Η σχεδόν συντριβή με 3-0 από τον Λεβαδειακό του υπηρεσιακού προπονητή Φαράντου πριν από τα ημιτελικά του Κυπέλλου και τα πλέι οφ όχι μόνο δείχνει πως υπάρχει πρόβλημα φορμαρίσματος αλλά οδηγεί και σε μια πολύ επικίνδυνη εσωστρέφεια (δεν χωνεύεται εύκολα να μετράς δυο ήττες στο πρωτάθλημα από την ομάδα του Κομπότη).

Η ΑΕΚ χθες στη Λιβαδειά συμπλήρωσε 3 μήνες και 6 εκτός έδρας ματς χωρίς διπλό, το χειρότερο όμως ήταν πως έχασε χωρίς να σκοράρει έχοντας 69% κατοχή μπάλας και τις... υπερτετραπλάσιες τελικές. Ουσιαστικά από δύο απίστευτα και συγχρόνως λίγο... κωμικά αυτογκόλ (το δεύτερο του Τζανετόπουλου ήταν και επιπόλαια - ερασιτεχνική επιλογή του Ντίντακ στην απομάκρυνση της μπάλας).

Τι θέλω να πω; Η ομάδα του Πογιέτ τα καταφέρνει όταν δεν είναι υποχρεωμένη να κάνει ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας και παίζει πιο σφιχτά. Αντίθετα, έχει πρόβλημα απέναντι στις κλειστές άμυνες, αφού από τη στιγμή που «μπούκωσαν» Βάργκας - Μπαρμπόσα δεν διαθέτει το εύκολο γκολ, ενώ οι αντίπαλοί της έχουν... ξεσκονίσει το πλάνο του Ουρουγουανού τεχνικού, που είναι πλέον προβλέψιμος.

Στη Λιβαδειά φάνηκε ακόμη ότι ο (απών) Σιμόες είναι αναντικατάστατος στην ανασταλτική λειτουργία της ΑΕΚ, πως ο Γιόχανσον τα έχει... φτύσει, ο Αραβίδης κάπου «μπλόκαρε» σε αυτές τις διαδρομές από βασικός - παγκίτης και το ανάποδο, ενώ τα τρικ με τον Μάνταλο ή τον Τζεμπούρ ακραίους δεν φτουράνε. Νομίζω πως πλησιάζοντας στο τέλος της σεζόν η Ενωση θα πληρώσει και την υπερχρήση των βασικών της παικτών που έγινε από τον Πογιέτ.

ΥΓ.: Δηλαδή χωράει στην ΑΕΚ ο Πέκχαρτ και όχι ο Μάντζιος;

Πηγή: Goal