To τέλος της «αθωότητας» στο Μουντιάλ

Για τη δύναμη της τηλεόρασης είναι περιττό να επεκταθούμε. Άλλωστε αμέτρητες ατάκες από πολιτικούς, διανοούμενους και απλούς καθημερινούς ήρωες έχουν ξεπηδήσει για τη δυναμική της εικόνας και για την ικανότητά της να εξελίσσει την ιστορία.

Ποδόσφαιρο και πολιτική,πολιτική και Μουντιάλ.Υπάρχει άραγε κάτι πιο έντονο σε αυτό από τη παρουσία της τηλεόρασης και των media μέσα σε ένα Παγκόσμιο Κύπελλο;

athootita

Το Mουντιάλ του 58 ήταν η πρώτη φορά που είχαμε την τηλεοπτική κάλυψη.Φυσικά, το εγχείρημα αυτό που τότε ήταν στα σπάργανα, περιορίστηκε στις ανεπτυγμένες χώρες. Στην Ελλάδα του 50 η τηλεοπτική κάλυψη έγινε σε κάποιους κινηματογράφους και σε μετρημένους στα δάχτυλα σε ζωντανή μετάδοση. Το πρώτο βήμα όμως είχε γίνει…

Συνήθως σε αυτά τα θέματα υπάρχουν οι υπέρ, οι κατά και οι ψύχραιμοι που βλέπουν ως σίγουρα θετικό φαινόμενο άλλη μια κατάκτηση της τεχνολογίας, αλλά συνάμα καταγράφουν και τις σκέψεις τους όταν η εμπορικότητα στην υπερβολή της συνθλίβει τα πάντα ακόμα και το ίδιο το «προϊόν».

Η καλύτερη ρεκλάμα ήταν προς το παρόν το ίδιο το προϊόν. Συνέπεσε η πρώτη τηλεοπτική κάλυψη με μια ομάδα που έπαιζε ένα ποδόσφαιρο βγαλμένο από το μέλλον για τα δεδομένα της εποχής.

«Αυτό δεν είναι ποδόσφαιρο. Θα πρέπει να βρεθεί νέα λέξη γι’ αυτό το πράγμα». Με αυτά τα λόγια η εμβληματική μορφή του Σοβιετικού ποδοσφαίρου Ιγκόρ Νέτο περιέγραφε αυτό που ένιωθαν εκατομμύρια ποδοσφαιρόφιλοι βλέποντας την Βραζιλία του 18χρόνου Πελέ και της παρέας του.

Όλα ήταν τόσο τέλεια που μπορεί να μην ήταν αληθινά…

Ναι ακούστηκε και αυτό!Και αν στην Ελλάδα αυτό το χόαξ δεν είναι ευρύτερα γνωστό στην Σουηδία κάνει θραύση. Αφορμή μια ταινία χιουμοριστικού περιεχομένου που για τους συνομοσιολόγους ήταν η αφορμή να ξεσπάσει μια τρελή θεωρεία συνωμοσίας όπου σύμφωνα με αυτή οι αγώνες δεν διεξήχθησαν στα γήπεδα της Σουηδίας αλλά σε στούντιο των ΗΠΑ με σκηνοθετική καθοδήγηση της CIA!

Επιστρέφοντας όμως στην πραγματικότητα και στη λογική και αφήνοντας τους μύθους και τον ανορθολογισμό, αυτό το Μουντιάλ απογείωσε το θεσμό, έμεινε στην Ιστορία με το μύθο του Πελέ της Βραζιλίας αλλά και την απίστευτη ερωτική διάθεση του Γαλλομαροκινού Ζυστ Φονταίν με τα δίχτυα.

Μα το πιο ισχυρό από όλα είναι ότι γέννησε την εμπορευματοποίηση. Φαινόμενο που θα συναντάμε πια όλο και πιο διογκωμένο στα επόμενα Μουντιάλ και έκανε το Παγκόσμιο Κύπελλο το νο1 τηλεοπτικό προϊόν, αν όχι σε απόλυτους αριθμούς, σίγουρα όμως με τις πιο φανατικές και τους πιο φανατικούς «τηλεθεατές».

ΠΗΓΗ: othersidefootball.com

Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις