Αυλαία με "Voodoo", έναν "αστεράτο" σεφ Michelin και έναν (γνωστό μας) Ουρουγουανό, που έγινε… Αυστραλός!

Υπό φυσιολογικές συνθήκες, θα μπορούσε να ήταν ο ιδανικός τίτλος για να προλογίσουμε το Copa Africa, που ξεκινάει το Σάββατο στην Ακτή Ελεφαντοστού.

Οι ιστορίες όμως… αφρικανικής τρέλας που ανακαλύψαμε, από δω και από κει αφορούν την αυλαία του Copa Asia, η πρεμιέρα του οποίου γίνεται απόψε στο Κατάρ μ’ εναρκτήριο παιχνίδι ανάμεσα στους διοργανωτές (και κατόχους του τελευταίου τίτλου) και το Λίβανο.

Ο Ουρουγουανός, λοιπόν που κάποτε, στη Νασιονάλ του Μοντεβιδέο άφηνε ολόκληρο Λουϊς Σουάρες στον πάγκο κι όταν προσγειώθηκε στο Campionato (με τη Σαμπντόρια) απαιτούσε να τον αποκαλούν «Inzaghito» είναι ο Μπρούνο Φορναρόλι. Κοντεύει πλέον τα 37, από το 2015 είναι πολιτογραφημένος Αυστραλός και στη χώρα των kangaroo βιώνει απρόσμενα μία δεύτερη νεότητα, σαφώς καλύτερη από την πρώτη: 48 γκολ με τη Μέλμπουρν Σίτι, μετά 34 με την Περθ Γκλόρι, και μέχρι στιγμής 19 με τη Μέλμπουρν Βίκτορι τα οποία ωστόσο έφτασαν και περίσσεψαν για να τον καλέσουν στην εθνική ομάδα, ένα από τα φαβορί, μαζί με τις Νότιο Κορέα, Ιαπωνία, Σαουδική Αραβία για τον τελικό θρίαμβο. Τον Φορναρόλι κάποιοι θα τον θυμούνται για το άοσμο και άγευστο πέρασμά του και από τον Παναθηναϊκό τη σεζόν 2012-‘13: όλα κι όλα 2 γκολ (μάλιστα σ’ ένα παιχνίδι Κυπέλλου, με την Προοδευτική), σε 18 παιχνίδια πρωταθλήματος και συνολικά 31 συμμετοχές. Δεν τον λες και Inzaghito…

 

 Στην περίπτωση των Voodoo, δεν έχουν να κάνουν με κανέναν αρχηγό, κάποιας αφρικανικής φυλής, αλλά με τον 65χρονο Γάλλο, Φιλίπ Τρουσιέ γνωστό και ως «Λευκός Μάγος» για τα εξαιρετικά αποτελέσματα που πέτυχε στα 15 χρόνια που έζησε στην Αφρική, γυρνώντας από τον έναν πάγκο, στον άλλον: Ακτή Ελεφαντοστού, Νότιος Αφρική, Μπουρκίνα Φάσο, Νιγηρία, Μαρόκο, Τυνησία. Έχει περάσει και από Κίνα, Κατάρ, το Κύπελλο Ασίας το κατέκτησε το 2000 με την Ιαπωνία, ενώ τα τρία τελευταία χρόνια προπονεί την εθνική του Βιετνάμ.

 Πλάκα έχει και η ιστορία του 54χρονου Νότιο Κορεάτη, Κιμ Παν- Γκον που πριν αναλάβει την εθνική Μαλαισίας υπήρξε σεφ, μάλιστα βραβευμένος με αστέρι Michelin για τις σπάνιες σούπες του. «Δεν ξέρω αν μπορώ να διδάξω σ’ ένα  παίκτη, ποδόσφαιρο, μπορώ όμως να του μάθω τα μυστικά της γαστρονομίας», έλεγε κατά τη διάρκεια της κλήρωση που, ειρωνεία της τύχης έφερε τη Μαλαισία «του» αντιμέτωπη με την επίσης «δική» του Νότιο Κορέα, στην πρεμιέρα.

