Μπορεί το φιλικό της ΑΕΚ απέναντι στην Ομόνοια να μην προσέφερε ιδιαίτερες συγκινήσεις, πέρα από ένα τρομερό ανάποδο ψαλίδι του Κοϊτά στο 3' και το γκολ (από λάθος του Φαμπιάνο) του Ζίνι και να φανέρωσε για μια ακόμα φορά την ανάγκη της Ένωσης για χαφ και φορ, ωστόσο υπήρξαν σημεία που αξίζουν προσοχής – ακόμα κι αν πέρασαν απαρατήρητα από πολλούς.
Ο Θώμας Στρακόσια, για παράδειγμα, έδειξε σημάδια μεγαλύτερης ενεργητικότητας σε σχέση με την περσινή σεζόν. Πραγματοποίησε δύο επεμβάσεις εκτός περιοχής με τα πόδια, ενώ σε τουλάχιστον μία περίπτωση βγήκε με σιγουριά στον αέρα, δείχνοντας ότι δεν είναι πλέον «κολλημένος» στη γραμμή του τέρματος, όπως συχνά του καταλογιζόταν. Βέβαια η εικόνα του Στρακόσια την περασμένη σεζόν, αλλά και του Μπρινιόλι, ο οποίος δεν ήταν τέρας σταθερότητας, αποδίδεται στην προπόνηση του Κάρλος Ρόα, ο οποίος άφησε καμμένη γη στους τερματοφύλακες με τον αστικό μύθο να λέει, ότι έκανε μόνο σουτ στις προπονήσεις. Περσινά ξινά σταφύλια της εποχής Αλμέιδα θα πει κανείς. Αλλά μην τα βάζουμε με τους τερματοφύλακες με τη μία.
Διαβάστε επίσης...
Εξαιρετικά ενθαρρυντική ήταν και η εικόνα του Ζίνι, ο οποίος σκόραρε και το γκολ της νίκης. Η ΑΕΚ φαίνεται να δικαιώνεται για την επιλογή της να τον αφήσει πέρυσι να δουλέψει σε ένα περιβάλλον με διαφορετικές απαιτήσεις – έστω κι αν αυτό βρισκόταν σε αντίπαλη ομάδα. Η εξέλιξή του μετά το αγροτικό στον Λεβαδειακό είναι εντυπωσιακή. Πέρα από το τέρμα που σημείωσε, μεγαλύτερη αξία έχει η φάση της αντεπίθεσης της Ομόνοιας, όπου επέστρεψε μόνος του και «κατάπιε» τη φάση, δείχνοντας σπάνια αμυντική υπευθυνότητα για εξτρέμ.
Επίσης, ο Γκατσίνοβιτς δείχνει σιγά-σιγά να βρίσκει ξανά τον εαυτό του, ενώ ο Περέιρα επιχειρεί να προσφέρει κάθετο παιχνίδι και έχει αυξημένη συμμετοχή με την μπάλα. Ωστόσο, μένει να φανεί εάν μπορεί να σταθεί σε υψηλότερο ρυθμό απέναντι σε ταχύτερες και πιο επιθετικές ομάδες, πέρα από τη σχετικά ήπια Ομόνοια ή τις ομάδες της Jupiler League – και κυρίως αν μπορεί να δικαιολογήσει τις οικονομικές του απολαβές.
Αντίθετα, ο Λιούμπισιτς παραμένει χαμηλά σε απόδοση, ενώ ο Πενραϊς έδειξε στοιχεία επιθετικού μπακ, αν και η ανάγκη για ποιοτικότερη λύση στο δεξί άκρο της άμυνας παραμένει. Ο Σέρβος τεχνικός φάνηκε να περιμένει περισσότερα από τον Ρότα, ειδικά στο πρώτο ημίχρονο, εξάλλου και στην Ολλανδία είχε εκφράσει απαιτήσεις από τον μπακ της Εθνικής Ελλάδας και του είχε ρίξει και γκάζια πολλές φορές.
Ο ρόμβος στο κέντρο και ο στόχος του Νίκολιτς
Το σχήμα σε διάταξη 4-4-2 και ρόμβο στα χαφ φαίνεται να μην υιοθετείται με βασικό στόχο τη δημιουργία, αλλά περισσότερο για την αμυντική ισορροπία. Δεν πρόκειται για μια επιλογή που υπόσχεται επιθετικό πλουραλισμό, αλλά για μια τακτική που αποσκοπεί στον έλεγχο του κέντρου και στη μείωση της έκθεσης της ομάδας στις αντεπιθέσεις.
