Φταίνε οι πρόσφατες εντάσεις στο εσωτερικό της και η πλήρης σύγχυση στο εξωτερικό της ομάδας. Κάποια μέλη δεν δίστασαν να προτείνουν το δάκτυλο των ευθυνών στις λανθασμένες, μεταγραφικές επιλογές του 51χρονου Μαξ Έμπερλ, από πέρυσι γενικού διευθυντή των Βαυαρών, όσο όμως και στις προηγούμενες διαχειρίσεις επί των ημερών του διδύμου Σαλιχάμιντζιτς- Καν ή ακόμη παλαιότερα του Ούλι Χένες.
Στους δύο τελευταίους επέρριψαν το γεγονός ότι δεν είχαν καταφέρει να κρατήσουν τους Αλάμπα και Λεβαντόφσκι, που μάζεψαν τα μπογαλάκια τους και συνέχισαν σε Ρεάλ Μαδρίτης και Μπαρτσελόνα. Στον Έμπερλ, ότι του ξέφυγε μέσα από τα χέρια ο Φλοριάν Βιρτς στον οποίο η Λίβερπουλ εξασφάλισε τα τριπλάσια απ’ όσα θα κέρδιζε στο Μόναχο. Και στον Χένες ότι το μακρινό 2007 είχε φέρει στο Μόναχο μεγάλα ονόματα (Ριμπερί, Τόνι, Ζε Ρομπέρτο, Κλόζε) τα οποία χρυσοπλήρωσε αναστατώνοντας, τόσο τη στρατηγική, όσο τις οικονομικές ισορροπίες του συλλόγου.
Διαβάστε επίσης...
Όσον αφορά στον Έμπερλ τον πίεσαν, λοιπόν να κόψει το ετήσιο, μισθολογικό ταβάνι κατά το 20%. Οι φυγές των Σανέ, Μιούλερ, Κομάν, Παλίνια, Ντίερ, Τελ, Βάνερ και Αζνού γλύτωσαν στη Μπάγερν 76εκ. ευρώ, αλλά παράλληλα ήρθαν οι Ντίαζ, Τζάκσον, Ταχ και Μπίσοφ για ένα ετήσιο, μισθολογικό σύνολο των 41εκ. Που σημαίνει ότι εξοικονομήθηκαν 35εκ. τα οποία όμως αντιστοιχούν στο 12% και όχι στο αρχικό 20%.
Επιπλέον δεν έχει γίνει ακόμη η απόσβεση, ως προς τους ευρωπαϊκούς τίτλους των 100εκ. που δόθηκαν πρόπερσι στην Τόττεναμ για την απόκτηση του Χάρι Κέιν ο οποίος, σε συνδυασμό με τον πολύμηνο τραυματισμό του Μουσιάλα και τα αντίο των Κομάν, Μιούλερ, Σανέ, Παλίνια δήλωσε εξαιρετικά ανήσυχος και μόνος σε μία επίθεση που μέχρι πρόσφατα «έβγαζε» φωτιές...