 

 Στο Λίβανο, το τοτέμ της ομάδας είναι ο 36χρονος, Χασάν Ματούκ, επιθετικός με περισσότερα από 300 γκολ καριέρας, από τα οποία τα 63 στην εθνική. Βίωσε τον εμφύλιο πόλεμο του ’87 στο Λίβανο, απέδρασε και κρύφτηκε στη Γερμανία, όταν όμως η Ροτ Βάις Έσεν του πρόσφερε καριέρα και λεφτά προτίμησε να επιστρέψει στην πατρίδα του για να είναι δίπλα στον λαό του. Υποδειγματικό δείγμα πατριωτισμού, γι αυτό εξάλλου και το Netflix του αφιέρωσε ολόκληρο ντοκιμαντέρ. 

 Στη Σαουδική Αραβία έχουν εναποθέσει τις ελπίδες τους στον Ιταλό προπονητή, και εν ενεργεία πρωταθλητή Ευρώπης, Ρομπέρτο Μαντσίνι για τον οποίο επένδυσαν 30εκ. ευρώ το χρόνο, για 4 χρόνια, αλλά και στον 32χρονο Αλ Ντασαρί, το μεγάλο αστέρι της Αλ Χιλάλ, τουλάχιστον πριν τον ερχομό των Νεϊμάρ, Μιλίνκοβιτς Σάβιτς, Μίτροβιτς, Μάλκομ και Κουλιμπαλί. Είναι ο ποδοσφαιριστής που στο Μουντιάλ του Κατάρ αιφνιδίασε, μ’ ένα αριστουργηματικό γκολ την μετέπειτα παγκόσμια πρωταθλήτρια ομάδα του Μέσι, άσχετα εάν έως τότε είχε να σκοράρει σχεδόν τέσσερα χρόνια.

 

 Η εθνική του Χονγκ- Κονγκ δεν έχει πολλά ν’ αναδείξει, πέρα από τον 33χρονο τερματοφύλακά της, Γιάπ Χούνγκ Φάι, και όχι τόσο για τις αποκρούσεις του, αλλά γιατί το πάθος και το χόμπι του είναι οι, απίθανες γεωγραφικές του γνώσεις. Ξέρει απ’ έξω όλες τις πρωτεύουσες, παλιές και νυν του κόσμου. Δεν τον φωνάζουν τυχαία «γεωγράφο». Ακόμη.

 Ο καλύτερος παίκτης του Κατάρ ονομάζεται… Πέδρο Μιγκέλ. Είναι Πορτογάλος, για την ακρίβεια από το Κάπο Βέρντε και πριν κατακτήσει το τρόπαιο του ’19 αγωνιζόταν στην 4^η κατηγορία του πορτογαλικού πρωταθλήματος με το παρατσούκλι «Ro-Ro», γιατί η πηγή έμπνευσή του ήταν ανέκαθεν οι Βραζιλιάνοι Ρονάλντο (τον κανονικό, δηλαδή το «Φαινόμενο») και Ρομάριο. Η Κίνα, που έπρεπε να φιλοξενήσει τη φετινή διοργάνωση αλλά την γονάτισε (και οικονομικά) ο Covid, ευελπιστεί στο οίστρο του Βου Λέι, αποκαλούμενου και ως «Μαραντόνα της Κίνας». Ενώ δεν θα μπορούσε να λείψει και ο «Κριστιάνο Ρονάλντο της Ινδίας», Σουνίλ Τσετρί που με 93 γκολ σε 145 αγώνες με τη Μπανγκαλόρ, στο Νέο Δελχί είναι έτσι κι αλλιώς πολύ περισσότερο διάσημος από τον Πορτογάλο…    

Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις