του Κώστα Γκόντζου
Ο πάγκος έβαλε το χεράκι του για να χαθεί το ματς με τη Ρεν. Ο Κώστας Γκόντζος γράφει για όσα έγιναν το βράδυ της Πέμπτης στη Λεωφόρο, για τις αλλαγές του Σέρβου προπονητή που δεν κατάλαβαν ούτε οι παίκτες του και ο Μπρινιόλι που δεν σταματάει να ξεχωρίζει.
Μπορούσε ασφαλώς κάτι πολύ καλύτερο από την ήττα ο Παναθηναϊκός στο κρίσιμο παιχνίδι με την Ρεν.
Δεν έγινε αυτό και ο λόγος είναι πολύ απλός ποδοσφαιρικά σε πρώτη ανάγνωση.
Η Ρεν ήταν πιο αποτελεσματική, ο Παναθηναϊκός δεν έκανε γκολ τις ευκαιρίες που δημιούργησε και κάπου εκεί η... πρώτη ανάγνωση του συγκεκριμένου παιχνιδιού ολοκληρώνεται.
Φυσιολογικά πράγματα στο ποδόσφαιρο και πάμε παρακάτω.
Στο ποδόσφαιρο όμως, πάντα υπάρχει και η... δεύτερη ανάγνωση.
Και σ' αυτή προκύπτουν συγκεκριμένες λεπτομέρειες, χειρισμοί και αποφάσεις, που κόστισαν ή αν θέλετε λειτούργησαν ανασταλτικά στην προσπάθεια μιας μιας ομάδας να πάρει το αποτέλεσμα που ήθελε.
Και στο Παναθηναϊκό το συγκεκριμένο παιχνίδι υπήρξαν αρκετές τέτοιες.
Με πρώτη και σημαντικότερη, την συνολική αδράνεια όλης της ομάδας που κόστισε τα δύο γκολ των Γάλλων στις αρχές κάθε ημιχρόνου.
Όταν ένα παιχνίδι και μάλιστα ευρωπαϊκό σου στραβώνει με τέτοιο τρόπο σε τόσο καθοριστικά του σημεία χρονικά, δύσκολα το ανατρέπεις.
Κι όμως.
Κι όμως ο Παναθηναϊκός σε ένα ακόμα παιχνίδι έδειξε να μην υποκύπτει και να μην αφήνεται αμαχητί στην... κακή του μοίρα και με την βοήθεια μιας φάσης από το πουθενά που έφερε το πέναλτι με το οποίο μείωσε σε 1-2 ξαναμπήκε για τα καλά στο παιχνίδι.
Κι όπως έδειχνε το τάιμινγκ του συγκεκριμένου σημείου, η φόρα και ο ενθουσιασμός του Παναθηναϊκού από το γκολ, η ατμόσφαιρα στο γήπεδο αλλά και η αμηχανία των Γάλλων που μάλλον πίστευαν πως είχε ολοκληρωθεί η αποστολή τους, οι πράσινοι έδειχναν κοντά σε μια ανατροπή της κατάστασης.
Μια ανατροπή που το λιγότερο όπως έδειχναν τα πράγματα θα έφτανε στο πολύτιμο βαθμό της ισοπαλίας.
Κι εκεί ήρθε το... αναπάντεχο.
Λες και ήταν η Ρεν που είχε το πάνω χέρι στο συγκεκριμένο χρονικό σημείο, ο Γιοβάνοβιτς αποφάσισε να αλλάξει σχεδόν όλη την μεσοεπιθετική γραμμή.
Για την ακρίβεια, ο Γιοβάνοβιτς για ένα λόγο που μόνο αυτός ξέρει, ουσιαστικά αποφάσισε να... αλλάξει τα δεδομένα του αγώνα που εκείνη την στιγμή ήταν υπέρ του Παναθηναϊκού.
Έξω ο Παλάσιος που μετά από καιρό ήταν πολύ καλός και έκανε ό,τι ήθελε από την αριστερή πλευρά και με το δίκιο του απόρησε και έκανε μια χειρονομία δυσαρέσκειας όταν είδε την ταμπέλα με το νούμερό του για αλλαγή, έξω ο Μπερνάρ, έξω ο Τσέριν και μετά από λίγο έξω και ο Τζούρισιτς.
Και μέσα τι;
Ο Αϊτόρ που μοιάζει να αποτελεί μια περίεργη "εμμονή" όλου του οργανισμού του Παναθηναϊκού να αποδείξουμε ότι "μπορεί ακόμα" να είναι μια υπερπολύτιμη μονάδα του Παναθηναϊκου παρ΄ ότι όλες τις φορές που επιχειρήθηκε κάτι τέτοιο, ποτέ δεν έπιασε, μέσα ο Μαντσίνι η πιο λογική και επιβαλλόμενη ίσως κίνηση από τις τρεις και μέσα και ο Σπόραρ.
Μέσα ο Σπόραρ που σαν λόγική ενίσχυσης της επιθετικής γραμμής μπορεί να φαινόταν λογική, αλλά με τον τρόπο που έγινε, με την τοποθέτηση δηλαδή του Σλοβένου στην μορφή και το ταυτόχρονο "τράβηγμα" από εκεί του Ιωαννίδη που έκανε ό,τι ήθελε την άμυνα των Γάλλων και ειδικά τα στόπερ τους, κάπου στο κέντρο του γηπέδου χωρίς ρόλο και αποστολή πρακτικά.
Αποτέλεσμα;
Ανύπαρκτος όπως αναμενόταν ο Αϊτόρ, ακίνδυνος επίσης ως συνήθως ο Σπόραρ, εξαφανισμένος ξαφνικά από το παιχνίδι και την αντίπαλη περιοχή ο Ιωαννίδης, ενώ ο έρμος ο Μαντσίνι που κάτι φαινόταν να μπορεί να κάνει, ξαφνικά είδε όλο το παιχνίδι του Παναθηναϊκού να πηγαίνει από τα αριστερά και ο ίδιος να παίρνει μπάλα και ενέργειες κάθε... πέντε λεπτά περίπου.
Την ίδια στιγμή από το κέντρο έφυγαν και οι δύο παίκτες που στοιχειωδώς θα μπορούσαν να κάνουν παιχνίδι, ο Μπερνάρ και ο Τζούρισιτς δηλαδή και κάπου εκεί το ματς... έσβησε εντελώς ξαφνικά και αναπάντεχα.
Οι Γάλλοι άρχισαν να κάνουν ανενόχλητοι πασίτσες στο κέντρο, ο Παναθηναϊκός έχασε εντελώς το τέμπο, την κινητικότητα και την πίεση πάνω στην αντίπαλη άμυνα και τελικά ο μόνος που φάνηκε να συνεχίζει από τα...προηγούμενα ήταν ο Μπρινιόλι που με δυο επεμβάσεις κράτησε τον Παναθηναϊκό μέσα στο παιχνίδι μέχρι το τελευταίο λεπτό.
Κάπως έτσι γράφτηκε η ιστορία του συγκεκριμένου παιχνιδιού, προφανώς και είναι μέσα στο ποδόσφαιρο και οι άτυχες στιγμές και οι λάθος επιλογές και οι στιγμιαίες αδυναμίες ή οι αναποδιές,
Όμως στο συγκεκριμένο παιχνίδι, μαζί με όλα αυτά που δεν ήταν υπέρ του Παναθηναϊκού το βράδυ αυτό στην Λεωφόρο, ο Παναθηναϊκός έβαλε και ο ίδιος το χεράκι του,. κυρίως με την... παρέμβαση του πάγκου ακριβώς στο σημείο που η ομάδα είχε πάρει τα πάνω της και έδειχνε ότι ήταν κοντά στην ανατροπή, για να τελειώσει άδοξα και με ήτα η αναμέτρηση με την Ρεν.
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις