Άλλη μία ντροπή, άλλη μία ήττα που μας δείχνει, ότι ο Παναθηναϊκός πρώτα από όλα έχει έλλειμμα νοοτροπίας και φυσικά μετά έχει και ελλείψεις στο ρόστερ. Πρώτα, όμως, είναι το έλλειμμα νοοτροπίας. Το καλοκαίρι ήταν η Καμπάλα, πιο μετά ήρθε ο Πανιώνιος, άλλαξε ο προπονητής, ήρθε άλλος ήττα από τον Ηρακλή, δύο νίκες με Βέροια και Αστέρα και εκεί που λες ότι κάτι γίνεται τρως την σφαλιάρα και στην Κομοτηνή και φτάνεις εκεί, που ήσουνα πριν ένα μήνα. Κάποιοι από αυτούς, που φοράνε την πράσινη φανέλα σήμερα θα έπρεπε να… πληρώνουν κανονικά, για να την φοράνε.

Διότι αυτή η φανέλα είναι πολύ βαριά και όσοι δεν μπορούν να το καταλάβουν ας μας αδειάσουν την γωνιά και να τελειώνουμε. Πέρα, όμως, από το αν κάνουν η δεν κάνουν κάποιοι δεν ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ να φοράς την φανέλα του Παναθηναϊκού και να είσαι ΑΔΙΑΦΟΡΟΣ σε παιχνίδι. Όπως έγινε με τους περισσότερους, που αγωνίστηκαν στην Κομοτηνή. Έχασαν και δεν τους καίγεται καρφάκι.

Η ζωή συνεχίζεται σαν μην τρέχει τίποτα για αυτούς. Από την προτελευταία ομάδα του πρωταθλήματος έχαναν και στο τελευταίο τέταρτο άλλαζαν την μπάλα μεταξύ τους λες και κέρδιζαν 3-0 (είχαν ένα δοκάρι και άλλες τρεις ευκαιρίες και αυτό ήταν όλο).

Και ο Στραματσόνι είναι το πρώτο ματς, που έκανε τόσα λάθη. Κανείς δεν κατάλαβε γιατί έμεινε 90 λεπτά στο γήπεδο ο περιπατητής Πράνιτς, κανείς δεν κατάλαβε γιατί μπήκε στο 86 ο Αμπέντ, όταν τα χαφ ήταν σε κακά χάλια. Εντάξει ο Πέτριτς μπήκε στο 88, διότι όπως είπε ο «Στράμα» δεν ήταν 100% έτοιμος και ήταν κίνηση απελπισίας. Μέχρι εδώ όμως.

Ο Στραματσόνι είναι ο τελευταίος που φταίει για το χάλι αυτό, που είδαμε χθες. Μάλλον έχει την μικρότερη ευθύνη. Γι αυτό, που είδαμε στην Κομοτηνή το κύριο μέρος της ευθύνης το έχουν όλοι οι άλλοι, που είναι στην ομάδα. Διότι δεν έγινε πρώτη φορά. Την ίδια αδιαφορία είδαμε στο παιχνίδι με την Καμπάλα, όπου ήρθε ο αποκλεισμός-ξεφτίλα στην Ευρώπη, την ίδια αδιαφορία είδαμε και με τον Πανιώνιο, την ίδια αδιαφορία και με τον Ηρακλή.

Ο κόσμος του Παναθηναϊκού ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΙ ΑΛΛΟ να βλέπει παίκτες να φοράνε την πράσινη φανέλα και να μην τους νοιάζει αν θα χάσουν, η αν θα κερδίσουν. Προσοχή δεν λέω, αν μπορούν, γιατί κάποιοι δεν μπορούν. Άλλο το δεν μπορώ και άλλο το δεν με νοιάζει. Κάνω ρεπορτάζ Παναθηναϊκού από το 1986 και αυτή είναι μακράν της δεύτερης, η πιο χαϊδεμένη γενιά παικτών του Παναθηναϊκού στη ιστορία της ομάδας. Η ασπίδα, που έχει βάλει και ο κόσμος, αλλά πιο πολύ η διοίκηση σε αυτούς τους παίκτες μετά από άσχημα αποτελέσματα δεν έχει προηγούμενο.

Φτάνει ως εδώ. Δεν πάει άλλο. Ο Αλαφούζος, που έχει κάνει τα λάθη του, αλλά δίνει μάχη κάθε μέρα, για να σώσει τον Παναθηναϊκό οικονομικά, πρέπει να αλλάξει και στάση απέναντι στους παίκτες. Χάσατε από τον Πανθρακικό; Πρόστιμο. Χάνετε σε κάποιο από τα επόμενα ματς πάλι δείχνοντας αδιαφορία; Διπλάσιο πρόστιμο. Τέρμα το χάιδεμα.

Και μην πει κανείς, ότι οι παίκτες είναι απλήρωτοι. Κανονικά πληρώνονται φέτος στην ώρα τους, την στιγμή που υπάρχουν τόσοι άνεργοι και όταν ο κόσμος πεινάει. Και για όσους κρίνει ο Στραματσόνι, ότι δεν μπορούν στο καλό και να μας γράφουν! Και πριμ δεν πρέπει να ξαναπάρουν για νίκες στην διάρκεια της σεζόν. Τέλος.

Πριμ θα πάρουν μόνο αν κατακτήσουν το κύπελλο στο τέλος της σεζόν. Έχει αρρωστήσει όλος ο κόσμος του Παναθηναϊκού και αυτοί είναι σαν να μην τρέχει τίποτα. Κερδίζουν, χάνουν το ίδιο. Έλεος με τους αδιάφορους! Καλύτερα να μπουν κάποια πιτσιρίκια από την ομάδα των Νέων και να τα δίνουν όλα σε κάθε παιχνίδι. Όχι αυτό το περπάτημα, που βλέπουμε από κάποιους, που φοράνε την φανέλα της μεγαλύτερης ομάδας στην Ελλάδα και δεν το έχουν καταλάβει.

ΥΓ: Επειδή θα βρεθούν πάλι και θα σχολιάσουν κάποιοι «και μετά σου φταίει η διαιτησία», με αφορμή αυτά που έγραψα το μεσημέρι. Τα υποστηρίζω όλα μέχρι κεραίας όλα όσα έγραψα. Άλλο το χάλι της ομάδας μου και άλλο οι βουτιές που μετατρέπονται σε πέναλτι και τα διαιτητικά όργια, αλλά και τους νόμους που εφαρμόζονται κατά περίσταση.

Πηγή: gazzetta.gr