Ο Κώστας Μιαούλης γράφει αρχικά για Κετσπάγια και εν συνεχεία για τα λάθη, αλλά και την πίεση χρόνου που δείχνει την λύση για την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας της ΑΕΚ..
Οι εξελίξεις είναι αλυσιδωτές, οπότε ξεκινάω το σχόλιο με βάση τα τελευταία γεγονότα που εξελίσσονται. Με την πίεση να είναι δεδομένη πλέον χρονικά, καθώς ζήτημα ν’ απομένουν τρεις εβδομάδες για την έναρξη της προετοιμασίας, μετά το ναυάγιο με τον Μοντανιέ, μόνο μία περίπτωση ενός προπονητή-καμικάζι, μπορεί να βγάλει την ΑΕΚ από τη δύσκολη θέση. Ο Τιμούρ Κετσπάγια σύμφωνα με τα κυπριακά ΜΜΕ, έρχεται τις επόμενες ώρες.
Αν οι συνθήκες ήταν νορμάλ δεν θα έλεγα πως πετάω τη σκούφια μου και πως με ικανοποιεί αυτή η επιλογή. Πολύ περισσότερο δεν πρέπει να ικανοποιεί εκείνους που θεωρούσαν πώς η ΑΕΚ θα παίξει με διαφορετική φιλοσοφία από τη φετινή, ως προς το κομμάτι θεαματικό ποδόσφαιρο και άλλα τέτοια.
Όμως στη χρονική συγκυρία που βρισκόμαστε και με βάση τα όσα έχουν προηγηθεί, ο Κετσπάγια είναι η πιο κοντινή λύση σε αυτό που έχει σχεδιάσει. Με σφιχτό μπάτζετ, μία ομάδα με παίκτες που θα πολεμούν. Όσο και όλοι είχαμε προσδοκίες για κάτι καλύτερο, ένας άνθρωπος που ξέρει καλά την ΑΕΚ των απαιτήσεων, την κανονική μεγάλη ΑΕΚ, φαίνεται εξαιρετικά πιθανό πως θ’ αναλάβει το τιμόνι.
Άλλωστε για να βρει τώρα η "Ένωση" προπονητή, να του εξηγήσει τι και πώς, θα περάσουν 10 μέρες κι αν δεχτεί. Όπως είπε και ένας συνάδελφος, ο Τιμούρ θα γίνει ο "Πεδουλάκης της ΑΕΚ". Δεν έχει κι άδικο! Καλοδεχούμενος και καλή επιτυχία, αν αναλάβει! Μακάρι να ξανακάνει το γήπεδο να φωνάζει το σύνθημα: «Είναι τρελός ο καραφλός».
Οι σκέψεις για το ναυάγιο Μοντανιέ
Κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει με βεβαιότητα πλην εκείνων που ήταν παρόντες στις διαπραγματεύσεις, ποιος ήταν ο αληθινός λόγος που δεν προχώρησε η περίπτωση του Μοντανιέ. Εξακολουθώ να θεωρώ πως απ’ όσες έχουν ακουστεί μέχρι τώρα ήταν η καλύτερη περίπτωση. Αν σκάλωσε σε θέμα χρημάτων (που αυτή τη φορά κι εγώ δεν το θεωρώ πιθανό) ή λάθος εξηγήσεων που αφορούσε τους βοηθούς του δεν μπορεί να το γνωρίζει κανείς με σιγουριά, αν δεν έχει μιλήσει και με τις δύο πλευρές. Κι αυτά που έγραψαν οι Γάλλοι για ασυμφωνία στα bonus και στην αποζημίωση έχουν σοβαρές πιθανότητες να ισχύουν. Αν «κόλλησε» ο Γάλλος στο γεγονός πώς του ζητήθηκαν άμεσα αποτελέσματα; Αυτό μπορεί να συνέβη, αλλά ίσως όχι με τόσο απλοποιημένο τρόπο όπως παρουσιάζεται.
Για παράδειγμα μπορεί ο 52χρονος τεχνικός να ήθελε μια σταδιακή αξιολόγηση του ρόστερ και να βάλει σταδιακά παίκτες που θα έφερνε ή θα μπορούσε να αναδείξει ο ίδιος. Όταν όμως σου ζητούνται άμεσα αποτελέσματα, τουλάχιστον ανάλογα με τα φετινά, τότε είναι λογικό να μην συμφωνήσεις. Για να συμβεί ένα ενδεχόμενο όπως το παραπάνω που έγραψα από την πλευρά του Μοντανιέ, χρειάζεται χρόνος και τέτοιος δεν φαίνεται να υπήρχε.