Ο στόχος είναι σαφής: λιγότερες επιστροφές υπό πίεση, περισσότερη κατοχή και ασφάλεια στον άξονα. Ίσως αυτό το πλάνο να μην συναρπάζει, αλλά αν αναλογιστεί κανείς από πού ξεκινά η φετινή ΑΕΚ – μετά από μία σεζόν με πολλά αμυντικά κενά – μπορεί να εκτιμήσει την προσπάθεια σταθεροποίησης. Αν, βέβαια, το πλάνο του Νίκολιτς δεν αποδώσει, ο Σέρβος τεχνικός θα δεχθεί έντονη κριτική.
Αξίζει να σημειωθεί πως η εναλλακτική διάταξη 4-2-3-1 μπορεί να δώσει περισσότερη επιθετική πρωτοβουλία, αλλά ταυτόχρονα καθιστά την ομάδα πιο ευάλωτη αμυντικά – ένα ρίσκο που ενδεχομένως ο προπονητής δεν είναι διατεθειμένος να αναλάβει σε αυτό το στάδιο της προετοιμασίας.
Οι μεταγραφές που άργησαν
Στις συζητήσεις του κόσμου, εντός και εκτός γηπέδου στη Νέα Φιλαδέλφεια, γυρόφερναν στις μεταγραφές. Δεν είναι δηλαδή μόνο ο Νίκολιτς που έχει βγάλει παράπονα. Βλέπουν και οι ΑΕΚτζήδες την κατάσταση.
Στο επίκεντρο φυσικά ο Χαβιέ Ριμπάλτα, ο οποίος έχει καθυστερήσει να καλύψει τα κενά της ομάδας. Η ΑΕΚ κάνει μπαμ, ότι χρειάζεται γκολτζή. Η υπόθεση του Ντέσερς έχει τραβήξει πολύ καιρό και η Ένωση θα πάει στα πρώτα ευρωπαϊκά παιχνίδια με τους υπάρχοντες παίκτες. Δηλαδή Μαρσιάλ (που ήταν εξαφανισμένος με Ομόνοια), Ζίνι και Πιερό.
Η Ένωση όμως παρουσιάζει και ένα δημιουργικό έλλειμμα στα χαφ. Είναι ο παίκτης που ζητά επιτακτικά ο Σέρβος τεχνικός, ο οποίος θέλει έναν μέσο εξαροχτάρι. Υπάρχουν φωνές βέβαια που λένε, ότι η ομάδα πρέπει να πάρει δεκάρι. Η επιστροφή του Πινέδα πάντως καλύπτει όλα τα γούστα, αφού έχει αποδείξει πως είναι παίκτης... πασπαρτού και έκανε αναφορά σε αυτόν ο Νίκολιτς.
Παγωμάρα στην εξέδρα
Στο τέλος θα αφήσω μια παράγραφο που αφορά την εξέδρα. Με 10-15 χιλιάδες κόσμο εννοείται πως δεν προσφέρεται για κριτική. Υπήρξε ανατριχίλα τη στιγμή που αποδόθηκε τιμή στον αδικοχαμένο Μιχάλη Κατσούρη. Κατά τη διάρκεια του αγώνα όμως το πέταλο φαινόταν κάπως μουδιασμένο. Κάποιοι το αποδίδουν αυτό στο γεγονός, ότι έλειπε ο Ματίας Αλμέιδα από τον πάγκο.
Ο Αργεντινός είχε δεθεί πολύ με τον κόσμο και η παρουσία του δημιουργούσε κύματα ενθουσιασμού, ειδικά στους οργανωμένους. Ο Μάρκο Νίκολιτς είναι νέος, σε ένα καινούριο περιβάλλον. Ο Σέρβος δεν έχει αυτό το πάθος που μετέδιδε ο προκάτοχός του. Είναι πιο μετρημένος, αλλά ευθύς όπως έχουμε παρατηρήσει στις δηλώσεις του. Το σίγουρο είναι, ότι η μετάβαση από τη μία κατάσταση στην άλλη δεν είναι εύκολη υπόθεση, κάτι που αναγνωρίζουν πολλοί ποδοσφαιρικοί αναλυτές.