Οι τρεις παράγοντες που οδήγησαν στην ήττα του Άρη

Ο Τσιώλης κατάφερε να κερδίσει την ‘παλιά του ομάδα’, καθώς περιόρισε τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα και «χτύπησε» τις αδυναμίες της. Διαβάστε την ανάλυση του αγώνα Αστέρας Τρίπολης-Άρης.

Πράγματι, έχοντας σαφή γνώση της αγωνιστικής συμπεριφοράς των κιτρινόμαυρων, «έπραξε τα αυτονόητα» φορτώνοντας τον κεντρικό άξονα της ομάδας του και επιχειρώντας να «ξεκλειδώσει» την αντίπαλη άμυνα από την αριστερή της πτέρυγα.

Παρά το γεγονός ότι αμφότεροι οι προπονητές χρησιμοποίησαν σύστημα 4-2-3-1, εντούτοις μόνο οι γηπεδούχοι εμφάνισαν ομοιογένεια στο κέντρο διότι ο επιτελικός τους χαφ (Ροζέριο) συμμετείχε στην ανασταλτική λειτουργία της ομάδας. Αντίθετα, ο Σολτάνι περιορίστηκε σε «θεωρητικά» επιθετικό ρόλο με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί απόσταση μεταξύ των γραμμών και να καταστεί ανέφικτη η ανάπτυξη από τον άξονα.

Οι τρεις βασικοί λόγοι που συνέβαλλαν στην επικράτηση των γηπεδούχων παρουσιάζονται κάτωθεν:

1) Το miss-match Μπρέσκα – Μίσελ
Ο Τσιώλης γνώριζε εξ’ αρχής το ανασταλτικό πρόβλημα της αριστερής πτέρυγας του Άρη, λόγω της αδυναμίας του Μίσελ να εκτελέσει με συνέπεια τα αμυντικά του καθήκοντα. Ως εκ τούτου, έδωσε εντολή για συνεχή διενέργεια επιθέσεων από τη δεξιά πτέρυγα. Παρά την ηλικία και τη σωματοδομή του, ο αειθαλής Μπρέσκα κατάφερε να κερδίσει την πλειοψηφία των προσωπικών μονομαχιών και απέδειξε ότι διαθέτει εκρηκτικότητα και ικανότητα με «τη μπάλα στα πόδια». Πράγματι, δημιούργησε αρκετά ρήγματα καθώς εκμεταλλεύτηκε την έφεση στο «ένας εναντίον ενός» και τη «διαφορά ταχύτητας» από τον βραζιλιάνο μπακ των φιλοξενούμενων.

Σχόλιο: Τόσο το νικητήριο γκολ, όσο και η πλειοψηφία των ευκαιριών του Αστέρα δημιουργήθηκαν από τη δεξιά πτέρυγα με πρωταγωνιστή τον Μπρέσκα γεγονός που δικαιώνει την επιλογή Τσιώλη και υπογραμμίζει την ανασταλτική ανεπάρκεια του Μίσελ απέναντι σε ταχύς εξτρέμ.

Διαβάστε την υπόλοιπη ανάλυση στο overlap.gr

Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις