Οχι μόνο λόγω αντιπάλου (αν και ο ελλιπέστατος Πανθρακικός, με παιδιά κι από την U21, τα πήγε πολύ καλύτερα απέναντι στους νταμπλούχους συγκριτικά με άλλες, δυνατότερες σουπερλιγκάτες ομάδες), αλλά επειδή ο Ολυμπιακός δεν έχει αντίπαλο στο φετινό πρωτάθλημα. Ακόμη και όταν χαλαρώνει και χάνει την αυτοσυγκέντρωσή του (λόγω του επερχόμενου «τελικού» για το Τσάμπιονς Λιγκ κόντρα στην Αρσεναλ) ή ο προπονητής του κάνει ροτέισον σε 4 βασικές θέσεις (φορ, εξτρέμ, αμυντικός χαφ). Φαντάζεστε τους ανταγωνιστές του Ολυμπιακού στην Ελλάδα αν διέθεταν τους (δικούς του αναπληρωματικούς) Καμπιάσο, Ερνάνι, Ντουρμάζ, Φινμπόγκασον; Για να ξέρουμε για τι μιλάμε…

Για μένα, λοιπόν, το πιο σημαντικό –και ποδοσφαιρικό- από τη χθεσινοβραδινή αναμέτρηση ασφαλώς και δεν ήταν το (μοναδικό) λάθος του Καλογερόπουλου στο 46΄, όταν παρασύρθηκε και έδωσε πέναλτι που δεν ήταν, με το οποίο ο Ολυμπιακός ξαναπήρε κεφάλι στο σκορ (1-2). Γιατί, όπως προανέφερα, οι «ερυθρόλευκοι» θα έβρισκαν τον τρόπο για να κερδίσουν. Εχουν βλέπετε και την ομάδα και τις μονάδες και τον προπονητή…

Με εντυπωσίασε η ατάκα μετά τη λήξη του Δημήτρη Ελευθερόπουλου, πως είναι ο καλύτερος Ολυμπιακός της τελευταίας 20ετίας. Ακριβώς γιατί βγήκαν από το στόμα του συγκεκριμένου και όχι του οποιουδήποτε παλαίμαχου πρώην άσου του Ολυμπιακού. Γιατί ο «Ελε» είναι μια συγκροτημένη – σοβαρή προσωπικότητα κι ένας επαγγελματίας που δεν θα καταδεχόταν να γλείψει και να καλύψει. Επίσης, επειδή έχει κατακτήσει τίτλους με αυτήν την ομάδα, ουσιαστικά έφτασε να συγκρίνει ένα κομμάτι του εαυτού του με την τωρινή του Σίλβα, που τη μελέτησε και την αντιμετώπισε, βγάζοντάς την κορυφαία στα χρόνια όπου αγωνιζόταν και εκείνος…

…Το χθεσινό μάθημα που πρέπει να πάρει ο Ολυμπιακός εν όψει Αρσεναλ είναι πως, αν προηγηθεί την Τετάρτη, δεν θα πρέπει να πιστέψει πως προκρίθηκε.

Πηγή: Goal