Ιστορική βραδιά για τον Παναθηναϊκό. Η διαπίστωση δεν αφορά βεβαίως τη νίκη με 2-1, αλλά τον τρόπο με τον οποίο έγινε αυτή η σπουδαία ανατροπή. Μέτρο για την επιτυχία κάθε ομάδας είναι ο τρόπος με τον οποίο την αντιμετωπίζουν οι οπαδοί της. Οσοι κατέκλυσαν χθες το «Απόστολος Νικολαΐδης» χειροκρότησαν θερμά και χάρηκαν με την ψυχή τους το 2-1 επί της Μπριζ. Το σύνθημα «Ελλάς, Ευρώπη, Παναθηναϊκός» επαναλήφθηκε πολλές φορές από τους οπαδούς ακόμα και όταν το «τριφύλλι» αμυνόταν ηρωικά δέκα μέτρα πίσω από τη σέντρα. Οταν με δέκα παίκτες γυρίζεις το ματς, λογικό είναι να αμύνεσαι μαζικά για να κρατήσεις το αποτέλεσμα. Το 2-1 δεν είναι σκορ που σιγουρεύει την πρόκριση. Η εμφάνιση του Παναθηναϊκού, όμως, είχε ηρωικά στοιχεία στο δεύτερο ημίχρονο και κατάθεση ψυχής κυρίως από τους Ελληνες παίκτες της ομάδας και φυσικά τον Κάρλος Ζέκα που είναι ευτύχημα ότι δεν έχει αντίρρηση να παίξει κάποια στιγμή στην Εθνική Ελλάδας.

Ο Παναθηναϊκός μπήκε στο γήπεδο ζαλισμένος. Οποιο σχέδιο και αν είχε στο μυαλό του ο Γιάννης Αναστασίου δεν λειτούργησε. Ομάδα χωρίς προσανατολισμό και με φανερή έλλειψη συνοχής πελαγοδρομούσε και αυτό φάνηκε στη φάση του γκολ της Μπριζ. Ο Πράνιτς έχει χαθεί, ο Σάντσεθ έχει βγει να μαρκάρει χωρίς αποτέλεσμα στη γωνία της μεγάλης περιοχής, ο Κοτσόλης δεν θεωρεί σωστό να βγει ούτε καν στο ύψος της μικρής περιοχής και ο Βέμερ χάνει τον αντίπαλό του. Εικόνα που επανέφερε στον νου τον περσινό Παναθηναϊκό με την παιδαριώδη αντίδραση στην άμυνά του.

Το πράγμα φάνηκε ότι θα χειροτερέψει όταν ο Μπεργκ έχασε το πέναλτι, παρ' όλα αυτά η ισοφάριση ήρθε χάρη στον Σωτήρη Νίνη που σημάδεψε το κεφάλι του Μπεργκ. Ο Σέρχιο Σάντσεθ έχει απόλυτη την ευθύνη για την κόκκινη κάρτα. Ακόμη και αν δεχτούμε ότι ο Ρώσος διαιτητής το παρατράβηξε, ο Ισπανός στόπερ δεν είχε καμία δουλειά να μαρκάρει στη μεσαία γραμμή με αυτόν τον τρόπο τον αντίπαλό του. Ο Γιάννης Αναστασίου σταθμίζοντας ψύχραιμα τα δεδομένα στο δεύτερο ημίχρονο ενδιαφέρθηκε περισσότερο να προφυλάξει τα νώτα της ομάδας παρά να βγει μπροστά και να διεκδικήσει τη νίκη άσχετα με το τελικό αποτέλεσμα. Από τη στιγμή που πέτυχε το δεύτερο γκολ με την ευγενική χορηγία του αμυντικού της Μπριζ είτε από ένστικτο είτε από εντολή του κόουτς η ομάδα γύρισε πίσω για να διαφυλάξει τα κεκτημένα.

Οσα είδαμε στη συνέχεια δεν αντέχουν σε κριτική. Γεγονός είναι ότι ο ασφυκτικά πιεζόμενος Παναθηναϊκός κινδύνεψε μόνο σε μία δύο περιπτώσεις, αλλά ο Κοτσόλης που τα είχε μουσκέψει στο πρώτο γκολ σταμάτησε τον Ντιαμπί και ως ένα βαθμό πήρε το αίμα του πίσω. Είναι μάλλον υπερβολικό να μιλάμε για προβάδισμα πρόκρισης. Το 2-1 είναι ένα ύπουλο σκορ. Ο Παναθηναϊκός, όμως, πάει στο Βέλγιο με τονωμένη αυτοπεποίθηση και καλή ψυχολογία. Πέτυχε ανατροπή παρά την ψυχολογική επιβάρυνση από το χαμένο πέναλτι και την αχρείαστη αποβολή του Σάντσεθ. Οι Ελληνες παίκτες του, ο Ταυλαρίδης, ο Κουτρουμπής, αλλά κυρίως ο Λαγός με τον Τριανταφυλλόπουλο που μπήκαν στο δεύτερο ημίχρονο είχαν τον πρώτο λόγο σε αυτό το ματς. Είναι και αυτό μεγάλο κέρδος για τον Παναθηναϊκό. Πιθανότατα ο κόουτς Αναστασίου να έχει καταλάβει πως ήταν προτιμότερο να χρησιμοποιήσει από την αρχή τον Τάσο Λαγό στη θέση του Ατζαγκούν που πελαγοδρομούσε.

Ολα αυτά έχει χρόνο μπροστά του να τα σκεφθεί ο προπονητής του «τριφυλλιού». Εκείνο που προέχει είναι το σουλούπωμα της άμυνας για να μην υπάρξουν αιφνιδιασμοί όπως έγινε χθες το βράδυ. Και το γράφω αυτό έχοντας την πεποίθηση ότι ο Παναθηναϊκός με την επιθετική του ποιότητα ένα γκολ θα το βάλει και εκτός έδρας.

Πηγή: Sportday