο ισχύει και για τον Αρνεσεν που εισηγήθηκε την περίπτωση του Κροάτη προπονητή, αμφιβάλλω, αλλά θα περιμένω για να κρίνω...