Όμως αυτά ανήκουν στο παρελθόν. Δεν είναι ούτε η πρώτη, ούτε η τελευταία διαπραγμάτευση που απέτυχε και ναυάγησε. Το αποτέλεσμα θα κριθεί από το ποιόν και το πόσο γρήγορα θα καταφέρει να βρει άνθρωπο για τον πάγκο της η ΑΕΚ. Παρόλα αυτά αυτή η αποτυχία αφήνει ένα σημάδι που είναι σύνθετο. Αποτέλεσε αναμφίβολα πλήγμα για το επικοινωνιακό κομμάτι, αλλά κυρίως για το κομμάτι που θέλει η «Ένωση» να διαφημίζει πως είναι εκείνο που υπερέχει. Γνωρίζοντας πως οποιαδήποτε οικονομικά ανοίγματα δεν αρμόζουν σε μία ομάδα που ταλαιπωρήθηκε πολύ με σπατάλες που την οδήγησαν σε εξαιρετικά δύσκολες καταστάσεις και σε πτώση στην Γ’ Εθνική, εκεί που ποντάρει κανείς στην ΑΕΚ είναι πως υπάρχουν άνθρωποι που ξέρουν καλά τον χώρο και πως θα καλύψουν (όσο γίνεται) το χάντικαπ του μικρού μπάτζετ με την τεχνογνωσία τους.
Εκεί ακριβώς θεωρώ πώς έγινε το μεγάλο κακό στην υπόθεση. Πέρα από το γεγονός πώς ο ίδιος ο σύλλογος έπρεπε να είναι πιο σίγουρος (δηλαδή αυτοί που χειρίστηκαν την υπόθεση) για την αίσια έκβαση του φλερτ με τον Γάλλο από τη στιγμή που τον έφεραν στην Αθήνα. Δίχως να θέλω να βάλω φιτιλιές επιπλέον, επειδή ο...διάολος έχει πολλά ποδάρια αυτόν τον καιρό, για να μην ανακατευτούν και ξέμπαρκοι μάνατζερ, καλό είναι τέτοιες δουλειές να τις κλείνεις στο εξωτερικό.
Η αναστάτωση προκαλείται κυρίως γιατί μια ομάδα που ποντάρει στην οργάνωση της, μένει στα...κρύα του λουτρού από έναν προπονητή που αν αυτό που συνέβη είναι δικό του «κώλυμα» προφανώς υπάρχει κι ευθύνη της άλλης πλευράς που δεν του τα εξήγησε εξ’ αρχής καλά. Επιπλέον μιλάμε για μία υπόθεση (του προπονητή) που δεν είναι ανοικτή 7-10 μέρες, αλλά εδώ και 1.5 μήνα, από τότε που ο Πογέτ έφυγε από την ομάδα. Η ΑΕΚ ξεκάθαρα έπρεπε να είναι καλύτερα προετοιμασμένη. Φάνηκε αυτό να έχει συμβεί, να έχει κατασταλάξει ανάμεσα σε 5-6 περιπτώσεις, αλλά ο χρόνος που πέρασε ήταν πολύς και πολύτιμος.
Αν η ΑΕΚ κατορθώσει μέσα σε σύντομο διάστημα να καταλήξει είναι μικρή η ζημιά. Αν πάλι πάμε μετά τα μέσα του μήνα για να καταλήξει η ομάδα σε προπονητή, θα υπάρχει άλλο ένα σοβαρό πλήγμα, μιας και η ομάδα στο τέλος του Ιουνίου θα πρέπει ν’ αρχίσει προετοιμασία. Προφανώς γι’ αυτό και η επιλογή ενός προπονητή κοντά στη δική μας πραγματικότητα μοιάζει αρκετά πιθανή.
Το γεγονός είναι πώς όλα (με πρώτα και βασικότερα τα μεταγραφικά) πήγαν πίσω με αυτή την εξέλιξη. Σίγουρα η διοίκηση είναι πληγωμένη απ’ αυτή την εξέλιξη. Και θεωρώ πώς είναι και το κατάλληλο σημείο (όχι αυτή τη στιγμή άμεσα), αλλά τούτο το καλοκαίρι να γίνει και μια αξιολόγηση για διοικητικά στελέχη του τμήματος και το αν μπορούν ν’ ανταποκριθούν, που όπως φαίνεται δεν μπορούν. Γι’ αυτή την αποτυχία, υπάρχουν ευθύνες.
ΥΓ: Μέσα στη δικαιολογημένη στενοχώρια του κάθε «Ενωσίτη» καλό είναι να μην ισοπεδώνεται το σύμπαν. Δεν έχει κάποια σχέση η αποτυχία στη διαπραγμάτευση με έναν προπονητή, με το τι γίνεται με το γήπεδο. Εκεί η ΑΕΚ απλά περιμένει.
Πηγή: sport-fm.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις